The Coffee Table (2022) *** recensie

De eerste geslaagde horrorfilm op het Bifff moet deze The Coffee Table (2022) zijn van Caye Casas. Een gitzwarte en gory komedie van een vader die een ongelukje heeft met een baby, en dat nadat hij een wel heel bijzondere koffietafel heeft gekocht. Een tafel die naar verluidt onbreekbaar is, maar die uiteindelijk toch breekt. Het is in wezen ook geen spoiler gezien het drama zich voltrekt na 10-15 minuten.

© Cinephobia Releasing / BIFFF

Korte inhoud: Jesus (David Pareja) en Maria (Estefanía de los Santos) zijn een stel dat een moeilijke tijd doormaakt in hun relatie. Toch zijn ze net ouders geworden. Om hun nieuwe leven vorm te geven, besluiten ze een nieuwe salontafel te kopen. Een beslissing die gevolgen zal hebben die verder gaan dan hun ergste nachtmerrie, wanneer Jezus’ broer Carlos (Josep Riera) en zijn achttienjarige vriendin Cristina (Claudia Riera) die avond hebben uitnodigd voor het avondeten.

Het verhaal deed met wat denken aan Alfred Hitchcock‘s Rope (1948) waarin twee mannen een derde hadden vermoord en deze in de living in een kist hadden opgeborgen, om nadien een drink te organiseren op de plaats waar het lijk verborgen was. Het concept dat het publiek en de dader als enige afweten van een gruwelijke moord terwijl de andere karakters volledig in het donker tasten is een concept die nu en dan terugkeert. Het enige verschil met Rope is dat het hier niet met voorbedachte rade was. Bij dergelijke films is het acteursspel van enorm belang en hier zetten de hoofdrolspelers wel een leuke en geslaagde vertolking neer, zonder te vervallen in de overacting, ondanks de absurde situaties.

Regisseur Caye Casas heeft indruk gemaakt met zijn Killing God (2017) over een familie die hun vakantie doorbrengen op een afgelegen locatie wanneer een mysterieuze dwerg hen bezoekt en hen vertelt dat hij god is. Dan vertelt hij hen dat alle mensen de volgende ochtend zullen sterven, met uitzondering van slechts twee overlevenden. En dat de familie moet kiezen welke twee mensen er zullen leven. Een heerlijke film. Maar dit was een co-realisatie met regisseur Albert Pintó met wie hij al heel wat kortfilms had gemaakt onder de duo-naam Pintó & Caye. Maar elk van hen ging zijn eigen weg.

The Coffee Table werpt een kritische kijk op familierelaties en hoe we vaak ons eigen ongeluk en vernietiging orkestreren. Ik had misschien iets meer verwacht van het einde maar het was toch wel één van de betere films die ik op het festival kon zien. Ik vermoed niet dat deze film een bioscooprelease zal kunnen versieren bij ons maar jullie zullen deze binnenkort wel kunnen zien op Blu-ray of via streaming. De film was gisteren 15 april 2023 te zien op het BIFFF.