Het is allemaal misschien wat vroeg, maar net zoals George Bush Jr. en W. (2008), zal binnenkort ook Nicolas Sarkozy (pic) zijn biopic hebben, en in tegenstelling tot de biopics La Môme (2007) van Edith Piaf of Serge Gainsbourg met Gainsbourg (2010), is het de bedoeling een kritisch portret te brengen van de machtspelletjes binnen het Franse establishment in een media-geil klimaat. Een politieke thriller à la Oliver Stone, volledig geproduceerd door het Franse Gaumont en Mandarin Cinema die al heel wat succesvolle Franse komediefilms heeft gemaakt.
Het filmproject zal La Conquête (2011) heten en geregisseerd worden door de zo goed als onbekende Xavier Durringer. Het scenario is dan weer van de hand van Patrick Rotman die ook al wat ervaring heeft met het onderwerp gezien hij documentaires over Chirac (2006) en Francois Mitterand heeft geschreven en geregisseerd.
De rol van de president zal vertolkt worden door de niet zo aantrekkelijke maar toch talentvolle Denis Podalydès (pic). Bij de credits zie ik geen Carla Bruni vertolking, dus ga ik van de veronderstelling uit dat de film zal gaan over de politieke beginjaren van Sarko rond zijn overwinning van de verkiezingen, met ondermeer zijn aanvaring met Dominique de Villepin en Jacques Chirac. Misschien ook zijn relatieproblemen met Cécilia Sarkozy. Ik lees in de pers-briefing dat het verhaal zou beginnen vanaf de 6de mei 2007, met de overwinning van de verkiezingen, maar dat we via flash-back’s in de tijd zullen teruggaan, te beginnen in 2002 wanneer Chirac hem zei dat hij hem nooit zou aanduiden als eerste minister.
Ik heb al heel wat Britse en Amerikaanse films gezien die de regering op de korrel namen, met verhalen van corruptie of bedrog, maar zelden heb ik Franse films gezien die de eigen regering op de rooster legt. En eigenlijk valt er heel wat over te zeggen. Sarkozy heeft ook zijn donkere en manipulatieve kantjes. Ook Fransen zijn gepassioneerd door politiek, maar zij kregen de voorbije jaren enkel maar komedie en politiefilms voorgeschoteld in plaats van politieke thrillers. Benieuwd of deze film veel bezoekers naar de zalen zal trekken. In ieder geval minder dan Bienvenue chez les Ch’tis (2008), maar misschien wel meer dan het dure Les aventures extraordinaires d’Adèle Blanc-Sec (2010) van Luc Besson.
De reden waarom er zo weinig realistische portretten worden gemaakt van Franse regeringsleiders van de laatste jaren is omdat Frankrijk er een strenge privacy-reglementering op nahoudt. De film die we te zien zullen krijgen zal dus niet fel afwijken van datgene wat algemeen al in de pers werd uitgesmeerd. Verwacht dus niet al teveel fictie om het gegeven wat op te peppen. Maar liefhebbers van The West Wing (1999) en The Queen (2006) zullen hier wel plezier aan beleven.
*** La Conquête trailer ***
