Screenwriter James Ellroy
(L.A. Confidential, Street Kings) en regisseur Oren Moverman (The Messenger, I’m Not There) hebben met Rampart (2011) een ijzersterke karakterprent neergezet die zich vertaalt in een emotionele rollercoaster doorheen het leven van een corrupte politieagent vertolkt door Woody Harrelson.
Korte inhoud: Los Angeles, 1999. Het RAMPART schandaal bereikt stilaan zijn hoogtepunt en de reputatie van de LAPD verzwakt met de minuut. Elke vorm van negatieve publiciteit kan het missen als kiespijn. Wanneer Dave Brown (Woody Harrelson), een agent van de oude stempel wiens contactenlijst tot diep in het criminele circuit van Los Angeles gaat, een onschuldige chauffeur kreupel slaat, kan de LAPD van begin af aan starten met haar reputatieherstel
De aparte sfeer die als een dreigende wolk boven deze film hangt, is voor een groot deel te danken aan de onorthodoxe regie van Moverman. Je hebt de constante indruk dat de protagonist Dave bekeken wordt, een schokkende getuige-camera of een onscherp camerashot, bij momenten kon ik echt genieten van de cinematografie. Mocht ik ooit de kans krijgen om achter de camera te staan, zou Moverman een grote bron van inspiratie zijn.
Rampart is meer een karakterfilm waarbij de plot een ondergeschikte rol speelt, mede door het sterke verhaal krijgen de karakters meer kracht en achtergrond. Zonder het straffe scenario was een vertolking als die van Harrelson niet mogelijk geweest. De film begint op een parking van een snackbar, Dave en zijn collega hebben hun lunchbreak, praten over elk Latino in Los Angeles met een strafblad alsof het dieren zijn. En als ze zich gaan vervelen, spelen ze met de voeten van Daves vrouwelijke stagiaire. Vanaf de openingscene is de toon gezet, dit is een film met ballen en diepgang.
Woody Harrelson speelt een politieagent die al lang niet meer weet waar de grenzen van het morele politiewerk zich bevinden. Hij heeft door zijn 24 jaar dienst zijn eigen regels en manier van werken ontwikkeld en die is verre van zachtaardig. Ze noemen hem Date Rape Dave, een bijnaam die hij kreeg in zijn beginjaren omdat hij een serieverkrachter vermoord zou hebben. Maar deze zaak werd door Dave zelf in de doofpot gestopt.
Op een doodnormale dag wordt hij aangereden, Dave gaat de schuldige chauffeur achterna en als een bezetene slaat hij de man bond en blauw. Karma is geschied, een cameraploeg legde alles vast. Voor Dave en de LAPD is dit de zoveelste deuk in de reputatie van het politekorps. Vanaf hier gaat het bergaf met Brown en belandt Dave ook nog eens midden in een hold-up. Wederom komt de media hier achter. Het wordt Dave allemaal te veel als hij ook nog eens uit zijn eigen huis wordt gezet.
Ondanks de dramatiek in deze prent overvalt het ongeluk van de hoofdrolspeler je niet. Of dat eerder een positief of een negatief punt is, dat mag u zelf invullen. Ik vind het een zeer opmerkelijk gegeven dat Moverman er in slaagt om een echt drama te maken, maar de kijker toch op een afstand weet te houden. Een afstand die je dan gebruikt om je eigen mening te vormen en het verhaal vanuit een andere hoek te bekijken. Rampart is een bevestiging van het talent van zowel Woody Harrelson, Oren Moverman en James Ellroy. Het is een film die een zeer gewichtige situatie in beeld brengt vanuit het standpunt van iemand die al lang de weg kwijt is in zijn eigen miserabel leventje. Dit cynisch drama is een must see voor de fans van Woody Harrelson, maar nog meer voor de fans van een degelijke, sterk geregisseerde karakterfilm.
Beoordeling: 3.5 / 5
Recensie door Dave op 24 mei 2012
***Related Post***
05/11/2011: Woody Harrelson is corrupte flik in Rampart
*** Rampart trailer ***