Er wordt weer met aanlokkelijke promopraatjes uitgepakt op het hoesje van de Australische (horror)film Relic (2020). ‘Murkily effective horror’, ‘Deeply creepy’ en ‘Bone chilling’ staat er te lezen, maar wie op zoek is naar een superspannende horrorfilm volgepropt met jump scares en gore, is bij Relic niet aan het juiste adres. Wie echter de moeite doet om voor deze kleinere film eens goed te gaan zitten en vooraf niet al te veel verwachtingen schept, ontdekt een intieme horrorfilm waarin de horror schuilt in alledaagse dingen zoals je eigen familie.
Korte inhoud: Wanneer de bejaarde Edna (Robyn Nevin) plots verdwijnt, haasten haar dochter Kay (Emily Mortimer) en kleindochter Sam (Bella Heathcote) zich naar het afgelegen ouderlijk huis. De relatie tussen Kay en Sam is er eentje met ups-and-downs door dingen die gebeurd zijn in het verleden, zo is Kay het bijvoorbeeld niet eens met het carrièrepad dat Sam volgt. De twee vrouwen spreken elkaar ook consequent aan met de voornaam wat erop duidt dat ze niet altijd op dezelfde lijn zitten. Maar in de zoektocht naar Edna zullen ze moeten samenwerken.
Enkele dagen na haar verdwijning zit Edna ’s echter morgens keurig thee te drinken aan de ontbijttafel. De vrouw doet alsof er niets gebeurd is en kan of wil niet zeggen waar ze is geweest. Maar Kay en Sam merken dat er iets is veranderd aan Edna en hun (groot)moeder begint ’s nachts door het huis te dwalen. Bovendien is Edna wel erg vergeetachtig, en dat lijkt niet alleen aan haar ouderdom te liggen want waar komt die groeiende zwarte schimmel op de muren plots vandaag? En wie of wat is die schim die regelmatig voorbij flitst?
Relic is het langspeelfilmdebuut van Natalie Erika James, die door haar kortfilms blijkbaar al werd opgemerkt. Haar debuutfilm wordt namelijk geproduceerd wordt door Jake Gyllenhaal en de broers Anthony en Joe Russo. James heeft ook zelf het scenario geschreven met Christian White. Dit verhaal neemt de tijd om van start te gaan en in het eerste half uur van de film gebeurt er eigenlijk niet zo veel. Edna is verdwenen en Kay en Sam zoeken haar en doden daarnaast de tijd in en rond het huis. Ze ruimen het huis wat op, graven in het verleden en staan stil waarom hun band niet meer zo sterk is als vroeger.
Het is pas wanneer Edna terugkeert dat Relic pas echt in gang schiet. Samen met Edna wordt ook het mysterie geïntroduceerd. Waar is Edna al die tijd geweest? Waarom zit ze ’s nachts rond te scharrelen? Haar aanwezigheid drijft de spanning op, ook tussen de personages wanneer Sam Edna’s kant kiest. Kay wil haar moeder immers naar een bejaardentehuis in Melbourne doen, terwijl Edna en Sam dit niet zien zitten.
De drie vrouwen staan helemaal centraal in Relic en Natalie Erika James kiest ook geen vast vertelstandpunt en laat het perspectief van de drie vrouwen zien. De antwoorden die je krijgt zijn daardoor schaars en het blijft lang gissen wat er nu precies aan de hand is. De horror in Relic is subtiel en dat maakt de film misschien beter geschikt voor een breed publiek. In de finale trekt James wel enkele registers open, maar dit moet je dan weer zien als een metafoor.
© Dutch FilmWorks
Verder valt nog de sterke prestatie van veterane Robyn Nevin (“Top of the Lake”) te vermelden wiens Edna onder je huid kruipt. Van zodra Nevin in beeld verschijnt, kan Relic pas echt beginnen en haar vertolking van Edna geeft je zowel kippenvel als laat je in twijfel achter. Ook Heathcote en Mortimer spelen overigens op niveau en het samenspel tussen de drie generaties vrouwen is herkenbaar en echt.
Laat je niet verleiden door met verkeerde verwachtingen naar deze film te beginnen kijken, dit is géén pure horrorfilm, ondanks wat de poster, titel en korte inhoud je willen doen laten geloven. Relic is eerder een spannend drama over de band tussen drie generaties vrouwen en over ouder worden. En dat dit ook soms horror kan zijn voor de betrokkenen.
De Blu-Ray van Relic is verkrijgbaar vanaf 23 januari 2021.
Review Relic (2020)
Recensie door Karen op 22 februari 2021
