Debuutfilm Stone Cold Fox met Kiefer Sutherland als villain

Er zijn ergere manieren om je filmdebuut te maken dan met een film waar Kiernan Shipka op de vlucht slaat voor Krysten Ritter en Kiefer Sutherland, maar regisseur Sophie Tabet heeft duidelijk besloten om niet voorzichtig te beginnen. Stone Cold Fox (2025), haar eerste langspeelfilm, is een actiethriller die zich afspeelt in 1986 en zo vol zit met neonlichten, queer liefde en geweld dat je je afvraagt of iemand per ongeluk een VHS-bandje van dertig jaar geleden heeft gevonden en die gewoon in de bioscoop heeft gedumpt. En weet je wat? Dat is nu net de bedoeling.

© Vertical Entertainment

Korte inhoud: Het verhaal draait om Fox (Kiernan Shipka), een jonge vrouw die erin slaagt te ontsnappen uit een sekte met drugs en misdaad, waar ze verliefd was geworden op Goldie (Krysten Ritter), een drugsbaronnes die blijkbaar geen enkele morele rem kent. Fox graaft letterlijk het stinkende cash op dat jarenlang is opgepot, en maakt zich uit de voeten in de hoop op een nieuw leven. Maar Goldie is niet het type dat je zomaar laat gaan. Ze kidnapped Fox’s jongere zusje en stuurt sergeant Billy Breaker, een corrupte flik gespeeld door Sutherland, op haar af. Fox heeft geen keuze: ze moet terug naar precies die plek waar ze vandaan kwam. Het is een klassieke revenge-opzet, maar dan wel een met eighties-esthetiek en een lesbische romance als emotionele kern.

Tabet is geen onbekende in Hollywood, maar Stone Cold Fox markeert wel haar sprong van productie designer en kortfilmmaker naar regisseur van een volwaardige speelfilm. De Frans-Libanese regisseur, die aan NYU studeerde en getrouwd is met actrice Lorenza Izzo, heeft altijd gezegd dat ze opgroeide met ruige actiefilms uit de jaren ’80. En dat merk je. Stone Cold Fox ademt de geest van films als The Warriors en Streets of Fire, maar dan met een eigentijdse queer twist die het geheel net wat interessanter maakt dan zoveelste nostalgische trip. Tabet schreef het script samen met Julia Roth, haar creatieve partner en medeoprichter van productiebedrijf Hundo P Productions, op basis van een verhaal dat ze bedachten met Jonathan Craven; ja, de zoon van horrorlegende Wes Craven. Die naam alleen al zou genoeg moeten zijn om horrorenthousiastelingen wakker te schudden.

Wat Stone Cold Fox meteen opvalt, is de cast. Shipka, die dit jaar ook te zien was in Longlegs (2024) en Twisters (2024), lijkt steeds meer af te stappen van haar rol als Sabrina Spellman in “Chilling Adventures of Sabrina” (2018-2020). In Longlegs speelde ze een klein maar griezelig rolletje als Carrie Anne Camera, een overlevende van een seriemoordenaar die nog steeds in de ban is van zijn occulte invloed. Haar scène was zo intens dat critici haar performance nog wekenlang bleven bespreken. Nu, in Stone Cold Fox, krijgt ze eindelijk een hoofdrol waarin ze kan laten zien dat ze meer kan dan hekserij en teenage angst. Fox is een personage dat gedreven wordt door overleving, liefde en wraak, allemaal thema’s die Shipka met verve lijkt te omarmen.

Dan is er Ritter, die Marvel-fans natuurlijk kennen als Jessica Jones. Hier speelt ze Goldie, een drugsbaronnes met een corrupte agent in haar zak en geen enkele gewetensbezwaar. Ritter heeft altijd een talent gehad voor rollen die op het randje balanceren tussen sympathiek en totaal gestoord, en Goldie lijkt daar perfect in te passen. Je kunt je afvragen of Marvel-fans klaar zijn om hun beloved Jessica Jones als een queer misdaadbaas te zien, maar dat is nu net wat deze film interessant maakt: het speelt met verwachtingen en gooit die vervolgens vrolijk overboord. En Sutherland? Die speelt sergeant Billy Breaker, een corrupte flik. Na jaren Jack Bauer te hebben gespeeld in “24” (2001-2010), is het bijna ironisch om hem nu als bad cop te zien. Maar Sutherland heeft bewezen dat hij meer kan dan de held uithangen; hij heeft genoeg duistere rollen op zijn cv staan om te weten hoe je een smeerlap speelt.

Wat Stone Cold Fox visueel belooft, is een terugkeer naar de tijd waarin actiefilms niet bang waren om op te vallen. Cinematograaf Ken Seng, die eerder werkte aan Deadpool en They Cloned Tyrone, zou de film een look moeten geven die zowel stijlvol als rauw is. Neonlichten, gritty straattaferelen en een esthetiek die je doet denken aan videotheekcovers uit de jaren ’80; het is allemaal deel van het pakket en ja het doet wat denken aan die andere queer-film Love Lies Bleeding (2024). Tabet heeft gezegd dat ze opgroeide met films als die van Robert Zemeckis, Quentin Tarantino en Guy Ritchie, en je kunt die invloeden verwachten in hoe Stone Cold Fox wordt gefilmd. Het is geen film die probeert subtiel te zijn; het is een film die je vol in het gezicht ramt met stijl. Natuurlijk, de vraag is of Stone Cold Fox meer is dan alleen een nostalgische truc met explosies en achtervolgingen. De trailer belooft veel; snelle actie, stylized geweld, een queer romance die niet weggluurt, en acteurs die zich duidelijk vermaken, maar trailers liegen ook wel eens. Het risico met dit soort retrofetishisme is dat het vaak meer stijl dan substantie heeft. We hebben de afgelopen jaren genoeg voorbeelden gezien van films die proberen de magie van de jaren ’80 te heropenen, maar uiteindelijk alleen een holle imitatie afleveren.

Het is het debuut van een regisseur die nog moet bewijzen dat ze een volledige speelfilm aankan, met een cast die misschien een beetje te goed is voor dit soort pulpfictie, en een premisse die klinkt als iets dat je op een videotheekplank uit 1986 zou vinden. Maar dat is nu net waarom het interessant is. In een industriewaar alles steeds veiliger en voorspelbaarder wordt, is er iets verfrissends een origineel filmproject te zien van een debuutregisseur. Het valt nog af te wachten wie de film bij ons zal uitbrengen, maar op 7 november 2025 zou de film moeten uitkomen.