The Little Mermaid (2023) **½ recensie

Op aandringen van mijn nichtje ben ik verzeild geraakt in de wateren van The Little Mermaid (2023), een Disney adaptatie die voluit mikt voor de allerjongsten en zo goed als niets te bieden heeft voor +16 jarigen. De makers laten wel iets vallen over de ‘vervuiling van de oceaan’ maar zo voor de hand liggend dat je het nauwelijks serieus kan nemen. Gezien Rob Marshall in het verleden toch al een paar knappe films heeft gemaakt (Memoirs of Geisha, Chicago), ervaring had met zeemeerminnen in Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides (2011), en hij hier een productiebudget had gekregen van 250 miljoen dollar! Dat is 170 miljoen dollar meer dan Disney’s Cinderella (2015)! Ik heb geen idee waar al dat geld naar toe is gegaan, maar ik vroeg me op het einde van de rit af of deze prent niet voor de helft van de prijs had gemaakt kunnen worden, gezien het toch voornamelijk bestemd was voor peuters en pubers. De vraag is nu of het ook rendabel zal zijn, of gaan ze opnieuw wijzen naar Covid als excuus.

© Walt Disney Studios Home Entertainment

Korte inhoud: Ariel (Halle Bailey), de jongste van de dochters van koning Triton (Javier Bardem), is een mooie en pittige jonge zeemeermin met een honger naar avontuur. Verlangend om meer te weten te komen over de wereld buiten de zee, bezoekt Ariel het oppervlak en valt voor de onstuimige prins Eric (Jonah Hauer-King). Ze volgt haar hart en sluit een deal met de kwaadaardige zeeheks Ursula (Melissa McCarthy) om het leven op het land te ervaren.

Disney heeft de film uitgebracht in het Memorial weekend, zowat de plek bij uitstek voor blockbusters, en de film deed het in de States met zijn 117 miljoen dollar net zo goed als Aladdin (2019), een film die uiteindelijk meer dan 1 miljard zou opbrengen. Toch was er één groot verschil tussen beide Disney films, en dat is de internationale markt. Aladdin bracht is zijn 4-daagse Memorial weekend 215 miljoen dollar op daar waar The Little Mermaid het moest stellen met 68 miljoen dollar. De film moet minstens 500 miljoen dollar ophalen voor nog maar een break-even dus hopelijk kan de internationale markt zich wat gaan herstellen, ook al kan Spider-Man: Across the Spider-Verse (2023) wat stokken in de wielen gaan steken. De grootste verliezer van het Memorial Weekend was echter wel Fast X (2023), die zelfs voorbij werd gestoken door de eerder uitgebrachte Guardians of the Galaxy Vol 3 (2023). Fast X moet 680 miljoen ophalen voor een break-even en zit momenteel vast op 515 miljoen dollar wereldwijd. Dit zou wel eens de eerste F&F flop kunnen worden.

Daar waar vele films vallen of staan met de casting is het vaak zo dat een Disney film – bestemd voor de allerjongsten – valt of staat met de kwaliteit van de muziek. Vervang de muziek van The Lion King (1994) en Frozen (2013) en je verliest grotendeels de magie en de emotie. Wel, bij The Little Mermaid waren inspiratieloos, trutterig en kleurloos. Een oordeel vellen over de stemkwaliteit is iets heel subjectiefs, maar het was ook gewoon mijn ding niet. Maar ik heb sowieso al problemen met “zingende wezens onder water”. Probeer maar eens je stem te gebruiken onder water. De stem is niet helder en levendig maar klinkt een gedempt. En dat is een beetje het probleem wanneer je een sprookje net iets te realistisch wil maken. De komedie Splash (1984) is in dit opzicht – hoe grappig het verhaal ook moge zijn – veel realistischer dan deze film ondanks de realistische schaaldieren en rondzwemmende vissen. In Splash hadden ze ervoor gekozen om de zeemeerin (1) niet te laten spreken onder water (2) en haar een soort dolfijnen stem hadden gegeven wanneer ze haar echte naam moest uitspreken. Dit mocht dan nog wel een ordinaire komediefilm zijn, maar zij hebben 30 jaar geleden eigenlijk al een quasi-perfecte live-action zeemeermin tot leven geroepen. En dit was ‘echte’ live action! Deze The Little Mermaid was voornamelijk veel CGI. Elk onderwater-wezen wilden de makers zo realistisch mogelijk maken – tot in het gruwelijke toe – wat voor sommige pubers toch wat eng werd. Precies dezelfde fout die regisseur Jon Favreau had gemaakt met zijn The Lion King (2019) remake, waarbij hij iets teveel een David Attenborough documentaire wou maken in plaats van te blijven in de sprookjeswereld. En neen, het personage Scar bracht niet dezelfde emotie in de adaptatie dan in de oorspronkelijke animatiefilm. The Little Mermaid is een musical, een genre waarin extatische artistieke waarheid veel belangrijker is dan de anatomie van onderwater-wezens. Niets hiervan hoeft in wezen realistisch te zijn!

Het verhaal van scenarist David Magee, losjes gebaseerd op het werk van Hans Christian Andersen, is ondermaats. Hij probeerde er gewoon teveel een rom-com van te maken in plaats van de ziel van het sprookje op te tillen en tot leven te wekken. En als het verhaal weinig tot niet interessant is begin je te letten op technische futiliteit zoals de kwaliteit van de klank voor de onderwater-scènes of de kwaliteit van de fotografie boven-water. En er is ook iets met Ariel’s haar die van dreadlocks switcht naar los haar alsof dit deel uitmaakt van de magie van zeemeerminnen. Ik had het gevoel dat de mensen op de visuele effecten afdeling een beetje carte blanche hadden van hoe het haar van Ariel er in de shots mocht uitzien. Maar ik ben er zeker van dat geen enkele puber zich hieraan stoorde. Waar de pubers rondom mij zich wel aan stoorden – een ergernis die ik enigszins deelde – was de veel te lange duurtijd. Twee uur en 15 minuten met een cliché rom-com verhaaltje is toch wat bij de dreadlock-haren getrokken. Het is 52 minuten langer dan de oorspronkelijke animatiefilm en voegt nougabollen toe aan het verhaal. En nogmaals: hun doelpubliek zijn peuters én pubers! En dan was er nog die Scuttlebutt Song! Mocht er ooit een Razzie zijn voor allerslechtste nummer in een muziekfilm, dan mag Awkwafina deze prijs winnen. Ik werd er misselijk van! De enige wijziging die ik goed vond was het moment waarin Ariel probeerde Eric haar naam te laten zeggen door te wijzen naar het Aries sterrenbeeld, maar dat moet het zowat geweest zijn.

Het beste van de film is zonder twijfel Halle Bailey. Ook al ben ik geen al te grote fan van haar stem vind ik haar geweldig op het scherm. Bailey is een streling voor het oog en ze brengt geen onaardige versie van Ariel. Was de plot en de dialogen iets beter dan had ze volgens mij nog meer indruk kunnen maken, maar voor haar eerste grote filmrol deed ze het uitmuntend. De rest van de cast is mij minder bijgebleven. Jonah Hauer-King in de rol van prins Eric kreeg wel veel materiaal naar de voeten geworpen om zijn personage toch iets minder eenzijdig te maken, maar het bleef uiteindelijk maar een kartonnen bord. Zelfs de “villain” Ursula in het verhaal gespeeld door Melissa McCarthy was ontdaan van elke vorm van dubbelzinnigheid.

Kortom, The Little Mermaid is een duur spektakel die nog niet aan de hielen komt van de originele animatiefilm op vlak van emotie en bezieling. Met zijn astronomisch hoog productiebudget nam Disney ook geen beetje risico om iets nieuws met het materiaal aan te vangen, maar zette volledig in op een ouwbollige girl-meets-boy-rom-com-verhaaltje en koos ze een regisseur die alle vereisten had aangevinkt (een regisseur met musical ervaring, check, een Hollywood regisseur, check, een regisseur met een film waarin zeemeerminnen zitten, check, …). De shots zijn zo mooi als wat je kon verwachten van een 250 miljoen dollar film, maar we zijn heel ver weg van de onderwater-creativiteit van pakweg een Avatar: The Way of Water (2022). Het is bij momenten een vervelende lange rit waar je niet vrolijk van wordt en zelfs mijn nichtje, die tot het doelpubliek behoorde vond de film ‘ok’ zondermeer. De film draait in de zalen sinds .


Review The Little Mermaid (2023)
Recensie door op

Beoordeling: 2.5 / 5

rating

*** Fantasy trailer ***

9 Comments

  1. Vanessa

    Het was vooral lang, heel lang. Had er iets meer van verwacht qua visuele effecten.

    Reply
  2. Tom

    Die 95% audience rating op Rotten Tomatoes laat zien hoe fucked-up hun systeem is of het laat zien hoezeer de normen van mensen voor films zijn gedaald. Dit was halfbakken rommel ingepakt met een gouden strik, maar er lijkt nu een trend te zijn om gewoon naar een klein inwisselbaar kenmerk te zoeken en het uit te vergroten om zo het grote gelijk te halen. Die film had een vreselijk slecht tempo, cinematografie was bij momenten afschuwelijk, de production design was déjà-vu, de CGI leek in bepaalde shots gewoon op CW Network kwaliteit, het acteren is ondermaats, de nieuwe nummers werken niet, de extra scènes verlengen de running time en dat is het enige wat het deed, enz…

    De originele film voelde eigenlijk als een film, dit voelde als een studio film waarbij elke scène het resultaat was van een consensus tussen studiobonzen.

    Reply
  3. Quentin

    Ik zal deze ooit wel zien op Disney+

    Reply
  4. Accu

    Ik heb zo fel moeten lachen toen ze Javier Bardem aan het einde lieten zien, en hij was al uit het water en staarde alleen maar naar de twee hoofdpersonages! LOOOL Wel spijtig dat hij niet op dolfijnen reed, maar die hadden het vermoedelijk te druk met het schrijven het het scenario.

    Reply
  5. Alfre

    Avatar 2 heeft de meeste big budget waterfilms serieus verpest. Dit en Wakanda Forever zien eruit alsof ze met kleurpotloden zijn getekend in vergelijking.lol.

    Reply
  6. Frika

    Zo saai, ik zat echt te verlangen op de endcredits zodat iedereen kon opstaan en ik naar de uitgang kon glippen.

    Reply
  7. Damien

    Schiet Disney zichzelf niet in de voet door Spider-Man een week na Mermaid te zetten???

    Reply
    1. Sam

      Het is Sony Pictures die de film uitbrengt, niet Disney.

      Reply
  8. Itchie

    Ik vond het nog wel ok, het meisje kon goed zingen, voor de rest is het een Disney film dus wist wel wat ik kon verwachten en heb me er niet zo aan gestoord. Toch denk ik dat er meer ouders met hun kids naar deze film zouden gaan mocht het 90 minuten duren in plaats van 2u15.

    Reply

Leave a Comment

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *