The Grey (2012) *** Blu-ray review

Joe Carnahan heeft met The Grey (2012) een thriller/horror gemaakt, een film buiten zijn comfort zone. In een genre waar je haast moeilijk met nog iets nieuws uit de hoek kan komen, is The Grey de zoveelste in zijn soort maar laat het bij momenten briljant acteerwerk zien.

Korte inhoud: Ottway (Liam Neeson) is een scherpschutter in dienst van een multinational gevestigd in Alaska. Zijn job bestaat er uit de arbeiders van olieraffinaderij veilig hun job laten uitoefenen door op de uitkijk te staan en alles neer te schieten wat hun veiligheid in gevaar brengt. Wanneer een vliegtuig onderweg naar huis neerstort, neemt hij de zware taak op zich om de overlevenden te leiden naar de bewoonde wereld. Op hun zoektocht naar beschaving worden ze geconfronteerd met wolven, afgronden en zichzelf.

Liam’s personage Ottway is een betwetende en zelfverklaarde leider die tracht het licht in zijn leven terug te vinden na het verlies van zijn vrouw (Anne Openshaw). Een verlies dat ook haast zijn leven kostte. Wanneer het te gevaarlijk wordt rondom het vliegtuigwrak begint hij met zes andere op een trip op zoek naar een uitweg in de toendra van Alaska. Eén voor één worden ze neergehaald door de bare kou en de genadeloze bossen van Alaska.

Het gehuil, gebrul en gegrom van de wolven kunnen bij moment beklijvend en angstaanjagend zijn, al komen de wolven bij momenten onrealistisch over. Toch weet Carnahan steeds een manier te vinden om de spanning er in te houden. Het was boeiend om te zien hoe Carnahan langzaam aan de verhouding tussen mens en dier opbouwt naar een moment waarop een mens zich overgeeft aan wat hem al van in het begin overmeesterde maar er niet aan toegaf.

Tot ze op een avond een wolf toch een te pakken krijgen en als trotse jagers de wolf boven het vuur hangen. Hun eerste avondmaal in dagen. Diaz, de macho onder hen gaat iets te hard op in de euforie en vindt er niet beter op om de kop van wolf af te snijden en terug te gooien naar de kudde wolven. De stommiteit kost hem haast zijn leven. “This is fucked city, population five and dwingling,” dixit Diaz (Frank Grillo).

Het is moeilijk te bepalen of deze film nu eerder een horror is of dat Carnahan gewoon van veel bloed en sadisme houdt. De manier waarop de overlevenden van de crash aan hun einde komen, wordt zeer gedetailleerd in beeld gebracht, te samen met de emotionele sfeer die er hangt, wringt het meer dan het past. Over het algemeen is de film te voorspellend en wordt er bij moment zwak geacteerd.

© Universal Pictures Home Entertainment

Naast de voorspelbare plot, zijn er bij momenten filosofische dialogen over de ziel van het leven, karma en het lot. Op een aangename manier weet Carnahan de karakters geloofwaardig met diepgang in beeld te brengen. Vooral de vertolking van het enfant terrible Diaz door Frank Grillo (Warrior, Minority Report) is bij moment van een hoog niveau. Desondanks heeft The Grey een laag verrassingsgehalte en is voor het overgrote deel een film van dertien in een dozijn.