Roar Uthaug keert terug met Troll 2

Wel wel wel, Roar Uthaug heeft het weer geflikt. Na het verrassende succes van Troll (2022), dat met recordbrekende 103 miljoen views Netflix’s populairste niet-Engelstalige film ooit werd, was een vervolg zo voorspelbaar als de regen in Vlaanderen. En nu staat ie er dan, Troll 2 (2025), klaar om op 1 december 2025 onze kerstkalkoen te vervangen door een behoorlijk grote Noorse rotseter. Want ja mensen, dit is geen bescheiden familiefilm! Dit is een Scandinavische monstershow die de helft van Noorwegen platwalst, en dat is precies wat we willen zien.

© Netflix

De plot is poepsimpel: wanneer een nieuwe, nog gevaarlijkere troll ontwaakt en heel Noorwegen in puin legt, moeten onze vertrouwde helden Nora (Ine Marie Wilmann), Andreas (Kim Falck) en Kapitein Kris (Mads Sjøgård Pettersen) opnieuw de strijd aangaan. Dit keer krijgen ze hulp van nieuwkomer Marion (Sara Khorami), en samen duiken ze diep in de Noorse geschiedenis om antwoorden te vinden voor het stoppen van deze stenen plaag. De klok tikt, de vernieling wordt groter, en onze helden staan voor onmogelijke kansen om hun thuisland van de ondergang te redden.

Wat direct opvalt is dat Uthaug en schrijver Espen Aukan hebben geleerd van de eerste film. Waar <i>Troll</i> soms struikelde over zijn eigen ambitie, lijkt deze sequel veel zelfzekerder in zijn aanpak. De regisseur belooft “meerdere en nog destructievere trolls” ; en ja, dat is inderdaad meervoud, dus bereid je maar voor op een hele familie rotsmonsters. Het is alsof iemand bij Netflix heeft gezegd: Die ene troll was leuk, maar wat als we er nu een heel voetbalteam van maken? De terugkeer van het originele trio voelt als het terugzien van oude vrienden na een lange vakantie. Wilmann’s Nora, de paleontologe die eigenlijk gewoon rotsen wilde bestuderen in plaats van tegen levende exemplaren te vechten, brengt opnieuw die perfecte balans tussen wetenschappelijke nieuwsgierigheid en pure overlevingsdrang. Falck’s Andreas, de politieke adviseur die waarschijnlijk nooit had verwacht dat “trollmanagement” onderdeel van zijn takenpakket zou worden, geeft de film zijn menselijke anker. En Pettersen’s Kapitein Kris (nu gepromoveerd tot majoor) belichaamt die typisch Scandinavische no-nonsense houding die je nodig hebt wanneer je land wordt aangevallen door wandelende bergen.

Wat echt indruk maakt is de schaal waarop Uthaug deze keer werkt. De productie wordt omschreven als “de grootste filmproductie ooit in de Noordse landen”, en dat is geen loos marketinggepraat. Met opnames in Trondheim, Maridalen, Jotunheimen en Boedapest heeft Motion Blur duidelijk de portemonnee wijd opengetrokken. De regisseur hint op bijna Indiana Jones-achtige avonturen met oude puzzels die onze helden moeten oplossen, wat suggereert dat we naast monster-action ook een flinke dosis treasure hunting krijgen. Het klinkt als een recept voor spectaculaire entertainment, zolang ze niet vervallen in de typische sequel-valkuil van meer is automatisch beter. De technische crew blijft grotendeels intact, met producenten Espen Horn en Kristian Strand Sinkerud die verzekeren dat ze “een nog betere, grotere, grappigere en avontuurlijkere film” hebben gemaakt. Director of photography Oskar Dahlsbakken krijgt opnieuw de kans om de Noorse landschappen in al hun adembenemende glorie vast te leggen, terwijl de monsters van special effects supervisor Gábor Kiszelly waarschijnlijk nog indrukwekkender worden dan hun voorgangers.

Laten we hopen dat de film een balans kan vinden tussen spectacle en verhaal. De eerste Troll slaagde erin om een ouderwets monsterfilm-concept te moderniseren zonder zijn folklore-wortels te vergeten, en alles wijst erop dat de sequel diezelfde lijn doortrekt. De belofte om “dieper te graven in de Noordse folklore en Noorse geschiedenis” suggereert dat we niet alleen bigger-louder-faster krijgen, maar ook more-meaningful. In een tijd waarin veel blockbusters vergeten waarom we eigenlijk naar ze kijken (cf Jurassic World), is dat een verfrissende benadering. Natuurlijk blijft de vraag of Troll 2 de magische formule van zijn voorganger kan evenaren. Het origineel had het voordeel van verrassingseffect. Niemand verwachtte dat een Noorse monsterfilm zo’n wereldwijde hit zou worden. Nu draagt deze sequel de last der verwachtingen, wat beide een zegen en een vloek kan zijn. Maar met Uthaug aan het roer, een cast die duidelijk plezier heeft in hun rollen, en een productie die de lat flink hoger legt, zijn de vooruitzichten positief.

Als de teaser-trailer een indicatie is van wat ons te wachten staat, kunnen we ons opmaken voor een film die niet alleen visueel indrukwekkend is, maar ook emotioneel resoneert. Want uiteindelijk draait het niet alleen om hoeveel bergen er worden vermorzeld of hoeveel explosies er zijn; het draait om karakters waar we om geven in situaties waarin we geloven. En als Troll 2 dat kan combineren met de pure adrenaline van kaiju-achtige actie in de fjorden van Noorwegen, dan hebben we een winnaar te pakken.