Haywire (2011) **½ Blu-ray review

Wat gebeurt er als je de The Bourne Identity (2002) en Nikita (1990) bij elkaar gooit en overhandigt aan een talentvol regisseur? Zowat het beste scenario om de verwachtingen van kijkers zo op te drijven dat ze nog moeilijk in te lossen zijn, en ze uiteindelijk van een kale reis terugkomen. En dat is Haywire (2011) van Steven Soderbergh in een notendop.

Korte inhoud: Mallory Kane (Gina Carano) is een ex-marine soldaat die werkt voor een private organisatie die topsoldaten levert aan bedrijven of overheden om missies uit te voeren om oftewel mensen te laten verdwijnen of te redden. Tijdens een reddingsmissie in Barcelona wordt Mallory verklikt en komt ze terecht in een circuit vol verraad en samenzwering. Mallory is er dan ook op gebrand om zich te wreken.

De MMA specialiste Gina Carano speelt haar eerste grote rol, na haar figurantenrol in Blood and Bone (2009), en doet dit met vele ups en downs. Op sommige momenten oogt ze onzeker en is het alsof ze liefst haar mond wil houden. Maar deze mediterraanse diva is uit het Penelope Cruz versus Angelina Jolie hout gesneden en weet dan ook alle aandacht naar haar toe te trekken in de vele close-ups.

De regisseur van de Ocean’s trilogie Steven Soderbergh heeft met Haywire een thriller gemaakt die in geen enkel opzicht, behalve op het technische vlak, ten volle kan overtuigen. Het verhaal bevat te veel clichés en is bij momenten te voorspelbaar, maar door origineel om te springen met de omgeving weet Soderbergh de film boeiend te houden. Naast de onervaren Gina Carano staan er een resem aan klassenbakken te pronken op de affiche. Met name Antonio Banderas, Michael Douglas, Michael Fassbender, Bill Paxton, Ewan McGregor en Channing Tatum, maken de cast compleet, en zorgen ervoor dat je verwachtingen wederom de hoogte in schieten.

Maar ook zij weten een zwak verhaal niet naar een behoorlijk niveau te tillen. Het scenario van Lem Dobbs is een mix van zowat elke succesvolle thriller van de afgelopen tien jaar. De slotscène doet aan de Ocean’s trilogie denken en de scènes in de straten van Dublin haalt herinneringen op aan de Bourne serie. Het lijkt tevens alsof Soderbergh heimwee had naar de tijd van The Limey (1999), en deze “don’t mess with the wrong person” premisse wou herleven. Ik kan hem hier nog wel ergens volgen.

© A-Film Home Entertainment

Haywire was een project met heel wat potentieel, maar er is tijdens de creatie heel wat misgelopen. En dat was voornamelijk te wijten aan het manke script, nauwelijks voldoende voor 90 minuten film, die zelfs een talentvolle regisseur zoals Soderbergh nog moeilijk kan omtoveren in een topprent. De bedoelingen om te werken met iemand uit het MMA-circuit met weinig acteer-ervaring was een risico, waar de regisseur grotendeels mee weg is gekomen, maar op het einde van de rit blijf je toch een beetje op je honger zitten. Maar het leuke aan Soderbergh is dat hij blijft experimenteren, en nu en dan heb je te maken met een voltreffer. Spijtig genoeg behoort Haywire hier niet toe.