Wel, het is geen slechte live-action versie van de animatie … maar het voegt niks meer toe aan datgene wat ik al had gezien. How to Train Your Dragon (2025), een live-action remake van de geanimeerde klassieker uit 2010 die zo dicht bij het origineel blijft dat je je afvraagt of regisseur Dean DeBlois gewoon zijn eigen film shot-for-shot heeft gekopieerd. Het deed me een beetje denken aan de Gus Van Sant shot-voor-shor remake van Psycho (1960).
© DreamWorks / DayOne MPM
Korte inhoud: Op het ruige eiland Berk, waar Vikingen en draken al generaties vijanden zijn, steekt tiener Hiccup (Mason Thames) er bovenuit. Als uitvinder en dromer past hij niet in het stramien van zijn vader Stoick de Enorme (Gerard Butler), de dorpsleider die van zijn zoon een drakendoder wil maken. Wanneer Hiccup een zeldzame Night Fury-draak neerschiet maar hem vervolgens niet kan doden, begint er een vriendschap die de fundamenten van de Vikingsamenleving op zijn kop zet. Met de hulp van de ambitieuze Astrid (Nico Parker) en de dorpssmid Gobber (Nick Frost) moet Hiccup bewijzen dat mens en draak kunnen samenleven.
DeBlois, die zowel de geanimeerde trilogie als deze live-action versie regisseerde, heeft hier de Taylor Swift-aanpak toegepast. Net zoals Swift haar oude albums opnieuw opnam om de controle terug te krijgen, herneemt DeBlois zijn eigen werk; maar dan met échte acteurs en computeranimatie die je doet vergeten dat Tandloos niet echt bestaat. Het resultaat? Een film die voelt als een greatest hits-album: vertrouwd, professioneel uitgevoerd, maar zonder de rauwe magie van het origineel. Thames levert een verrassend genuanceerde vertolking als Hiccup. Waar Jay Baruchel in de animatie zijn stem gebruikte, laat Thames vooral zijn ogen en lichaamstaal het werk doen. Er zit een kwetsbaarheid in zijn spel die past bij een jongeman die probeert zijn eigen weg te vinden tussen de verwachtingen van zijn vader en zijn eigen overtuigingen. Butler daarentegen speelt Stoick zoals hij alles speelt: met het volume op elf en genoeg testosteron om een heel dorp te voorzien. Maar het werkt, vooral omdat hij duidelijk van het personage houdt; DeBlois droeg de film zelfs op aan Butlers moeder die tijdens de productie overleed.
Parker kreeg online kritiek te verduren van mensen die blijkbaar nog nooit een geschiedenis boek hebben geopend; want ja, Vikingen waren etnisch diverser dan veel mensen denken. Dit ten gevolge van hun vele rooftochten en ontmoetingen met andere culturen. Haar casting als Astrid is niet alleen gerechtvaardigd maar ook verfrissend. Ze speelt het personage met een hardheid en vastberadenheid die in de animatie soms onderontwikkeld bleef. DeBlois heeft zelfs toegegeven dat het onder ontwikkelen van Astrid een van zijn grootste spijts was bij het origineel. Die fout heeft hij hier rechtgezet.
Het grootste probleem van deze film is ironisch genoeg ook zijn grootste kracht: de trouw aan het origineel. Elke belangrijke scène, de eerste vlucht van Hiccup en Tandloos, de introductie van de Alpha-draak, zelfs de grappen met de schapen, speelt zich af zoals je ze al kent. Cinematograaf Bill Pope (The Matrix) levert weliswaar prachtige beelden af, en componist John Powell hergebruikt zijn eigen iconische score, maar het gevoel van déjà vu is massief. Je zit daar te kijken en denkt: dit heb ik al gezien. De CGI-draken zijn technisch indrukwekkend, Tandloos ziet er verbazingwekkend levensecht uit met zijn enorme groene ogen, maar missen toch iets van de expressieve charme die de geanimeerde versie had. Het is het verschil tussen een perfecte studio-opname en een live-optreden: technisch foutloos, maar zonder de spontane magie. En dan is er nog het feit dat de film een half uur langer is dan het origineel, wat voornamelijk resulteert in meer van hetzelfde in plaats van nieuwe inzichten.
© DreamWorks / DayOne MPM
Wat de film wel goed doet, is ruimte maken voor zijn jonge cast. Julian Dennison (bekend van Deadpool 2) brengt als Fishlegs een grappige nervositeit, terwijl Gabriel Howell, Bronwyn James en Harry Trevaldwyn als respectievelijk Snotlout, Ruffnut en Tuffnut zorgen voor de nodige comic relief. Het zijn rollen die in de schaduw van het hoofdverhaal blijven, maar ze krijgen net genoeg schermtijd om niet compleet te verdwijnen. En toch, ondanks alle voorspelbaarheid, blijft How to Train Your Dragon entertainen. Het is een vakkundig gemaakte film die perfect is voor een nieuwe generatie kinderen die het origineel niet kennen. Voor wie de geanimeerde trilogie koestert, voelt deze film aan als een luxe herhaling; comfortabel, vertrouwd, maar uiteindelijk overbodig. De grote vraag blijft natuurlijk: waarom? Waarom een perfect goede animatiefilm omzetten naar live-action als je niets nieuws toevoegt? Het antwoord is waarschijnlijk zo banaal als teleurstellend: geld. Universal en DreamWorks weten dat deze film goud waard is, en met een wereldwijde box office van meer dan 635 miljoen dollar hebben ze gelijk gekregen. Het publiek wil blijkbaar betalen voor nostalgie, ook al kunnen ze het origineel gewoon thuis bekijken.
DeBlois heeft al een sequel aangekondigd, gebaseerd op How to Train Your Dragon 2, gepland voor 2027. Het lijkt erop dat we de hele trilogie opnieuw gaan beleven, maar dan met échte mensen. Of dat nodig is, is een andere vraag. De DVD, Blu-ray en 4k UHD is beschikbaar vanaf 11 september 2025.
Review How to Train Your Dragon (2025)
Recensie door Natalie op 22 oktober 2025
Erik van Looy heeft zijn Loft ook opnieuw gemaakt, maar voor zij die het origineel hebben gezien is het altijd een beetje van een deja vu
Vrij overbodige live action versie voor zij die de animatie hebben gezien, anderzijds, voor zij die nieuw zijn is deze film wel een aanrader.
Het is zeker de moeite al was het maar voor die ene vliegscène in het begin.