Na bijna dertig jaar terreur keert Neve Campbell terug naar waar ze thuishoort: in een huis met te veel kamers en te weinig ontsnappingsroutes. Scream 7 (2026) belooft op 27 februari 2026 volgend jaar alles te worden wat fans wilden na het tumult van de voorbije jaren, toen Melissa Barrera ontslagen werd en Jenna Ortega de handdoek in de ring gooide. Het resultaat? Een complete koerswijziging waarbij men met smeekbede terugkeerde naar Campbell, die na een salarisruzie Scream VI (2023) had overgeslagen. Typisch Hollywood: eerst vergeten ze je waarde, dan komen ze kruipend terug.
© Paramount Pictures
Korte inhoud: De plot is bekend terrein maar dan met een draai: Ghostface duikt op in het rustige stadje waar Sidney Prescott (Campbell) een nieuw leven heeft opgebouwd, en haar dochter Tatum (Isabel May) wordt het volgende doelwit. Sidney moet haar duistere verleden confronteren om de slachtpartij definitief te stoppen – want klaarblijkelijk hebben moordenende psychopaten geen pensioenplan.
Het moet gezegd: de eerste trailer doet denken aan een andere franchise die het niet kon laten om decennia later nog eens het kunstje over te doen. De visuele overeenkomsten met Halloween (1978) en vooral David Gordon Green’s reboot uit 2018 zijn te opvallend om toevallig te zijn. Daar heb je Sidney’s witte huis dat verdacht veel lijkt op Michael Myers’ thuisbasis, shots van tieners die door buitenwijken flaneren zoals in het Carpenter-origineel, en zelfs die iconische sit-up van Ghostface die rechtstreeks uit de Halloween-handleiding lijkt geplukt. Het is alsof Kevin Williamson, die nu regisseert én het script schreef samen met Guy Busick, dacht: “Als het voor Laurie Strode werkte, waarom niet voor Sidney?” Ook al ben ik niet zeker of we de Halloween reboots een succes kunnen noemen. Ik denk tevens dat weinigen de films met de Rob Zombie Halloween films kan onderscheiden.
Maar misschien is dat net het punt. Williamson, die het originele Scream (1996) schreef en nu voor het eerst regeert in deze franchise, zou wel eens de meta-toer opgaan op een manier die verder gaat dan de gebruikelijke zelfbewuste grappen. Halloween was cruciaal in de eerste Scream – de tieners keken ernaar tijdens dat legendarische huisfeest waar Jamie Kennedy tegen het scherm stond te schreeuwen. Door nu zowel de ’78- als de 2018-versie te channelen, zou Scream 7 als dertigjarig-later-vervolg wel eens op meta-niveau terug kunnen keren naar z’n roots. Al is dat natuurlijk ook gewoon handige marketing – waarom het wiel uitvinden als je het kan kopiëren van iemand die het al deed?
De terugkeer van het “legacy trio” is sowieso opmerkelijk. Naast Campbell en Courteney Cox als Gale Weathers keert ook David Arquette terug als Dewey Riley – wat best knap is voor iemand die definitief gestorven is in Scream 5 (2022). Hoe ze dat gaan uitleggen blijft een mysterie, maar gezien Matthew Lillard als Stu Macher ook plots weer opduikt (eveneens dood sinds ’96), en Scott Foley als Roman Bridger terugkomt (gestorven in Scream 3 uit 2001), lijkt de dood in Woodsboro vooral een administratief detail te zijn geworden.
Campbell heeft in interviews duidelijk gemaakt dat Sidney’s moederschap centraal staat. “Denk eens na hoe uitdagend het zou zijn om überhaupt te kiezen voor kinderen als je Sidney Prescott was,” zei ze. Het is een fascinerende invalshoek: hoe ga je om met generationeel trauma als je letterlijk het meest gestalkte mens ter wereld bent? Eigenlijk ook al iets wat we hebben gezien in de It franchise. Sidney heeft haar dochter Tatum genoemd naar haar vriendin uit het eerste deel (gespeeld door Rose McGowan), die destijds via een kattendeur werd geplet. Geen druk dus voor de kleine.
Williamson heeft beloofd dat Sidney een gelukkig einde krijgt, wat gezien haar geschiedenis eigenlijk het minste is wat ze verdient. Campbell wilde ook minder gore en meer suspense, terug naar de roots van het origineel. Tegelijk belooft Mason Gooding, die terugkeert als Chad, dat dit de meest brute Ghostface ooit wordt “vanuit anatomisch logistisch standpunt.” Blijkbaar betekent “minder bloederig” tegenwoordig “anders bloederig.” De cast is uitgebreid met onder andere Joel McHale, Anna Camp, Mckenna Grace, Michelle Randolph (die in de trailer waarschijnlijk al in de openingsscène sterft, traditie is traditie), en Mark Consuelos. Jasmin Savoy Brown keert terug als Mindy, samen met haar broer Chad. Het script komt van Williamson, Busick en James Vanderbilt, terwijl Marco Beltrami, componist van de eerste vier films, de muziek verzorgt.
Of Scream 7 werkelijk een frisse wind brengt of gewoon een zeer dure nostalgie-trip wordt, zullen we in februari zien. De trailer suggereert alvast dat Ghostface ditmaal meer boogeyman is dan bumble killer, minder menselijk en meer mythisch. Het zou een interessante evolutie zijn voor een franchise die altijd heeft benadrukt dat onder het masker gewoon een gestoorde tiener of wraakzuchtige ouder schuilgaat. Maar misschien is dat net wat er nodig is na het drama achter de schermen: een terugkeer naar de basis, al moet je daarvoor eerst even langs Halloween.
Pijnlijk voor alle betrokkenen. Ze hadden allemaal beter verdiend.
De trailer heeft een hoog deja-vue gehalte
Vreemd genoeg denk ik dat Scream in de moderne tijd beter werkte met een verhaallijn die zich over meerdere films uitstrekte. Het is alleen jammer dat ze het na een behoorlijk sterke Scream 4 en 5 een beetje hebben verprutst door de cast niet te ondersteunen, de hoofdpersonages te roteren en Sydney constant terug te duwen in elke film.
Heeft inderdaad wel iets weg van de Halloween (2018)
Het is 27 jaar geleden dat Kevin Williamson nog iets heeft geregisseerd en het was zeker niet memorabel…so I don’t know.
Wedden dat ze zeggen in de film, “als de box-office goed is, kom ik wel terug”