Cuties / Mignonnes (2020) ***½ recensie

Een paar weken geleden had ik een artikel geschreven over de mogelijks bedenkelijke Netflix-film Cuties / Mignonnes (2020) en intussentijd is er wereldwijd een storm ontstaan van woede en haat tegenover deze prent: al zou het aanzetten tot pedofilie en zouden de jonge meisjes in de film misbruikt zijn geweest om obscene scènes te doen als volleerde strippers. Zelfs politici zoals Tulsi Gabbard – voor wie ik anders wel enige sympathie had – sprong op de kar om de film te veroordelen en het werd zelfs een trend op Twitter om de film te boycotten. Spijtig genoeg had zelfs een handvol van hen daadwerkelijk de film gezien.

Korte inhoud: Amy (Fathia Youssouf) is een elfjarig meisje. Ze ontmoet op school een groep danseresjes genaamd “Mignonnes” (“Schatjes”). Gefascineerd begeeft ze zichzelf in een sensuele dans, in de hoop zich bij hen aan te sluiten en de veranderingen in haar familie te ontvluchten. Ze wordt zich al snel bewust van haar ontluikende vrouwelijkheid. Haar moeder begint zich zorgen te maken.

De film is het langspeelfilm-debuut van Maïmouna Doucouré, die ook de film heeft geschreven. Haar bedoeling was een realiteit te schetsen met een scherpe scheiding zien tussen twee verschillende werelden: het vrijgevochten dansleventje van de zorgeloze en hippe Angelica (Médina El Aidi-Azouni), en de strenge, traditionele Senegalese familie bestaande uit Amy, haar moeder en broer en de vader die uit Senegal terugkomt. Wanneer Amy Angelica ziet dansen in de wasruimte van hun appartementencomplex, beginnen hun werelden samen te bloeden totdat Amy en Angelica een eigen universum vormen. Social media laat zien hoe populair ze wel niet zijn en hun ambities groeien met de dag. Maar het is ook een soort coming-to-age film waarin de meisjes hun seksualiteit ontdekken doorheen een aantal seksuele poses. En beetje bij beetje verliest Amy de band met de waarden van het ouderlijk gezin.

Het vuur was aan het lont gelegd door de slimme marketingjongens van Netflix die hun kans roken om van deze “onschuldige” film een controverse te maken zoals ze dat eerder deden met 365 Days / 365 DNI (2020), met een schokkende filmposter. Controversie werkt. Terwijl iedereen schreeuwde om 365 Days te boycotten werd het meteen ook één van de meest bekeken films op Netflix met het rechtstreekse gevolg dat de opnames van de sequel al volop bezig zijn. Het probleem in wezen is dat het hier om kinderen gaat en niet volwassenen, en daar waar heel wat mensen wel eens ondeugende zaken willen zien (cf. de hetze rond de gelekte naaktfoto’s en video’s van Peter Van De Veire, Stan van Samang en Sean d’Hondt) staan er weinigen te springen om jonge meisjes te zien in foute scènes. En bijgevolg werkt dit schandaal contraproductief. En wil nu net dat 365 Days van een moreel standpunt veel verwerpelijker is dan deze Cuties.

© Netflix

Deze meisjes leven in een wereld van de Cardi B’s en van videoclips met schaars geklede vrouwen die met hun billen schudden, en deze prent wil net een kritische noot brengen om deze tendens. Maar het is op de eerste plaats een socio-cultureel drama en de fameuze dansscène is misschien 1% van de totale duurtijd van de film. Maar niet alleen de marketingjongens, maar ook SJW hebben de kruistocht ingezet en de film misbruikt voor een politieke agenda. En dan vooral in de States waar de verkiezingen voor de deur staan en iedereen lijdt aan profileringsdrang, inclusief de aanhangers. Ik heb zelfs misleidende montages gezien van de film met alleen maar beelden van de dans van de meisjes met blur-effecten tussen de benen alsof ze er naakt stonden. Ik kan morgen een trailer maken van The Goonies (1985), enkel de scenes nemen waar ze over seks praten, tepels tonen, vrijen en aan de hand van wat blur-effecten alles doen lijken alsof het een gore film is voor pedo-seksuelen. Dat is het dus niet, maar om dat te weten moet je effectief de film een kans geven, in plaats van op IMDB en Rotten Tomatoes de film een 1/10 te geven zonder de film te hebben gezien.

Cuties is in essentie een complexe en genuanceerde film. De seksualiteit komt in beeld wanneer Amy provocerender begint te worden na de choreografie van de ‘Cuties’. Het punt van de film is dat ze te jong zijn om zo ver te gaan. Amy wordt te provocerend op de manier waarop een naïef kind in de war raakt is net waar alles om draait. Ze weet niet de volledige gevolgen van wat ze doet. Het is tevens gemaakt door iemand die deze jeugd door-en-door kent, hun leefwereld en hun hunker om zichzelf en de wereld te ontdekken, plezier te maken en de grenzen af te tasten. In essentie een soort coming-to-age girlhood film. Indien geweldfilm zonder enig probleem de wereld worden ingestuurd, zie ik niet in waarom een film over 11-jarige meisjes geen plaats mag krijgen? Pedofielen zullen niks aan deze film hebben, maar heel wat ouders kunnen misschien alerten worden op mogelijke signalen die deze meisjes geven tijdens hun sprong van schoolmeisje naar de puberteit. De wereld is een verwarrende plek voor volwassenen (bekijk de hysterie rond deze film), laat staan ​​voor kinderen. Kinderen zullen zien wat er in de wereld gebeurt en zullen het op hun eigen manier interpreteren. Volwassenen kunnen helpen met ondersteuning en begeleiding, maar als ouder kan je niet alles gaan sturen. Jongeren moeten zichzelf kunnen ontplooien. Kortom, Cuties gaat over die reis van zelfontdekking die elk kind, en in dit geval vooral meisjes, doormaken. Ik begrijp dat voor mensen die niets van de film afweten, Cuties beschouwen als iets aanstootgevend, en de film is het met u eens. Maar het pad naar begrip en consensus is geplaveid met net datgene war zo verwerpelijk is. Dat maakt het knap lastig, maar het zet in ieder geval aan tot nadenken en zet de deur open voor heel wat waardevolle discussies over jongeren die opgroeien in onze maatschappij. Cuties is te zien op Netflix vanaf 9 september 2020.

Update: Netflix België heeft de film verwijderd onder druk van de massa. Tot zover de integriteit van het streamingplatform, nadat ze zelf verantwoordelijk waren voor de heksenjacht ?