Ge moet het Macon Blair nageven: de man heeft ballen. Terwijl Hollywood zich verschuilt achter veilige superheldenpap, pakt hij een iconische B-film van The Toxic Avenger (1984) en maakt er een hedendaagse remake van die niet alleen de geest van het origineel behoudt, maar ook nog eens iets relevants te zeggen heeft. Met Peter Dinklage in de hoofdrol als Winston Gooze en een cast die Kevin Bacon, Elijah Wood, Jacob Tremblay en Taylour Paige omvat, belooft The Toxic Avenger (2023) (2023) een gruwelijke rit te worden.
© Legendary / Cineverse
Korte inhoud: De verhaallijnen zijn simpel maar effectief: Winston Gooze (Peter Dinklage), een nederige portier die in een vat met giftig afval valt, transformeert in een monsterlijke superheld die het opneemt tegen corrupte bedrijfsleiders en slechteriken die zijn zoon, vrienden en gemeenschap bedreigen. In een wereld waar hebzucht regeert, wordt gerechtigheid het best radioactief geserveerd.
Wat meteen opvalt, is hoe Blair erin slaagt om de punk-rock energie van Troma Entertainment te behouden zonder in pure nostalgie te vervallen. De film heeft een 92% score op Rotten Tomatoes, wat voor een gore-fest van dit kaliber bijna ongelofelijk is. Maar het is niet onverdiend: dit is geen luie cash-grab, maar een doordachte herinterpretatie die zowel de oude fans als nieuwe generaties kan bekoren. Dinklage is een schitterende keuze als Winston/Toxie, hoewel hij ironisch genoeg niet degene is die fysiek onder de make-up kruipt. Dat is weggelegd voor Luisa Guerreiro, een Portugese actrice en bewegingskunstenaar die de fysieke prestatie van Toxie voor haar rekening neemt. Het proces is fascinerend: Dinklage speelt de hele film eerst op video, Guerreiro bestudeert zijn bewegingen en timing, repliceert die op set, en dan komt Dinklage terug om de stem opnieuw op te nemen gebaseerd op haar prestatie. Het is een collaboratieve methode die resulteert in een Toxie die zowel fysiek indrukwekkend als emotioneel geloofwaardig is.
De cast rondom Dinklage is ook niet mis. Kevin Bacon kruipt in de huid van Bob Garbinger, een smerige bedrijfsleider die eruitziet alsof hij baadt in radioactieve arrogantie. Elijah Wood is bijna onherkenbaar als Fritz Garbinger, een figuur die wordt omschreven als een mix tussen Riff Raff uit The Rocky Horror Picture Show (1975) en Danny DeVito’s Penguin. Jacob Tremblay speelt Winston’s stiefzoon Wade, terwijl Taylour Paige de rol van onderzoeksjournalist JJ Doherty op zich neemt. Het is een moordende rij van talent, allemaal bedekt met iets onaangenaam groenigs.
Wat deze remake onderscheidt van andere nostalgische pogingen, is dat Blair niet bang is om het politieke element van het origineel te versterken. In tijden van klimaatverandering en bedrijfscorruptie voelt Winston’s strijd tegen giftige bedrijfsleiders akelig actueel. De film gebruikt zijn horror-comedy hybride status om commentaar te leveren op milieuproblemen zonder te prediken. Het is activisme verpakt in splatter, en het werkt.
De productie van de film was geen gemakkelijke rit. Gefilmd in Bulgarije en geproduceerd door Legendary Entertainment samen met de originele Troma-bazen Lloyd Kaufman en Michael Herz, had de film een moeizame weg naar de bioscopen. Aanvankelijk werd beweerd dat de film “te gevaarlijk om te vermarkten” zou zijn, maar Cineverse en Bloody Disgusting pakten de distributie op en besloten de film ongecensureerd uit te brengen. Die ongecentreerde status is cruciaal voor wat The Toxic Avenger probeert te zijn. De Motion Picture Association had de film aanvankelijk een R-rating gegeven voor “sterke geweld en gore, taal, seksuele referenties en korte grafische naaktheid”, maar de filmmakers kozen ervoor om die beperkingen te negeren. Het resultaat belooft een ervaring te zijn die niet voor alle leeftijden geschikt is, maar wel voor iedereen die honger heeft naar cinema die grenzen durft te verleggen.
Blair’s visie op het materiaal is duidelijk persoonlijk. Hij spreekt over hoe de originele Toxie op jonge leeftijd in zijn brein werd “ingebrand” en hoe het team het hart en de geest van het origineel wilde behouden terwijl ze iets fris probeerden te maken. Het is een balanceeract tussen nostalgie en vernieuwing, tussen respect voor het verleden en relevantie voor het heden. Het feit dat sterren als Dinklage, Bacon en Wood bereid waren om zich in deze giftige wereld te storten, zegt veel over de kwaliteit van Blair’s script en visie. Dit zijn acteurs die hun keuzes zorgvuldig maken, en hun aanwezigheid tilt de film boven het niveau van een simpele genre-exercitie.
The Toxic Avenger arriveert in de bioscopen op 29 augustus 2025, net op tijd om de zomer af te sluiten met een flinke dosis radioactieve chaos. In een landschap vol generieke superheldfilms voelt dit als een welkome dosis gif. Het is een film die durft te zeggen dat niet alle helden capes dragen; sommigen zwaaien gewoon met een gloeiende zwabber. En in deze tijden van bedrijfscorruptie en milieuvervuiling hebben we misschien wel meer zulke helden nodig.
Dit wordt lachen :)D
Not Rated ! Dit is wat deze film nodig heeft. Ik ga zeker kijken.
Het zou me verbazen dat deze film kan tippen aan de complete absurditeit van het origineel maar ben benieuwd.
De toon was al met de trailer gezet. Hopelijk al een even groot succes als Terrifier.
Dit ziet er maar beter afschuwelijk uit of ik zal teleurgesteld zijn !