Top 10 Beste en Slechtste Films van 2022

We zitten ondertussen aan ons derde jaar na de covid-uitbraak en ik denk dat de films opnieuw op schema zijn qua bezoekersaantallen in de bioscoop. Paramount en 20th Century Studios deden gouden zaken en er was in 2022 voor iedereen wel iets, ook al waren er ook heel wat middenmoters en bedenkelijke films die nog net uit onze Top 10 Worst lijst zijn gebleven, zoals Beast (2022), Jurassic World Dominion (2022), Ambulance (2022), Spiderhead (2022), Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore (2022) en Prey for the Devil (2022).

Er waren ook heel wat aangename verrassingen zoals de zwarte komedie Fresh (2022), Scream 5 (2022) en de Nicolas Cage film The Unbearable Weight of Massive Talent (2022). Dit jaar was qua recettes in ieder geval al stukken beter dan het voorgaande jaar, maar er waren dit jaar ook veel meer flops, en dan vooral bij films waar de studio zwaar heeft op ingezet, maar deze Top 10 Flops zal eind januari 2023 volgen wanneer we alle cijfers binnen krijgen. Maar laten we overgaan tot de films die wel in de Top 10 lijst zijn beland.

The Best Movies of 2022

10. Smile (2022) Parker Finn

Hoewel Smile niet perfect is, moet ik zeggen dat de makers iets hebben klaargespeeld wat 99% van andere horrorfilms niet doen, en dat is: karakterstudies. Dit is een horrorfilm waar je voeling zal hebben met de personages. Een aangename verrassing en uiteraard heeft zoiets een positieve impact op het verhaal. Regisseur Parker Finn is waardeloos regisseur maar hij weet wel goede ideeën. Mocht hij ooit de intelligentie hebben om een bekwame regisseur én scenarist te vinden zou hij de James Wan toer op kunnen gaan. Hoe dan ook werkt de film en neem je de schoonheidsfoutjes erbij. De jumpscares en horrorsfeer zijn heel voorspelbaar, maar achter deze façade zit een echt goede horrorfilm. Het was zo leuk om een echt opwindende nieuwe horrorfilm op het grote scherm te zien.

9. Vesper (2022) Kristina Buozyte & Bruno Samper

Als we één Belgische (cp-)productie in de lijst willen zetten dan is het deze Vesper. Geen “getelefoneerd dramatisch geleuter” zoals we ze hier doorgaans maken, maar een echte science fiction film! En ja, dit is nog zo een film die je ofwel zal haten of plezier aan beleven. Het is donker, dystopisch en heeft wat tijd nodig om zich te ontwikkelen. Maar ik zie dit nog in de toekomst een cultklassieker worden met een redelijke aanhang. De wereld van Vesper leent zich voor een enorm achtergrondverhaal en prequels met veel bagage – dus ik vermoed dat er wel een Amerikaanse remake op komst zal zijn. De gecreëerde wereld is rijk en interessant met nieuwe dreigingen, zoals planten die je bloed beginnen zuigen. De hoofdrol wordt gespeeld door een jong meisje die zowel moet zorgen voor haar invalide vader maar ook een manier wil vinden om haar eigen bestaan te verzekeren met bio-technologie. Vesper heeft vaardigheden en kennis met enorm veel vastberadenheid die haar drijft. Niet alle acteurs brengen goed acteerwerk, maar gezien het magere productiebudget en de wereld die ze hebben neergezet is dit een geniale prent die meer aandacht verdient dan dat “getelefoneerd dramatisch geleuter” op “pseudo-Hollywood-gedrochten” waar onze media blijkbaar verzot op zijn.

8. Avatar: The Way of Water (2022) James Cameron

Niet dé beste maar de belangrijkste en binnenkort ook de meest succesvolle film van 2022 is deze Avatar: The Way of Water. Op narratief vlak geraken we niet verder dan een gijzeling verhaaltje gemengd met wat onderwater gedoe met walvissen en lichtgevende visjes en planten. Maar op visueel vlak is het een nieuwe mijlpaal in motio-capture. Dit moet tevens ook de eerste film zijn in 3D waarbij ik mij niet stoorde aan de effecten. Er zitten heel wat onvergetelijke actie-sequenties zijn, die ons terugbrachten naar The Abyss en Titanic. Ik mag alleen hopen dat de komende Avatar films net iets meer inzet op verhaal.

7. Prey (2022) Dan Trachtenberg

Na verschillende teleurstellende Predator films krijgen we hier met Prey eindelijk een waardige spin-off op de originele Predator (1987) film van John McTiernan. De film werkt gewoon. De atmosfeer is geschikt, we krijgen sterke vertolkingen, veel aandacht voor detail, eersteklas actiescènes… het is een solide uitvoering dat indruk maakt. Ik had op het moment van zijn release geen idee waarom dit meteen op streaming werd gezet. Dit had moeten gepromoot worden voor de bioscoop! Het is zowel toegankelijk voor een groot publiek en het was gewoon goed gemaakt. Ja het was wat trager dan wat we gewoon zijn van de franchise, maar meteen ook een stuk meer diepgaand en verkwikkend.

6. The Banshees of Inisherin (2022) Martin McDonagh

De vertolkingen van de hoofdrolspelers en bijrollen zijn zowel ontroerend, aangrijpend en komisch. The Banshees of Inisherin levert een filmische ervaring vol onvoorspelbaarheid en momenten die het publiek ongetwijfeld zullen choqueren. Visueel is dit een verbluffende film; alles op het scherm kan je gewoon inkaderen hoe stijlvol en strak alles in beeld is gezet, of het nu gaat om de landschappen, kostuums, huizen of zelfs hoe goed spanningsscènes zijn vastgelegd. Het is zeker een film die ik niet had verwacht, gezien het eerdere werk van Martin McDonagh (Three Billboards Outside Ebbing, Missouri). Toch heeft de regisseur indruk gemaakt op filmliefhebbers met deze onvergetelijke reis en een verhaallijn vol hart en vernuft.

5. Broker (2022) Hirokazu Koreeda

De veelgeprezen en langverwachte nieuwe film van de Japanse regisseur Hirokazu Koreeda (Shoplifters, Like Father Like Son) is een verkenning van eigenwaarde en familiebanden, verteld door een ongebruikelijke, eclectische groep die op de rand van de wet leeft in de moderne samenleving. Vragen over ethiek en moraliteit komen op de voorgrond in Broker als personages de confrontatie aangaan met hun eigen verlangens en tekortkomingen om fundamentele menselijke connecties te vervullen. Je het is bij momenten zeemzoeterig melodramatisch, maar het deel vooral een verwoestende emotionele klap uit de psychologie en menselijkheid van mensen. Echt een aanrader.

4. Everything Everywhere All at Once (2022) Dan Kwan & Daniel Scheinert

Deze Everything Everywhere All at Once is een regelrechte aanval op de zintuigen met waanzinnige beelden, ongebruikelijke humor en een interessant scifi-script. Goed geacteerd, goed gemaakt en nooit saai, deze film verliest ook nooit zijn ziel en heeft veel te zeggen over de waarde van familie, vriendelijkheid en dankbaarheid in een tijd waarin deze gevoelens ernstig ontbreken. De film vertelt ook over opgroeien in het huidige landschap van een informatie-overload. Dit is misschien wel de vreemdste, maar meest vermakelijke en tot nadenken stemmende prent om me hysterisch te laten lachen of me van verdriet en vreugde te laten huilen in een tijdsspanne van twee uur.

3. The Batman (2022) Matt Reeves

Aangenaam verrast om te zien dat er nog steeds geweldige verhalen te vertellen zijn in de wereld van Batman. Deze The Batman profiteert echt van het creëren van een duister geloofwaardige gotische wereld en personages die echt zouden kunnen bestaan. Ondanks de donkere photografie is deze Batman wereld echt tastbaar, ook al is het iets meer comic-book-achtig dan de Nolan films. Robert Pattinson is tevens een geweldige Batman en de ondersteunende cast is even goed, denk maar aan de onherkenbare Penguin rol van Colin Farrell, de altijd geweldige Paul Dano als The Riddler of de aanstekelijke Zoë Kravitz als Selina Kyle. Matt Reeves heeft Batman een echte karakterboog gegeven met een klemtoon op het detectivewerk, waardoor het publiek de misdaad samen met hem kan oplossen. De film was boeiend en meeslepend, deze Batman is misschien wel de donkerste versie tot nu toe, maar in dit geval is dat echt een heel goede zaak.

2. Barbarian (2022) https://www.imdb.com/name/nm6475689/” target=”_blank”>Zach Cregger

Barbarian leek de zoveelste ‘house of horror’ prent te worden maar was zoveel meer dan dat. De grootste troef van deze prent was het script van regisseur en scenarist Zach Cregger, waarbij we als kijker geen flauw idee hadden in welke richting dit verhaal ons zou brengen. Sommige momenten waren bloedserieus, andere waren situationeel hilarisch! Ik heb grotendeels genoten van deze horror die de hele tijd angstaanjagende was, en ik vermoed dat ik nog veel meer zal ontdekken bij een tweede visie. Het is ook het soort film die je ofwel zal haten of verzot op zijn, en dat zijn in de meeste gevallen films die blijven nazinderen.

1. Top Gun: Maverick (2022) Joseph Kosinski

De beste film van het jaar is zonder twijfel de film waarvan iedereen dacht dat het één grote flop zou worden, en dat was deze Top Gun: Maverick. Ook al wou niemand uit de biecht spreken over het al dan niet gebruik van cgi om het gezicht van Tom zo veel mogelijk rimpelvrij te houden, moet je toch toegeven dat de 60-jarige acteur er verdomd goed uitziet voor zijn leeftijd. Zo goed dat deze sequel perfect aansluit aan de eerste Top Gun (1986), zo’n 36 jaar geleden. Dit was tevens niet alleen een film met Tom Cruise maar ook van Tom Cruise, die ook producer was en zowat al zijn eigen stunts deed en vermoedelijk ook de casting mee heeft bepaald. Christopher McQuarrie heeft het script geschreven, producer Jerry Bruckheimer heeft zijn stempel gezet, de acteurs in de cockpit hebben zichzelf geregisseerd en voor de rest heeft Joseph Kosinski eigenlijk de sfeer van Tony Scott nageboosts. Het resultaat was de perfecte actiefilm die zelf het origineel overtrof. De film had een productiekost van 170 miljoen dollar maar bracht een kleine 1,5 miljard op, meteen ook de meest succesvolle Tom Cruise film oot en de tweede beste film van Paramount na Titanic (1997).

The Worst Movies of 2022

10. Maneater / The Requin (2022) Justin Lee & Le-Van Kiet

De ene haaienfilm is al even slecht als de andere dus heb ik Maneater en The Requin op ex aequo gezet. Sinds Jaws (1975) zijn er al heel wat haaienfilms geweest maar weinig zijn echt het bekijken waard. Een paar jaar geleden was er nog de uitstekende The Shallows (2016) maar voor de rest is het een opeenstapeling van slechte visuele effecten, derderangs acteerwerk en een verhaal dat nauwelijks de moeite is om verteld te worden.

9. Amsterdam (2022) David O. Russell

Met zo’n geweldige cast en een schrijver/regisseur die zijn talent al eerder heeft bewezen, waren er eigenlijk geen excuses. Deze Amsterdam was verre van ondermaats. Het acteerwerk is redelijk, een deel van het mysterie is best interessant, en zo nu en dan is er een rake grap, maar de personages zijn zo saai, de logge dialogen zo inspiratieloos, de film heeft geen enkele toon en het grootste deel van het verhaal is echt oninteressant en heeft ook nog eens een spanningsloze conclusie! Wat alles in zich had om een van de grootste Oscarkandidaten van het jaar te worden in 2023, bleek in plaats daarvan één van de saaiste en rommeligste films van het jaar te zijn! Wat een teleurstelling!

8. Emancipation (2022) Antoine Fuqua

De comeback film van Will Smith was toch maar een mager en troosteloos beestje. De acteur wiens masker was afgevallen tijden een Oscar-ceremonie heeft veel van zijn geloofwaardigheid verloren en zoiets sluipt ongewild ook in zijn films, ook al was dat niet de reden waarom Emancipation toch voor ons een grote teleurstelling was. Deze slaven-film weet zelf niet welke richting het wil uitgaan en bijgevolg kan het niet overtuigen als actiefilm of als een historisch drama. Komt daar nog bij dat niets echt origineel aanvoelt. Dit had tevens veel weg van de film die Will Smith wou maken toen Quentin Tarantino hem vroeg om de hoofdrol te spelen in Django Unchained (2012). Hij wou er een liefdesfilm van maken en Quentin had zoiets van: “ja maar dat is niet het verhaal die ik wil vertellen.”, en bijgevolg werd Jamie Foxx gecast in een vehikel dat 5 Oscarnominaties kreeg en er twee won, waaronder deze voor Beste Script. Deze Emancipation zal snel vergeten zijn.

7. Deep Water (2022) Adrian Lyne

Regisseur Adrian Lyne (Flashdance, Jacob’s Ladder, Indecent Proposal, Nine 1/2 Weeks, Dominique Swain in Lolita (1997)
Lolita
) was ooit één van de beste regisseurs in Hollywood en kreeg zelfs een nominatie voor Beste Regisseur voor zijn Fatal Attraction uit 1987. Maar de man had geen films meer gemaaakt sinds Unfaithful (2002) zo’n 20 jaar geleden. Naar verluidt zou hij in Frankrijk hebben vertoefd om er rustig te werken aan toekomstige projecten, waarvan geen enkele ooit het daglicht zagen. Adriane wou meer geld voor de producties en gezien de middelen er niet waren bleef hij ter plaatse trappelen. Het is onbegrijpelijk dat een regisseur met zoveel talent als een verhalenverteller zijn carrière zo heeft ingevroren. Films regisseren is iets wat onderhouden moet worden, anders ge je films beginnen maken als deze Deep Water waar je je als kijker afvraagt wat nu uiteindelijk het punt is van dit verhaal.

6. Halloween Ends (2022) David Gordon Green

Het is verbijsterend hoe verschrikkelijk deze nieuwe Halloween sequel is. Ik kan echt niet begrijpen hoe dit script een groen licht kreeg en niet meteen werd weggegooid. En het is bizar gezien de Halloween (2018) nog wel een ok film was. Halloween Kills (2021) was een teleurstelling, deze Halloween Ends was een dieptepunt. Alle dialogen zijn verschrikkelijk, stijf en onhandig vertolkt. De trilogie eindigt met een gejammer en getreur. Halloween Ends is verondersteld de laatste confrontatie te zijn tussen Michael en Lori te zijn, maar je ziet Michael pas na 55 minuten. En voor deze “finale” introduceert de film een geheel nieuw, oninteressant personage en spendeert er zelfs alle tijd aan. Begrijpen wie begrijpen kan.

5. The Woman King (2022) Gina Prince-Bythewood

Zowat alle historische films die worden gemaakt nemen creatieve vrijheden met de feitelijke gebeurtenissen om zo het drama wat aan te scherpen voor een hedendaags publiek. En dat is allemaal ‘ok’ zolang je maar trouw blijft aan de geest van wat er is gebeurd. Wanneer je de geschiedenis compleet gaat herschrijven om klaarblijkelijk een beladen politieke boodschap te brengen, dan moet je als filmmaker niet de pretentie niet hebben om uit te pakken met “inspired by true events”. Maak gewoon een fictiefilm! The Woman King trok zich hiervan niet veel aan en al bij zijn eerste week van zijn release werd het met hoongelach onthaald door historici die het fundament van deze film compleet onderuit haalden. Dus ondanks de sterke vertolking van Viola Davis (ook al had ze een gruwelijk accent) was deze film gewoon een ‘leugen’ die zich voordeed als waarheid. Daarnaast was er ook bitter weinig karakterontwikkeling en de cinematografie miste zijn cues tijdens grote gevechten.

4. Texas Chainsaw Massacre (2022) David Blue Garcia

Ik denk dat ze contractueel verplicht zijn om deze films te maken willen ze de rechten niet verliezen, want ik begrijp niet waarom deze 9de Texas Chainsaw Massacre gemaakt werd. De film probeert zich voor te doen als de opvolger op de klassieker uit 1974, maar het is uiteindelijk een dwaze 13-in-een-dozijn TCM film geworden met een lui script vol met slechte dialogen die zelfs alle fun uit de slasher halen. De film was gemaakt voor de bioscoop maar na een reeks van testsreenings is gebleken dat zowat iedereen de film slecht vond en werd het zooitje van de hand gedaan bij Netflix. Eigenlijk had de film geregisseerd moeten worden door Andy & Ryan Tohill, maar die twee werden ontslaan 1 week in productie omdat Legendary Entertainment (die de rechte had verkregen van Lionsgate en Millennium Films nadat zij veel te lang hadden gewacht met hun filmrelease van Leatherface) helemaal niet overtuigt was van de regiekeuzes. Uiteindelijk hebben ze er het nietszeggende label “creatieve meningsverschillen” opgeplakt als reden voor hun vertrek maar gezien het huidige resultaat eigenlijk al op niet veel trok ben ik wel benieuwd wat de echte reden was. Dit zou best wel kunnen zijn dat de ontsporing is gebeurd door de studio en niet door de regisseurs.

3. Firestarter (2022) Keith Thomas

Het is al een tijdje geleden dat een film naar een boek van Stephen King zo slecht was, maar Keith Thomas heeft de klus kunnen klaren met Firestarter. De man die 2 jaar geleden met The Vigil (2019) aan iedereen duidelijk maakte dat hij als regisseur geen kloten waard was, heeft om één of andere reden heeft hij heel wat critici kunnen misleiden. Deze film bewijst dat ze allemaal beet zijn genomen. Thomas heeft geen flauw benul hoe hij een horrorsfeer moet neerzetten. Komt daar nog bij dat hij zo goed als geen smaak heeft voor muziek of de behendigheid om muziek te gebruiken. Hij schijnt ook niet te weten hoe hij een verhaal moet opbouwen. Het is opmerkelijk dat de Drew Barrymore versie uit 1984 uiteindelijk nog beter was dan dit gedrocht. De film is verschrikkelijk van start tot finish. Het acteerwerk, het script, de montage, waren verschrikkelijk. Muziek was wederom afschuwelijk met een irritant wannabe Halloween-piano thema. Ziet eruit en voelt aan als een studentenfilm die te hard probeert. Doe hier niet eens de moeite voor, er is niet eens genoeg voor een “het is zo slecht dat het goed is” trope.

2. Morbius (2022) Daniel Espinosa

Was deze Morbius ongeveer 20 jaar geleden gemaakt, zou deze misschien hoger zijn beoordeeld, maar het is in essentie een seen-that-done-that adaptatie. De gezichtseffecten op het gezicht van Jared Leto waren gewoon niet goed en bijna komisch. Ik hou wel van een goede vampierfilm maar dit was gewoon belachelijk. Het was een inspiratieloze Sony-Marvel gok om een R-rated comic-horror te maken met veel bloed bloed, maar miste gewoon een verhaal dat sterk genoeg was of enige creativiteit om het publiek te boeien. En naar mijn gevoel ligt de oorzaak meer in de keuzes van Jared Leto, die de laatste jaren toch wat de pedalen heeft verloren, dan aan de regisseur.

1. Black Adam (2022) Jaume Collet-Serra

Hier valt weinig goeds over te zeggen. Black Adam heeft geen waardig plot. Geen karakters om aan gehecht te raken. Geen inhoud. Ik bedoel, deze film had goed kunnen zijn en daarom moest deze op #1 staan. Het uitgangspunt was niet slecht, ik hou van The Rock en Sarah Shahi ondanks die vreselijke serie die ze vorig jaar deed, maar deze film was gewoon een treinongeluk. Zoveel Justice League personages om uit te kiezen en dan ga je voluit voor een saaie Carter Hall Hawkman. Ik hou van Aldis Hodge, maar die kerel zet hier geen Thanagarian neer. En ik zwijg nog over wat ze met Cyclone hebben gedaan. Pierce Brosnan als Dr. Fate was het enige lichtpuntje, en eerlijk gezegd had hij de focus van de film moeten zijn en niet de slordige nieuwe teamleden. Kortom, deze film verdiende te mislukken, en dat komt de nieuwe leiders van DC blijkbaar goed uit.

13 Comments

  1. Jen

    Geen enkele film van Mia Goth?! X? Pearl? Die mogen allebei in de top 3!

    Reply
    1. Ricko

      X is één uur van soft porno en dan nog 30 minuten van jumpscares en dat was het zo een beetje 😀

      Reply
  2. Fabian

    Ik heb niet alle films gezien maar mijn top 10 zou als volgt zijn:
    1. Everything Everywhere All At Once

    2. Top Gun: Maverick

    3. The Batman

    4. The Northman

    5. After Yang

    6. Barbarian

    7. RRR

    8. Nope

    9. Close

    10. de guilty pleasure Bullet Train

    Reply
  3. Notorious

    Ik mis Decision to Leave van Chan Wook Prark in de lijst van Beste films. Bij de slechtste films had ik nog Jurassic Park Dominion willen zien wat een draak van een film was.

    Reply
  4. Damian

    Ik moet nog veel zien. Mijn top 5 tot nu toe is:
    1. Glass Onion 2. The Pale Blue Eye 3. The Banshees of Inisherin  4. White Noise en als grote Cronenberg fan 5. Crimes of the Future

    Reply
  5. Mirthe

    1. The Batman
    2. Elvis
    3. Top Gun Maverick
    4. Nope
    5. Everything Everywhere All At Once

    Reply
  6. Claeys

    Eén film die ontbreekt in de top 10 slechtste films is Medieval !! Een gruwel !!

    Reply
  7. Stella Artois

    Boeiend filmjaar vond ik het, mijn top 10 tot dusver

    1. Everything Everywhere All at Once
    2. The Batman
    3. Top Gun Maverick
    4. Blonde
    5. Nope
    6. White Noise
    7. Men
    8. The Whale
    9. The Stars at Noon
    10. Elvis

    Reply
  8. Jacob

    Ik houd alleen de films bij die zeer waarschijnlijk in mijn top tien zullen staan als de rest van het jaar zwak is. Hier is mijn lijst tot nu toe:
    1 The Worst Person in The World (voor mij de bijna perfecte film)
    2 Top Gun: Maverick
    3 The Black Phone
    4 The Batman
    5 The House

    Reply
  9. Bramstoker

    Ik loop tot nu toe een beetje achter met films uit 2022 om eerlijk te zijn, ik heb er maar 12 gezien en vond er misschien maar 7 leuk. Dus hier is mijn top 10 met 3 films waar ik op zijn best niet zo dol op ben…

    The Batman
    Crimes of the Future
    Prey
    The Unbearable Weight of Massive Talent
    After Yang
    Hustle
    Do Revenge
    The Lost City
    Doctor Strange in the Multiverse of Madness
    Thor: Love and Thunder

    Reply
  10. Maarten Vanlaer

    Als ik mijn Letterboxd lijst bekijk dan heb ik dit:
    EEAAO
    The Batman
    Turning Red
    Prey
    Cha Cha Real Smooth
    Do Revenge
    X
    Crush
    The Outfit
    I Want You Back

    Er zijn VEEL films die dit jaar zijn uitgekomen die ik nog niet heb gezien. Als slechtste films denk ik aan

    Jurassic World Dominion
    Blacklight
    The Samaritan
    Black Adam
    Lamborghini
    Prey for the Devil
    Thor 4
    Death of the Nile
    Fantastic Beasts 3
    Dr. Strange & the Multiverse of Madness

    Reply
  11. Rafael

    iedereen lijkt The Black Phone te onderschatten, vond dit echt een topfilm.

    Reply
  12. Joopje

    Morbius was nog ca-va, ik vond de film al beter bij een tweede visie. Don’t Worry Darling vond ik ook nog wel de moeite.

    Reply

Een reactie achterlaten op Stella Artois Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *