The Curious Case of Benjamin Button (2008) ***½ Blu-ray review

Het is altijd een plezier om een film te herontdekken met de commentaar van de filmregisseur, en zoals we dit van David Fincher gewoon zijn becommentarieert hij ook uitvoerig zijn nieuwste pareltje, The Curious Case of Benjamin Button (2008) op de Blu-ray release. Fincher is zo één van die zeldzame filmmakers die het visuele aspect even hoog stelt als het inhoudelijke, en dat levert meestal bijzonder cinema op. Spijtig genoeg vertoonde deze 166 minuten durende film, gebaseerd op het werk van F. Scott Fitzgerald, iets te weinig drama, zeker gezien het intrigerende plot. Maar het is zeker een indrukwekkende film die de grenzen van de cgi nog maar eens verlegt, sinds films als Forrest Gump.

Korte inhoud: Terwijl de orkaan Katrina op New Orleans afstormt, ligt de bejaarde Daisy (Cate Blanchett) op haar sterfbed. Ze vraagt haar dochter om voor te lezen uit een oud dagboek. Het dagboek vertelt het bijzondere verhaal van Benjamin Button (Brad Pitt). Benjamin wordt geboren als bejaarde man, en wordt vervolgens met de dag jonger. Halverwege hun levens worden Daisy en Benjamin verliefd. Maar wat zal de toekomst brengen wanneer Benjamin steeds jonger, en Daisy steeds ouder wordt?

De film ontving dertien Oscarnominaties en maar was uiteindelijk de grote verliezer tijdens de ceremonie met slechts 3 “technische” Academy Awards voor visuele effecten, de make-up en de art-direction. Zowel de scenarist, cameraman, regisseur, als de acteurs grepen naast de erkenning. En toch zat er meer. Mocht het script van Eric Roth iets meer de karakter hebben uitgewerkt en iets meer het accent had gelegd op de conflict-situaties, had het mijn inziens een meesterwerkje kunnen zijn.

Maar ook al zijn het technische awards, ze zijn zeker verdiend. We maken een reis doorheen verschillende decennia en de decors en kleding geven tot in het kleinste detail deze tijdsgeest mee. Maar uiteraard ook het verjongings- en verouderingsproces is buitengewoon opmerkelijk. Meestal komt het verouderen van acteurs heel ‘fake’ over, maar hier – door middel van de contour camera-techniek – ga je volledig mee met de personages. Benjamin beweegt onhandig, oogt kwetsbaar en stelt zich in zijn opvallendheid toch bijna onzichtbaar op. Hij kijkt, neemt op en leert. Benjamin groeit, helemaal op zijn eigen manier. Hij is aandoenlijk, ook op latere leeftijd – wanneer hij jonger wordt. Hij blijft moeite hebben met zich in te passen in de wereld. Pitt speelt deze rol op bijzonder subtiele wijze. Nergens stapt hij in de valkuil van de over-acting en nooit verliest hij zijn kwetsbare karakter. Noem het misschien ingetogen, maar voor liefhebbers van het iets minder dik aangezette sentiment is dat toch op z’n minst een verademing.

Maar zeker ook de andere acteurs zetten hun stempel op dit oeuvre. Blanchett doet het als de grote liefde van Benjamin voortreffelijk. Ze groeit op als een gewoon kind, doet wel wat ‘normale’ mensen doen, maar bevindt zich door haar liefde voor Benjamin tussen twee verschillende werelden. Haar onzekerheden, wensen en teleurstellingen bestaan als ogenschijnlijk eenvoudige expressies, waardoor Blanchett zich goed meet aan haar tegenspeler. Ook Tilda Swinton die als Britse vrouw van middelbare leeftijd een relatie begint met de oude Benjamin, zet een sterke rol neer.

David Fincher heeft in ieder geval de keuze gemaakt om met zijn beide voeten op de grond te blijven en zich niet te laten meeslepen door al te Hollywoodiaanse scènes. Hij kiest voor een relatief nuchter schouwspel waarbij de aandacht voor de schoonheid en vergankelijkheid van de dingen op de voorgrond treedt. De film is uiteraard groots en pakkend, maar met weinig zeemzoete momenten of goedkoop effectbejag. En de nostalgie waarmee de film is doordrenkt, dringt zich dan ook snel aan de kijker op. Alles is veranderlijk. Schoonheid blijft niet en tijden veranderen. Het ene moment heb je het naar wens en het volgende moment is dat alweer vervlogen. Het verjongingsproces is uiteindelijk maar een filter die ons op een bevreemdende manier laat zien hoe het levensproces in elkaar steekt, een portret van de de menselijke natuur. Ik had zelf de hoop dat we nog iets dieper konden kijken in de ziel van het menselijke bestaan, maar ik ben al heel tevreden met het uiteindelijke resultaat.

De film wordt uitgegeven door Warner Home Video.