Vijftigers die niet alleen vrolijk puberaal over seks praten, maar het bovendien ook nog doen! Op het scherm! Het moet zowat de nachtmerrie zijn van het huidige, overwegend uit tieners bestaande, bioscooppubliek. Toch is dat waar It’s Complicated (2009) over gaat en laat het wat ongebruikelijke onderwerp nu net de kracht zijn van deze romantische komedie met Meryl Streep, Alec Baldwin en Steve Martin in de hoofdrollen.
Korte inhoud: Jane en Jake waren negentien jaar getrouwd toen Jake tien jaar geleden een affaire kreeg met de veel jongere Agness (Lake Bell). Een scheiding was het gevolg en Jake trouwde daarop met zijn nieuwe vriendin met wie hij ook een zoontje kreeg, de hyperactieve Pedro. Wanneer hun 21-jarige zoon Luke (Hunter Parrish) afstudeert, reizen Jake en Jane met hun dochters Lauren (Caitlin Fitzgerald) en Gabby (Zoe Kazan) naar New York om hem aan te moedigen. In the Big Apple springt de vonk tussen Jane en Jake echter terug over en na een avondje aan de hotelbar, belanden de twee in bed. Terug thuis in Santa Barbara ontmoet Jane echter de charmante, maar ietwat brave architect Adam, waarna al snel een complexe driehoeksverhouding ontstaat. Jane zal een keuze moeten maken tussen beide mannen, en het wordt er niet makkelijker op wanneer Jake Agness verlaat en Jane opnieuw zijn liefde verklaart.
Het meest opvallende aan It’s Complicated is, zoals gezegd, natuurlijk de al wat oudere cast. Het zijn deze keer immers niet de kinderen die worstelen met een complex liefdesleven, maar hun ouders. Dat levert alvast heel wat interessant materiaal op dat je in andere romcoms niet meteen zal zien. Zo houdt Jane the morning after angstvallig een kussen voor haar naar eigen zeggen uitgezakte lichaam en merkt Jake later fijntjes op dat voorbehoedsmiddelen niet echt meer van toepassing zijn. En de gangbare rollen worden helemaal omgedraaid, want het zijn in It’s Complicated zelfs de kinderen die het meest irriteren. Na meer dan tien jaar zijn zij – nota bene allemaal twintigers ondertussen – nog steeds niet over de scheiding van hun ouders heen. De enige die geen spontane tranen in zijn ogen krijgt wanneer het woord ‘divorce’ wordt uitgesproken, is Harley (John Krasinski), de vriend van Lauren.
Regisseur, scenariste en producente Nancy Meyers weet het thema van ouder worden zeer goed aan te snijden, zonder daarom te vervallen al te grote meligheid of clichés. Het helpt natuurlijk dat Meyers al ervaring had met het genre en de thematiek (zie The Holiday (2006), Something’s Gotta Give (2003) en What Women Want (2000)). De regisseur nam een risico door haar cast grotendeels te bevolken met oudere acteurs en onderwerpen aan te snijden die de jeugdige bioscoopbezoekers waarschijnlijk minder interesseren, maar met een opbrengst van 112 miljoen dollar kan je It’s Complicated zeker geen flop noemen.
Bovendien kan Meyers natuurlijk een beroep doen op een uitstekende cast die getrokken wordt door Meryl Streep. Streep moet de laatste jaren maar naar een filmrol kijken of de prijzen vliegen haar al om de oren. Ook voor deze rol werd ze — terecht overigens — genomineerd voor een Golden Globe. De beste komische situaties komen echter op naam van Alec Baldwin die dankzij de reeks “30 Rock” aan zijn tweede carrière bezig is. Baldwin beleeft zichtbaar plezier met zijn personage Jake, een hitsige tiener die gevangenzit in het lichaam van een vijftigplusser.
It’s Complicated heeft echter ook een paar minpuntjes. Zo staan de personages van Baldwin en Martin wel heel erg karikaturaal tegenover elkaar. Baldwins Jake is de flamboyante, ietwat excentrieke ex, terwijl Martins Adam de saaie architect is die slechts loskomt na het roken van een jointje. Voor Streeps Jane lijkt het dan ook de klassieke keuze tussen avontuur en zekerheid. Met zijn 120 minuten is It’s Complicated ook wat aan de lange kant en niet alle grappen zijn even geslaagd. Maar al bij al is dit toch een van de betere romcoms die we de afgelopen jaren op ons bord hebben gekregen.
Overigens valt ook nog de uitstekende soundtrack te vermelden, met namen als David Bowie, Tom Petty, Joss Stone, Basement Jaxx, Elton John, Leo Sayer, The Beach Boys en Gladys Knight. De begeleide score werd gecomponeerd door Hans Zimmer, die het opvallend rustig houdt en zijn bombastische trommels voor een keertje in de kast laat.
Beoordeling: 2.5 / 5
Recensie door Karen op 7 april 2010
