Any Way The Wind Blows (2003) is de eerste film van dEUS-frontman en genomineerde voor de Grootste Belg Tom Barman. Barman studeerde eerder aan de Filmacademie in Brussel en regisseerde ook enkele clipjes van dEUS. Een langspeelfilm was dus de logische volgende stap. Tom Barman schreef en regisseerde zijn film niet alleen, hij componeerde ook de fantastische soundtrack, één van de beste Belgische soundtracks aller tijden.
Korte inhoud: Antwerpen, begin juni. Op een broeierige vrijdag dromen acht mensen van een ander leven. Er is wind en muziek, politie en paranoia, roddel en ruzie. Er is een oud virus, een verdwaalde frisbee, een dood paard, en, dolend door de stad, een raadselachtig fenomeen genaamd Windman die de pijn van iedereen voelt maar zichzelf niet lijkt te kunnen helpen. ’s Avonds wacht hen een feest…
Het verhaal van Any Way The Wind Blows is simpel, we volgen in een tijdspanne van 24 uur een paar mensen in hun dagelijkse bezigheden die op het eerste gezicht niet veel met elkaar te maken hebben. Later op de avond verschijnen ze echter allemaal op hetzelfde feest en maken ze kennis met elkaar. Na het feest gaat iedereen terug zijn eigen weg. Sommige personages maken tijdens die 24 uur amper iets mee, van anderen wordt het leven totaal overhoop gegooid.
Het grootste probleem van deze Any Way The Wind Blows is dat het een aaneenschakeling is van scènes zonder dat er een groot verhaal achter zit. Er zijn behoorlijk wat personages en de meeste krijgen niet de kans zich voldoende te ontwikkelen en blijven redelijk oppervlakkig. Any Way The Wind Blows lijkt een beetje op één lange videoclip waarin geweldige scènes (zoals Frank Focketijn die in een techno-platenzaak naar een plaat van Kiss gaat vragen) aan elkaar zijn geplakt.
Maar Any Way The Wind Blows ziet er enorm goed uit en Barman weet duidelijk hoe hij met een camera moet omgaan. Het begint al met een heel knappe begingeneriek in de voetgangerstunnel onder de Schelde (dat ding heeft ook een naam maar daar kan ik momenteel niet opkomen). De cast is een mengeltje van bekende acteurs (Frank Vercruyssen, Matthias Schoenaerts, Dirk Roofthooft, Titus De Voogdt, Jaela Cole, Ben Segers, Johan Heldenbergh en Natali Broods) en onbekende acteurs die zich allemaal in het plat Antwerps uitdrukken (op twee Gentenaren na). Daardoor komt alles heel natuurlijk over en helemaal niet geforceerd zoals in sommige andere Nederlands gesproken films en series. Barman heeft bovendien een aantal zeer spitsvondige en grappige dialogen uit zijn mouw geschud.
Tom Barman laat een heel andere kant zien van Antwerpen dan degene die sommige politici ons willen voorhouden. Een kant waar je op verliefd zou kunnen worden en geen kant waar je gillend van weg rent. En Tom Barman laat met deze film zien dat hij niet alleen geweldige songs kan schrijven, maar ook geweldige films kan maken en daar kunnen we alleen maar heel blij en trots op zijn.
Beoordeling: 3.5 / 5
Recensie door Karen op 4 november 2007