Disney schoot Soderbergh Star Wars-film The Hunt for Ben Solo af

Wanneer Adam Driver en Steven Soderbergh samenwerken voor een Star Wars-film, zou je denken dat Disney op hun knieën zou vallen van dankbaarheid. Maar nee hoor, ze zeiden gewoon ‘nee dank je’ tegen wat Driver zelf noemt “een van de coolste scripts waar ik ooit deel van heb uitgemaakt.” Driver is nu niet meteen een box-office magneet maar hij is wel een goed acteur en Soderbergh mag ook zijn ups-and-downs hebben, hij is ook een talent. En na die vele pseudo-Star Wars films en series had dit misschien wel de moeite geweest.

artwork Davian

The Hunt for Ben Solo zou zich hebben afgespeeld na de gebeurtenissen van The Rise of Skywalker (2019) en zou Kylo Ren, alias Ben Solo, gevolgd hebben op zijn zoektocht naar verlossing. Het project werd ontwikkeld door Driver, Soderbergh en scenarioschrijfster Jules Asner, later bijgestaan door Scott Z. Burns. Lucasfilm was enthousiast, maar Disney-bazen Bob Iger en Alan Bergman vonden het allemaal te ingewikkeld: hoe kan Ben Solo nu nog leven als hij dood is? Een vraag die blijkbaar te complex was voor het bedrijf dat ons Baby Yoda heeft gegeven. De ironie is om te huilen. Driver speelde Kylo Ren in de sequel-trilogie die begon met The Force Awakens (2015), gevolgd door The Last Jedi (2017) en eindigend met The Rise of Skywalker. De acteur had een duidelijke visie voor zijn personage – een omgekeerde Darth Vader-arc – maar die kwam nooit helemaal uit de verf. Dus bedacht hij zelf een vervolg. Je zou denken dat Hollywood iemand zou belonen die na z’n werk nog nadenkt over z’n personage, maar blijkbaar niet.

En dan hebben we het nog niet eens over Soderbergh gehad. De man won een Oscar voor Traffic (2000), regisseerde de Ocean’s-trilogie, en maakte meesterwerken zoals Out of Sight (1998) en Erin Brockovich (2000). Hij is het type regisseur dat weet hoe je een intiem karakterstudie combineert met spektakel. Perfect voor een Star Wars-film dus. Maar Disney had kennelijk de voorkeur voor Acolyte series en Sharmeen Obaid-Chinoy film met Daisy Ridley als Rey én een The Mandalorian & Grogu film. The Acolyte is ondertussen al afgevoerd, niemand kijkt uit naar de Grogu film en de Rey film lijkt geschrapt van een 2027 release en zou wel eens op de lange baan gedumpt kunnen worden. Driver en Soderbergh werkten eerder samen aan de briljante heist-komedie Logan Lucky (2017), waar Driver een eenarmige barman speelde met een droge humor die elke scène stal. Hun chemie was onmiskenbaar, en precies daarom leek dit Star Wars-project zo’n no-brainer. Driver wilde het “economisch” aanpakken, in de geest van The Empire Strikes Back (1980) – volgens hem nog altijd de standaard waar alle Star Wars-films aan gemeten moeten worden.

Dit is geen geïsoleerd incident in Drivers carrière. De man heeft een patroon van loyaliteit aan visionaire regisseurs die vandaag de dag zeldzaam is in Hollywood. Hij volgde Francis Ford Coppola blindelings in diens megalomane experiment Megalopolis (2024), een film die Coppola zelf financierde met 120 miljoen dollar. Hij hielp Michael Mann zijn decennialange passieproject Ferrari (2023) te realiseren, ook al wist iedereen dat het geen kassucces zou worden. Bij Jim Jarmusch heeft Driver inmiddels drie films gedraaid: Paterson (2016), The Dead Don’t Die (2019), en de recente Father Mother Sister Brother (2024). Het toont Drivers bereik beter aan dan welke exploderende ruimteschip ook.

Disney’s argument was echter simpel: Ben Solo is dood, dus hoe kan hij in een film zitten? Een hilarische redenering in een franchise waar letterlijk iedereen al eens is teruggekomen van de dood. Palpatine keerde terug in The Rise of Skywalker zonder enige echte verklaring. Boba Fett overleefde de Sarlacc-put. Darth Maul werd in tweeën gehakt maar dook toch weer op in de animatieseries. Maar Ben Solo terughalen? Dat was blijkbaar een brug te ver. Soderbergh zelf reageerde diplomatiek: “Ik heb echt genoten van het maken van de film in mijn hoofd. Het spijt me alleen dat de fans hem niet zullen zien.” Een elegante manier om te zeggen: Disney mist de boot. En hij heeft gelijk. In een tijd waarin Marvel elk jaar tien films uitbrengt en Star Wars worstelt met zijn identiteit, had een Soderbergh-Driver samenwerking precies het juiste statement kunnen zijn. Driver’s frustratie over de huidige Hollywood-trends is geen geheim. In interviews klaagt hij openlijk over hoe weinig regisseurs nog echte creatieve vrijheid krijgen. Hij zag hoe Mann’s Heat 2-project van Warner Bros naar Amazon MGM werd geschoven omdat het te duur was. Hij zag hoe Megalopolis flopte aan de box office ondanks Coppola’s artistieke moed. “Kijken hoe filmmakers niet het geld krijgen dat ze nodig hebben is frustrerend,” zegt Driver. “Ik denk niet dat ik een meerwaarde ben. Maar ik ben altijd bereid voor de zaak omdat ik van die filmmakers en hun films hou.”

Kathleen Kennedy, de langjaar president van Lucasfilm die naar verluidt eind dit jaar vertrekt, was wel enthousiast over The Hunt for Ben Solo. Kennedy begreep de visie. Dave Filoni en Cary Beck ook. Maar het waren de Disney-executives die het project torpederen. En dat zegt eigenlijk alles wat je moet weten over hoe grote studio’s tegenwoordig opereren: de creatieve mensen zijn enthousiast, de financiële mensen zijn bang. De toekomst van Star Wars op het grote scherm blijft onduidelijk. Er zijn talloze projecten in ontwikkeling: Shawn Levy’s Starfighter met Ryan Gosling, een James Mangold-project, en een nieuwe saga van Simon Kinberg. Maar wat ontbreekt is visie. En juist dat had The Hunt for Ben Solo kunnen bieden: een persoonlijk verhaal, gedragen door een briljante acteur en geregisseerd door een meester.