1. A robot may not injure a human being or, through inaction, allow a human being to come to harm.
2. A robot must obey orders given it by human beings, except where such orders would conflict with the First Law.
3. A robot must protect its own existence as long as such protection does not conflict with the First or Second Law.
© 20th Century Fox Home Entertainment
Dit zijn de 3 robot wetten, zoals science-fiction auteur Isaac Asimov het ons voorschreef. Maar in de film, I, Robot (2004), van Alex Proyas, wordt wel nergens vermelding gemaakt van dit in de generiek, hoewel deze is gebaseerd op een boek van Asimov. Dat vond ik wel een beetje misplaats. Maar gezien Proyas ons het schitterende Dark City (1998) en The Crow (1994) bracht, dacht ik dat Proyas misschien zijn eigen versie zou brengen van de 3 wetten.
Maar niets was minder waar. Slechter nog, bij het bekijken van de film drong het tot mij door dat het een afgelikte science-fiction film ging worden met een voorspelbaar whodonit-verhaaltje, en ja, de moordenaar is een robot die meer ontwikkeld is dan de andere robots. Wees gerust, ik heb niets verknald van de film, gezien dit gegeven al duidelijk is bij het eerste plotpunt. De mens wil zich laten onderscheiden van robots, en alles wat bij een robot ook maar in de buurt komt van een mens wordt aanzien als “verwerpelijk” of “gevaarlijk” (cf. Artificial Intelligence: AI, 2001, A Space Odyssey, Alien,…).
Korte inhoud: In het Chicago van 2035 behoren robots tot het alledaagse leven. Ze staan ten dienste van de mensen en worden door hen blindelings vertrouwd, omdat ze geprogrammeerd zijn volgens de drie wetten van de robotica. Deze bepalen dat de technologische hoogstandjes de mensen geen kwaad kunnen doen. Rechercheur Del Spooner (Will Smith) houdt er echter een andere mening op na. Hij moet de moord op de briljante wetenschapper Alfred Lanning (James Cromwell) ophelderen en hij vermoedt dat de dader een robot is. Met de hulp van Susan Calvin (Bridget Moynahan) probeert hij uit te zoeken wat er verkeerd loopt in het bedrijf van Lawrence Robertson (Bruce Greenwood). Naarmate het onderzoek van Spooner vordert, groeit bij hem het besef dat de hele mensheid in gevaar is.
Voor diegene die dacht een tweede 2001: A Space Odyssey te zien, kwam van een koude reis terug. Toch is I, Robot een verdienstelijke film met ingenieus camerawerk, spetterende en adembenemende actie-scènes en geweldige realistische 3D-animatie. Ja, u hoort het, de film moet het voornamelijk hebben van zijn visuele rijkdom en minder van zijn ondergrondse tormenteringen waar Proyas garant voor stond. Een degelijke muziekscore van Marco Beltrami en de production-design van Patrick Tatopoulos mag toch ook even vermeld worden.
Visueel verbluffend maar inhoudelijk glijdt het allemaal over ons heen als water langs een eendenrug. Dat Blade Runner met deze film zeker niet moet blozen is duidelijk. Maar ik verwacht toch iets meer Proyas de volgende keer. Wat betreft Will Smith, aan zijn vertolking ligt het niet. Hij blijft een leuke acteur om naar te kijken. De Blu-ray ligt in de winkel vanaf 22 juli 2004.
Review I Robot (2004)Recensie door Dave op 22 juli 2004
