Een tijdje geleden heb ik mijn Top 10 Worst Actress lijstje vrij gegeven, nu is het de beurt aan de Top 10 Worst Actor. Het zijn stuk voor stuk acteurs die niet beschikken over genoeg dramatisch vermogen om verschillende emoties over te brengen. Het kan gebeuren dat elk van hen op een gegeven moment wel genoeg charisma en uitstraling had om een rol te dragen, maar over de gehele lijn blijven het acteurs die er niet zijn gekomen omwille van hun acteer-talent. Ik heb er ook voor gekozen om Arnold Schwarzenegger bewust niet in de lijst te zetten, juist omwille van het charisma en de overtuigingskracht die de man uitstraalt. Tot op heden is er nog geen enkele bodybuilder in geslaagd om te presteren wat hij deed. Hij is geen groot acteur, maar net zoals een Jean-Claude Van Damme kunnen zij heel overtuigend uit de hoek komen onder begeleiding van een talentvolle regisseur. Daarnaast kan je bij hen weinig tot geen films opnoemen waar ze ‘slecht acteren’. Schwarzie was zelf heel overtuigend als barbaar in Conan, één van zijn eerste rollen.
Voor dit lijstje heb ik me onthouden van al die pop-idolen/rappers (50 cent, Mos Def, Usher,…) die de laatste tijd in elke film schijnen op te duiken. Ik dacht, laat ik het houden bij artiesten die hun brood verdienen met acteren. Dit zorgt meteen dat ik mijn gehele lijstje niet moet vol proppen met rappers, want het is gewoon niet om aan te zien.
10. Nicolas Cage
Bekijk gewoon Nicolas Cage in de remake The Wicker Man (2006), en jullie zullen meteen begrijpen dat er een reden is waarom mensen niet naar Nic Cage films willen kijken. Ik heb onlangs de Bangkok Dangerous (2008) remake bekeken in de hoop een acteur te zien die zich volledig kon geven in deze getourmenteerde rol, maar ik was eraan voor de moeite. Maar Cage heeft zeker zijn momenten en heel af en toe weet hij ons te verbazen, denk maar aan Leaving Las Vegas (1995), maar dat gebeurt de laatste tijd steeds minder.
9. Keanu Reeves
Er waren momenten in The Matrix (1999) en Constantine (2005) waar ik echt wel onder de indruk was, maar voor de rest blijft Keanu Reeves een droge, expressieloze vis. En wat mij zorgen baart is dat er geen evolutie in zijn vertolking zit. Je zou gemakkelijk zijn gezichtje in Street Kings (2008) kunnen uitknippen en plakken over al zijn scènes in die film, veel verschil zou het niet uitmaken. Nochtans blijft de man in schitterende projecten opduiken.
8. Adam Sandler
Adam Sandler is grappig, maar heeft dus weinig bereik als acteur wanneer hij niet verondersteld is om belachelijk over te komen. Soms doet hij mij een beetje denken aan Tim Allen, maar die laatste heeft nog de verdienste om af en toe te kunnen overtuigen met een iets meer ernstige scène. Punch-Drunk Love (2002) was zijn meest memorabele film en The Wedding Singer (1998) misschien zijn meest grappige film, maar over het algemeen is het huilen met de pet op. Zelfs als komiek is hij niet meer grappig, dat werd duidelijk met You Don’t Mess With the Zohan (2008).
7. Rob Schneider
Ik moet er eigenlijk niets van weten, want Rob Schneider werkt meer op mijn zenuwen dan op mijn lachspieren. Komt daar nog bij dat zijn films oerdom zijn (Deuce Bigalow 1 & 2, The Animal, The Hot Chick, The Benchwarmers, …) en dat hebben de mensen van South Park ook opgemerkt (cf. South Park clip). Hij is vaak te zien in een side-kick achtige rol met Adam Sandler, maar die twee deugen niet afzonderlijk en nog minder met elkaar.
6. Steven Seagal, Vin Diesel & Jason Statham
In tegenstelling tot Van Damme en Schwarzie hebben zij nog niet veel van hun “acteertalent” laten zien. Het zijn actiehelden die met veel overtuiging iemand in elkaar kunnen kloppen, maar wanneer ze emoties onder controle moeten houden, valt hun vertolking als een kaartenhuisje in elkaar. Ik heb ze niet onderverdeeld want ze zijn aan elkander gewaagd. Ze komen wel weg met algemene uitdrukkingen die geheel in hun register van actie-held zit (kwaad, stoer of verrast kijken), maar vraag hen bijvoorbeeld niet om te huilen want dan zou het publiek in een lach kunnen schieten. Steven Seagal is een houten plank, Jason Statham is een uitvinding van Guy Ritchie die op automatische piloot speelt en Vin Diesel heeft tot vervelens toe bewezen dat hij moeite heeft om iets anders te spelen dan de gewelddadige bullebak.
5. Will Ferrell
Typetjes doen het goed in de States, en Will Ferrell is er zo eentje die al een lange weg heeft afgelegd. Het zijn stuk voor stuk pijnlijke films om te zien, maar het publiek is er blijkbaar dol op. Dat blijkt althans uit de box-office cijfers. Maar Will Ferrell is enorm beperkt in zijn acteerwerk. Nochtans zijn de films vaak enorm grappig (Old School, Anchorman), maar dit is niet altijd te wijten aan Will Ferrell. Elf (2003) van Iron Man regisseur Jon Favreau, Blades of Glory (2007) en Semi-Pro (2008) beginnen aan te tonen dat hij dringend zijn parodiërende formule van de onbenullige sufferd zal moeten herzien, want het is niet meer grappig.
4. Zac Efron
Ik snap nog steeds niet waarom bepaalde studio’s, tegen beter weten in, deze Zac Efron willen casten in hun filmprojecten. De man acteert niet beter dan een snotneus van 8 jaar. Hij steelt waarschijnlijk wel de hartjes van heel wat tienermeisjes, maar die kerel bakt er dus op dramatisch vlak niets van en is een beetje het mannelijke equivalent van worst actress Hilary Duff. Hij werd bekend door de Disney prent High School Musical (2006) die nauwelijks de moeite waard is om te bekijken, ook al ben je een die hard musical fan. Maar Zac Efron vertolkt met brio elke simplistische platitude in de film. Spijtig genoeg is hij verder niet bekwaam om iets anders te spelen dan een kartonnen bord, maar dat zal de teenage-fanclub van Efron worst wezen.
3. Mike Myers
Nog zo’n typetje die aan vervanging toe is, is dat van Mike Myers. Ik wil best geloven dat hij een komisch talent is, maar wat hij de laatste tijden laat zien is op zijn zachts uitgedrukt beschamend. Zijn humor is van het niveau ‘pipi-kaka’ en hij recycleert vaak de Austin Powers grappen ad nauseum. En wanneer Love Guru Myers geen synoniemen meer heeft voor geslachtsdelen, begint hij oeverloos te zeveren over winden laten en diarree. Niemand van onder de 10 jaar zou dit moeten ondergaan, en wat dat betreft, eigenlijk ook niemand die ouder is dan 10.
2. Dwayne “The Rock” Johnson
Met een naam als The Rock kan je niet meteen serieus genomen worden, daarom heeft de wrestling-champion zijn geboortenaam heropgevist. Spijtig genoeg had dit zo goed als geen invloed op zijn acterend vermogen. Walking Tall (2004), waar de acteur een slordige 15 miljoen dollar opstreek, had zijn doorbraak moeten betekenen. Maar het was een pijnlijke vertoning die gelukkig slechts een 72 minuten duurde. De bedoeling was dat het publiek zou meevoelen met het hoofdpersonage, maar wie wil zich nu gaan identificeren met een dwaze bruut? En met Doom (2005) deed hij zowaar nog erger.
1. Ashton Kutcher
Ashton Kutcher speelt net iets beter dan de gemiddelde Vlaamse acteur, maar het scheelt maar een haartje. Bekijk hem in films als The Guardian (2006), What Happens in Vegas… (2008) of My Boss’s Daughter (2003) en je zal weten wat ik bedoel. In die laatste film wordt hij trouwens vergezeld door Tara Reid, en in plaats van vonken te geven op het scherm doven ze elk komisch-moment met hun vacuüm-vertolkingen. In de meeste gevallen acteert Kutcher zelfs niet, maar loopt hij rond als goofy leeghoofd. Enkel spijtig voor de anders niet onaardige rollen die hij aangeboden krijgt, die met een beter acteur ook betere films hadden geweest.
***Related Post***
27/09/2008: Top 10 Worst Actress