Een Vlaamse film die het niet doet zoals verwacht is Windkracht 10: Koksijde Rescue (2006) van Hans Herbots (Verlengd Weekend), de duurste Vlaamse prent uit onze filmgeschiedenis (4,6 miljoen euro – sommige berichten spreken zelfs van 7,4 miljoen) die de grootste film had moeten worden, kreeg na zijn 5de week nog maar 200’000 bezoekers over de vloer en dat is voor een film met een dergelijk budget een zware teleurstelling.
De producent Erwin Provoost probeert nog wel te zeggen dat de film uiteindelijk uit zijn kosten zal geraken, maar dan heeft hij volgens mij vorig weekend op de Lotto gespeeld want een eenvoudig rekensommetje leert ons het volgende: 200’000 x 7 euro is nog maar altijd 1,4 miljoen euro (bruto !!!).
Hier hebben jullie een idee van het aantal bezoekers bij een gemiddelde Vlaamse film:
Oesje! (1997) 670’000 bezoekers
De Kabouterschat (1999) 240’000 bezoekers
Team Spirit (2000) 355’000 bezoekers
Pauline & Paulette (2001) 227’000 bezoekers
Team Spirit II (2003) 348’000 bezoekers
Any Way The Wind Blows (2003) 75’000 bezoekers
De Zaak Alzheimer (2003) 750’000 bezoekers
Verlengd Weekend (2005) 92’000 bezoekers
Een Ander Zijn Geluk (2005) 13’000 bezoekers
De Indringer (2005) 168’000 bezoekers
Ik ben de zaal een paar weken geleden binnengestapt met een lage verwachting. Ik was niet echt onder de indruk van de beelden die ik vooraf tezien kreeg. Toch heb ik bij momenten kunnen genieten van de supergestileerde fotografie van Danny Elsen en de zware kleurcorrecties (ik ben nu eenmaal verzot op mooie beelden). De aanwezigheid van acteur Koen De Bouw werkt nog steeds. Hij is één van de weinige Vlaamse acteurs die echt charisma uitstraalt op het witte doek. Veerle Baetens en Kevin Janssens hadden zeker ook wel een verdienstelijke presence en de toekomst ziet er voor hen rooskleurig uit. Binnenkort is Kevin tezien in de mini-serie Koning van de Wereld van Guido Henderickx, en de eerste beelden zien er bijzonder knap uit.
Ik heb toen geen review geschreven omdat ik Windkracht 10 uiteindelijk behoorlijk zwak vond en geen negatieve pers de wereld wou insturen tijdens de beginweken van de release. Vlaamse films verdienen een ruggensteun, want het blijft aartsmoeilijk om die dingen gefinancierd te krijgen. Toch genoot Windkracht van alle denkbare financiële impulsen (VAF, de zender één, Nederlands Film Fund, Bridge Entertainment Group, COBO Fonds, Media Plus,…) en heel wat sponsors via het Begische Tax Shelter systeem. Maar ook de videoclip van Sandrine, de familiedag en het Windkracht 10 videospel konden deze Sea King niet redden van de box-office crash.
De pijnpunten waren – alweer – het oerslechte scenario (zwakke dramatische opbouw, vreemde plotwendingen afgewisseld met banaliteiten en overdreven sentimenteel gezever en als kers op de taart een zeer teleurstellend einde) en bij momenten zwakke acteursregie. Waarom ze Erik Van Looy niet op deze film hebben gezet blijft voor mij een groot raadsel, want dit zijn het soort films die op het lijf van Erik zijn geschreven. Hij was trouwens al een keertje in zee geweest met het windkracht 10 team en is een bekende bij het productiehuis van MMG. Promotioneel uitpakken met ‘De regisseur van De Zaak Alzheimer’ had ook wat meer indruk gemaakt bij het Vlaamse publiek. Niet vergeten dat Alzheimer een slordige 750’000 bezoekers trok (iets wat niemand had verwacht) en dit met de helft van het Windkracht 10 budget.
Maar het grootste probleem met Windkracht 10 is dat het hopeloos de Amerikanen ‘probeert’ achterna te lopen en daar uiteindelijk in essentie niet in slaagt. De prent poogt het publiek te paaien met mooie beeldjes maar vergeet in haar imitatiedrang om een coherent, dramatisch verhaal te vertellen, laat staan een beetje originaliteit te vertonen. Het ene cliché volgt het andere andere op; van het meisje in de douche, huilen in de regen tot jawel, het blaffende brave hondje. Veel geld werd gepompt in het zwembad van Pinewood Studio’s, maar er bleef blijkbaar te weinig geld over om de rest van de film te verfraaien. Sommige scènes zijn gewoon op het randje van het belachelijke en het is verontrustend dat niemand de film kon bijsturen tijdens de opnames. Komt daar nog bij dat de film saai en voorspelbaar is en allesbehalve spannend. Betekent dit dat we in Vlaanderen geen commerciële films kunnen maken? Absoluut niet, integendeel, we moeten ze gewoon veel beter maken.
***Related Post***
02/08/2006: Kevin Costner in The Guardian, … windkracht 10²
29/11/2005: De Top 10 van de Vlaamse Films in verkochte bioscooptickets