Todd Field (foto) is niet alleen een talentvol acteur, maar zijn films maken heel wat indruk. Na de première van In the Bedroom (2001) tijdens het Sundance Filmfestival in begin 2001, werd het enthousiasme bij het publiek aangewakkerd. Dit resulteerde een jaar later in vijf Oscarnominaties, waaronder die voor Beste Film.
Vijf jaar na zijn succesvolle regiedebuut realiseerde Todd zijn tweede film. De premisse van Little Children (2006) heeft veel weg van een bioscoopversie van de televisieserie Desperate Housewives, maar met iets meer ingetogenheid. Onder de cast zien we ondermeer Kate Winslet, die na 4 Oscarnominaties een grote kanshebber is op het beeldje in de 5de ronde, en aanstormend talent Patrick Wilson die veel indruk maakte met zijn hoofdrol in de independent thriller Hard Candy (2005), die net zoals deze film draait rond het fenomeen van pedofilie.
Er is tevens ook een rolletje weggelegd voor één van mijn favoriete actrices, de oscarwinnares Jennifer Connelly.
Korte inhoud: Het verhaal speelt zich af in één van de betere Amerikaanse buitenwijken, waar redelijk verdienende burgers gemoedelijk naast elkaar leven en iedereen zich bezig lijkt te houden met golf, de tuin bijhouden en barbecues. Achter deze façade van geluk, gaan een gigantische saaiheid en een misplaatst gevoel van veiligheid schuil. De rust wordt in ieder geval verstoord wanneer een veroordeelde pedofiel uit de gevangenis wordt ontslagen en weer in de buurt terugkeert. Als de man zich vertoont in het kinderbad van het zwembad, is de paniek compleet. Veel ouders zijn boos, en er wordt een comité van verontruste burgers opgericht… (dit is trouwens het onderwerp van een subplot in het derde seizoen van Desperate Housewives)
Little Children brengt een interessant kijk op de hypocrisie van de mensen. Het gaat over de mensen die we verbannen in onze samenleving, om het gevoel van rechtvaardigheid bij ons aan te wakkeren, ook al zijn we zelf schuldig aan verschillende zonden. De film gaat over de dingen die we doen achter gesloten deuren, en waarvoor we ons evenzeer schamen als onze medemens, ook al gaan we dit zelf nooit toegeven. Achter de ogenschijnlijk vredige en steriele woonwijk is geluk slechts een oppervlakkig begrip en worden onze gevoelens goed verborgen.
Dat deze film een aantal Oscarnominaties op zak zal steken staat nu al vast, of hij er zal verzilveren valt nog af te wachten, want de competitie is niet mals. Hoe dan ook hebben we hier een knappe film met overtuigende acteurs die sterke rollen vertolken. Ik beken, ik ben verzot op Desperate Housewives. Het is één van mijn 50 Beste TV-series, dus zal ik waarschijnlijk wel goed publiek zijn.
Beoordeling: 3.5 / 5
Recensie door Dave op 5 januari 2007
© New Line Cinema
