Een film produceren in een hachelijke onderneming, en als producent weet je maar best waar je aan begint. Wat een goede producent onderscheidt van een slechte is zijn vermogen om een productie goed in te schatten, de rekeningen te vereffenen op het einde van de rit en de film af te leveren waarvoor werd getekend in een staat waarmee de regisseur en de acteurs tevreden zijn. Helaas zijn er teveel pseudo-filmproductiehuizen en onbekwame sjoemelaars die zich wanen filmproducent te zijn. Heel veel knappe filmconcepten zien hierdoor nooit het daglicht of worden in verminkte staat uitgebracht. Maar af en toe heb je ook te maken met geslepen sjoemelaars die filmmensen aan het werk zetten, achteraf niemand betalen, maar toch een behoorlijk prent afleveren. Dit is blijkbaar het geval bij Zwartboek (2006), waarbij het productiehuis nu een proces aan zijn been heeft en mogelijks een faillissement.
Zes ondernemers en medewerkers hebben volgens Parool.NL, een advocaat in de hand genomen om openstaande schulden van duizenden euro’s van de rechtspersoon Zwartboek BV te incasseren. Dat heeft Thomas van Vugt van het Amsterdamse advocatenkantoor Blenheim vrijdag gemeld. Namens zijn cliënten had Van Vugt de BV Zwartboek tot vrijdag tijd gegeven om te betalen. Een reactie is uitgebleven. De advocaat gaat volgende week vrijwel zeker rechtsmaatregelen nemen om geld voor zijn cliënten te vorderen. Dit kan een kort geding worden of een faillissementsaanvraag.
“Mijn sterke vermoeden is dat er nog veel meer gedupeerden zijn”, stelt Van Vugt. Ik roep hierbij alle medewerkers en ondernemers die ook nog geld krijgen van Zwartboek BV op zich bij Blenheim te melden. De rekeningen van mijn cliënten zijn al meer dan een jaar oud. Al meerdere malen zegde productiebedrijf Fu Works, verantwoordelijk voor de film Zwartboek, toe dat het geld op korte termijn zou worden overgemaakt.”
Onder de eisers bevindt zich het bedrijf Pay-stream, dat vijf crewleden van de film vertegenwoordigt. Het gaat om visagisten en camera- en lichtmensen. Andere gedupeerden zijn een groep ondernemers uit Den Haag, bij wie in de straat opnames werden gemaakt, een hoveniersbedrijf en een hotel in Delft waar de productie meer dan een jaar geleden heeft overnacht. Al eerder deden hardnekkige geruchten over financiële problemen bij de productie de ronde. Sommige crewleden riepen zelfs op tot stakingen omdat betalingen uitbleven. Bij de Nederlandse première van de film in Den Haag werd producent San Fu Maltha uitgejouwd door crewleden in de zaal. San Fu Maltha reageerde op de dagvaarding alsovolgt:
”Wie denkt men te treffen met een faillissement van Zwartboek BV? In dat geval wordt niemand betaald, want er valt niets te halen. Al het geld zit in de film.”
Als een bedrijf een nieuwe collectie schoenen uitbrengt, maar daarbij “vergeet” zijn werknemers te betalen, dan heeft de bedrijfsleider binnen de kortste keren de vakbond aan zijn deur. Hier in Europa, in tegenstelling met de States, is er geen specifieke vakbond voor filmmensen. Als er problemen zijn, moeten ze het maar zien uit te vechten met de producent en als je voor de rechter komt krijgt deze meestal ook gelijk in diverse financiële en creatieve geschillen. Het is wraakroepend, maar het feit is dat hij ook de grootste risico’s neemt. Het blijft in ieder geval verwerpelijk en dergelijke producenten brengen hiermee de filmindustrie schade aan. Het doel heiligt de middelen niet als het middel is mensen uit te buiten die verantwoordelijk zijn voor het succes van dit doel.
***Related Post***
22-08-2006: Zwartboek (2006)