The Roommate (2011) * Blu-ray review

Er zijn nog zekerheden in het leven: zo is het studentenleven op Amerikaanse universiteiten echt geen lachertje. Hoe kan je je rustig concentreren op je studie als er op de campus gemaskerde creeps rondlopen (bv. Scream), het lerarenkorps bezeten wordt door buitenaardse organismen (als in The Faculty), of je je kamer moet delen met een kamergenote from hell zoals in The Roommate (2011)? Potentieel voor een spannende film denk je dan, maar The Roommate blijkt vooral ongeïnspireerd en dodelijk saai.

Korte inhoud: De charmante Sara Matthews (Minka Kelly) uit Des Moines begint met frisse moed aan haar opleiding aan de universiteit van Los Angeles. Ze hoopt modeontwerpster te worden, maar wil tegelijk ook genieten van haar studentenleven, en dus belandt ze al snel op een frat party. Daar ontmoet ze drummer Stephen (Cam Gigandet) met wie ze een leuke avond beleeft. Lichtjes aangeschoten keert ze terug naar haar studentenkamer waar ondertussen ook haar roommate Rebecca Evans (Leighton Meester) haar intrek heeft genomen.

Deze wil meteen een goede indruk maken op Sara en de twee worden de beste vriendinnen. Maar al snel blijkt dat Rebecca ze niet alle vijf op een rijtje heeft, zo duikt ze plots op met het halssnoer van Sara’s overleden zus rond haar nek. De eerste die aan de lijve ondervindt dat Rebecca psychisch toch niet helemaal stabiel is, is Sara’s vriendin Tracy Morgan (Aly Michalka) die met Rebecca een nare ontmoeting heeft in de douche. En wat aanvankelijk begon als subtiele manipulaties ontspoort al snel in pure pesterijen en meer.

The Roommate wordt verkocht als een remake van Single White Female (1992) waarin Jennifer Jason Leigh een verregaande obsessie ontwikkelde voor Bridget Fonda. Toch is The Roommate geen exacte kopie van de film van Barbet Schroeder. Het basisgegeven is hetzelfde — twee vrouwen delen een appartement/studentenkamer en de ene raakt een beetje te hard in de ban van de andere —, maar de setting is veranderd van New York naar Los Angeles, en alle actie vindt nu plaats op de universiteitscampus.

De opzet van The Roommate is dus zeker niet origineel (Single White Female ging zelf ook al de mosterd halen bij Fatal Attraction), maar mits een beetje moeite had hier toch wel een aardige thriller ingezeten. Het grote probleem van The Roommate is echter zijn voorspelbaarheid. Vaak kan je al lang op voorhand voorspellen wat er gaat gebeuren en hoe de personages gaan reageren.

Deze personages hebben dan ook nog eens volstrekt geen diepgang en het kan je eigenlijk niet eens schelen of ze het er levend vanaf brengen of niet. Leighton Meester en Minka Kelly zijn wel mooie gezichtjes om naar te kijken, maar daar houdt het ook bij op. Hun acteerwerk is behoorlijk vlak en kleurloos, maar, toegegeven, ze krijgen ook wel heel weinig materiaal om iets deftig van hun rol te maken.

Meester en Kelly lijken bovendien nog eens zo hard op elkaar dat het echt geen schande is dat je ze wel eens door elkaar haalt. De doelgroep van The Roommate weet natuurlijk dat Meester Blair Waldorf is uit “Gossip Girl” en Kelly Gaby uit “Parenthood”). En om er helemaal een feest van herkenning voor het puberpubliek van te maken, duiken ook Nina Dobrev (“The Vampire Diaries”), Danneel Ackles (“One Tree Hill”) en Matt Lanter (“90210”) op in bijrollen. De Titanic-generatie moet het stellen met Billy Zane, die Sara’s overspelige professor speelt.

© Sony Pictures Home Entertainment

Het is vooral de Deense regisseur Christian E. Christiansen, nochtans in 2008 genomineerd voor een Oscar voor beste kortfilm, die volledig in de mist gaat. Zijn regie is inspiratieloos en de man heeft totaal geen gevoel voor suspense en psychologie. Christiansen doet ook bitter weinig met zijn twee hoofdrolspelers die bij momenten als twee druppels water op elkaar lijken. Daar had toch veel meer in gezeten dan het verplichte nummertje haar kleuren helemaal aan het einde van de film.

Ook het scenario is volstrekt onorigineel en met een paar keywords van de imdb kan ieder van ons een veel spannender verhaal schrijven dan dat Sonny Mallhi, Chris Bylsma, Nick Bylsma en Richard Robertson nu hebben gedaan (tip: roommate, betrayal, jealousy, lesbian kiss, dead cat, medication).

Als dit de Single White Female voor deze generatie is, raad ik toch deze generatie toch aan eerst de film uit 1992 te bekijken. Ook verre van een perfecte film, maar met toch iets meer pit en originaliteit. The Roommate is daarentegen vooral inspiratieloos en slaapverwekkend.