Tja, daar hebben we het dan. Superman (2025) is nog niet eens officieel in de bioscopen verschenen of Nick Schager van The Daily Beast heeft er al een vernietigende review aan gewijd. En als je dacht dat het superheldencinema al op zijn tandvlees liep, dan heeft regisseur James Gunn het volgens deze kritiek net de definitieve genadeklap toegediend. Neem de review met een korrel zout! Het is maar een opinie van één iemand en wij kunnen de flim pas maandag op de persvisie zien (en ja er is een embargo … maar blijkbaar niet voor The Daily Beast). De film draait om David Corenswet als de nieuwe Man of Steel, die in een wereld vol metahumans moet navigeren terwijl hij geconfronteerd wordt met politieke controverse en een sluwe Nicholas Hoult als Lex Luthor. Samen met Rachel Brosnahan als Lois Lane moet Superman bewijzen dat hij geen ongecontroleerde superkracht is die meer schade aanricht dan hij voorkomt.
© DC / Warner Bros
Volgens The Daily Beast is Gunns poging om af te stappen van Zack Snyders grimdark-versie van Superman een “grote zwaai in de tegenovergestelde richting” die uitmondt in een “even grote misser”. De recensent omschrijft het resultaat als “een zaterdagochtendcartoon die tot overvol, helter-skelter leven is gekomen.” Dat klinkt niet bepaald als een compliment. De nieuwe Superman is blijkbaar geen sombere Snyder-achtige Christusfiguur; maar eerder een lieve en oprechte weldoener die het woord ‘dude’ gebruikt, tijd vrijmaakt om eekhoorns te redden terwijl hij tegen reuzen vecht, en gelooft dat iedereen mooi vinden gewoon ‘punkrock’ is. Het moet gezegd worden: dat klinkt als iets wat uit die eerste trailers ook wel naar buiten kwam. De film speelt zich af in een wereld vol superhumans, waar Superman na zijn allereerste nederlaag tegen de Hammer of Boravia in het Arctische ijs crasht en door zijn geharnaste hondenvriend Krypto naar de Fortress of Solitude wordt gesleurd.
Wat de criticus vooral steekt, is dat Superman niet zozeer een verhaal opbouwt, maar de kijkers in het midden van de actie werpt terwijl het ons heen en weer zwiept van de ene buitenaardse locatie naar de andere”. Flamboyant is het zeker, maar de substantie zou ontbreken. De film zou voelen alsof het opereert “in een stripboek-zandbak zonder enige (letterlijke of figuurlijke) zwaartekracht”. Ook de Justice Gang krijgt er flink van langs. Nathan Fillion speelt Green Lantern Guy Gardner, die Superman een “watje” noemt omdat hij liever een vuurbrazende reus wil bestuderen, dan hem uiteindelijk te doden. Samen met Edi Gathegi als Mister Terrific en Isabela Merced als Hawkgirl vormt hij een trio dat wanhopig de “Justice Gang” wil heten en hun hoofdkwartier heeft in de klassieke Super Friends Hall of Justice. Klinkt als een gezellige bende, maar volgens de recensent krijgen ze allemaal te weinig aandacht om echt te kunnen boeien.
© DC / Warner Bros
Luthor, die door portalen naar een “pocket universe” reist (wat potentieel een werkelijkheid-vernietigend zwart gat kan veroorzaken), wordt bijgestaan door twee superkrachtige handlangers: Engineer, gespeeld door María Gabriela de Faría, en de stomme, gemaskerde Ultraman. Ze nemen deel aan wat de criticus omschrijft als Gunns “elastische, hypersonische schermutselingen”. Het probleem? Te veel CGI-waanzin waardoor de klapppende chaos zijn kracht verliest. David Corenswet ziet er wel de rol uit, maar in de schaduw van Christopher Reeve (wiens zoon Will een cameo heeft) en Henry Cavill, komt hij over als “het kleine broertje”. Een situatie die wordt verergerd door een zooitje van een script (van scenaristen Jerry Siegel, Joe Shuster en James Gunn) dat overal wil zijn en uiteindelijk nergens aankomt. De verhaallijn met Metamorpho, gespeeld door Anthony Carrigan, voert Superman naar een interdimensionele gevangenis met een “anti-proton rivier” waar hij wordt gevraagd de reuze-hoofdige babyzoon van het vormveranderende wezen te redden van Luthors handlangers. DC Comics-fans zullen misschien opgetogen zijn over al die nerdy referenties, maar volgens de recensent zal iedereen zich “verdwaald voelen of op zijn minst meegenomen op een frenetieke, wankele rit die klaarblijkelijk geen interesse heeft in goed onderbouwde emoties”.
De relatie tussen Superman en Lois krijgt blijkbaar evenveel aandacht als de sequenties waarin de Daily Planet-reporter een ruimteschip bestuurt (vermoedelijk verwijzend naar Clark Kent). En een tripje naar Smallville om ‘ma’ (Neva Howell) en ‘pa’ Kent (Pruitt Taylor Vince) te bezoeken is “te gratuit om overweldigende pathos te genereren”. Dat klinkt alsof de emotionele kern van Superman volledig wordt weggegooid. Wat humor betreft, is het verdict evenmin hoopgevend. Hoewel Gunn volgens de recensent nog steeds bedreven is in het balanceren van meerdere personages, levert zijn script (in tegenstelling tot zijn superieure Guardians of the Galaxy-trilogie en The Suicide Squad) schaarse amusante one-liners of grappen op. En dit bovenop de schattige gewoonte van Krypto om op de minst geschikte momenten zich op te winden en Superman te likken. Met zijn kale schedel en arrogante grijnslach maakt Hoult een getrouwe Luthor, maar net als Brosnahan en Skyler Gisondo als Jimmy Olsen wordt zijn vertolking overweldigd door “het eindeloze gedreun van het materiaal”. Gisondo krijgt een subplot met Luthors selfie-verslaafde vriendin Eve (Sara Sampaio) die “zich werkelijk moet inspannen om grappig te zijn”.
© DC / Warner Bros
De film raakt volgens de criticus verstrikt in “fantasievol onzin dat het hele gedoe oppervlakkig en dwaas maakt”. Net als Snyders en Joss Whedons mismaakt Justice League (2017) bevolkt Gunns spektakel zichzelf te veel met helden en schurken die het noch de tijd noch de neiging heeft om te ontwikkelen. Het gevolg: “iedereen en alles is tweedimensionaal”, ondanks dat Gunns beeldvoering scherp en levendig is. John Williams klassieke thema uit Richard Donners Superman (1978) wordt door de hele film heen gehoord, maar Gunn slaagt er niet in om “de verstrooide film de magie te geven die het nodig heeft”. Door meer af te bijten dan het kan kauwen, eindigt Gunns “wannabe-blockbuster” uiteindelijk met het voorstellen van toekomstige franchise-personages via snelle cameo’s van Maxwell Lord (Sean Gunn) en Supergirl (Milly Alcock).
Het verdict is duidelijk, deze poging tot herimaginatie van DCs filmreeks blijkt uiteindelijk “meer van dezelfde oude onderling-verbonden-universum chaos die op dit punt al een tijdje uit de mode is gevallen”. Met andere woorden: we hadden misschien beter kunnen blijven bij de oude, saaie Superman-films. Tenminste, die probeerden niet een heel universum tegelijk op te bouwen terwijl ze vergaten waarom we eigenlijk om Superman geven.
Let wel, dit is natuurlijk maar de mening van één recensent, en wij en de rest van de journalistieke meute mogen nog altijd ons eigen oordeel vellen wanneer de film effectief uitkomt. Recensent Nick Schager is een bekwaam criticus ook al is hij niet onfeilbaar, getuige zijn laatste twee uitschuivers (zie Sinners en Captain America: A Brave New World) en de man is een grote Snyder fan. Misschien zit The Daily Beast er dus helemaal naast en wordt Superman wél de redding van het superheldencinema. Maar laten we eerlijk zijn: na het lezen van deze vernietigende review gaan we toch niet meer met dezelfde verwachtingen naar de cinema. Soms is het beter om verrast te worden door iets dat beter is dan verwacht, dan teleurgesteld door iets dat je al hoog had ingeschat. De lat ligt nu alvast niet meer zo hoog, en dat is misschien nog niet eens zo slecht. Ik blijf hoopvol en ben er zeker van dat deze film zijn break-even grens wel zal halen.
Ik ga dit ook met een grote korrel zou nemen, de man is een super Zack Snyder fan en Sinners is één van de beste films van 2025.
De film zal sowieso opinies verdelen, je zal super goede en super slechte reviews krijgen, er is geen onderbouwde middenweg.
Het is overduidelijk een Zack Snyder fan, dus niet met een korrel zout nemen, gewoon een vat zout.
Dit zal zo’n gepolariseerde film zijn dat ik mijn oordeel zelf wel zal maken na het zien van de film.
Van wat ik lees zal het inderdaad veel personages zijn ten koste van Superman. Iets waar James Gunn voor is gekend.
Daily Best heeft niet zo’ goede reputatie maar inderdaad, laten we onze verwachtingen niet al te hoog zetten.
Deze film gaat floppen, staat in de sterreb geschreven. Comic book films zijn dood en begraven.
Ik weet dat mensen zijn recensie van Sinners en zijn bewondering voor Snyders films zullen aanhalen, maar jullie kunnen er niet omheen dat hij ook heeft gezegd dat hij Gunns eerdere werk geweldig vindt. Dat is toch belangrijk om weten.
Ik ga met nul verwachtingen.
Ik lees geen comics dus al die personages zijn me compleet onbekend.