Het is 8 jaar geleden (16 December 2012) sinds een meisje op de meest brutale wijze door 6 mannen verkracht en gefolterd werd op een bus in het zuiden van Delhi. En vandaag (1 februari 2020) hadden 4 daders opgehangen moeten worden (één andere dader pleegde zelfmoord en een andere was minderjarig). Er werden echter nog wat vertragingsmanoeuvres ingevoerd door de verdediging, maar het is een kwestie van uren of dagen alvorens die schurken zullen hangen, want gans India inclusief de politieke klasse wil gerechtigheid in deze zaak. Jyoti Singh, de studente van 23 jaar overleefde de groepsverkrachting niet en stierf 13 dagen later in het hospitaal. Haar vriend overleefde de aanval met slechts wat kneuzingen. Ondertussen is er op Netflix een miniserie van 7 episodes te zien genaamd “Delhi Crime” (2019). De zaak is wereldwijd gekend als de ‘Nirbhaya case’. Nirbhaya betekent ‘onbevreesd’ en verwijst naar het slachtoffer die in details alles kenbaar heeft gemaakt terwijl ze stervende was zodat de daders ook gevat konden worden.
India heeft een bloeiende filmindustrie en de kwaliteit van hun producties kunnen gerust naast Europese producties staan qua production value. En deze serie steekt ook wel goed in mekaar in zake belichting, framing en zelfs acteerwerk. De serie werd gemaakt door Richie Mehta, die eerder al indruk maakte met zijn film Siddharth (2013). Hij heeft 6 jaar van zijn leven gevochten om dit project op de rails te krijgen, iets wat geen evidentie was gezien de delicate inhoud. Hoewel, je zou de serie ook kunnen zien als een mooi stukje reclame voor de Indiase ordediensten, want het is via hen dat het verhaal verteld wordt. En alles draait rond één vrouw die zich vastbeet in de affaire, DCP Vartika Chaturvedi (Shefali Shah).
Korte inhoud: De politiestructuur in de hoofdstad van India is een beetje ingewikkeld, een gevolg van de Britse overheersing. Patrouille-agenten en anderen in de politie van Delhi kunnen slechts een bepaald niveau bereiken en worden geleid door een andere troepenmacht, de Indian Police Force (voorheen de Imperial Police Force genoemd), en het conflict tussen de twee is altijd zichtbaar, en leidt vaak tot problemen bij veroordelingen of het opsporen van misdaden. Wanneer een jonge man en vrouw naakt in een greppel aan de kant van de snelweg worden gevonden, springt Vartika Chaturvedi, plaatsvervangend commissaris van politie van de zuidelijke regio, zelf op de zaak. Een jong koppel werd geslagen in een privébus die hun naar huis moest brengen, en de vrouw werd ook verkracht door 6 mannen waaronder de chauffeur van de bus, aangevallen met een metalen staaf tot het punt waarop haar darmen werden aangetast, waardoor ze in kritieke toestand verkeerde. Verkrachters komen in India vaak weg omdat er onvoldoende bewijs of omdat er onregelmatigheden waren ontdekt tijdens het onderzoek, en deze keer wil Chaturvedi geen steken laten vallen en bokst ze tegen politici en een politiedepartement die nauwelijks haar elektriciteitsfactuur kan betalen.
Laat ik er meteen bij vertellen dat we de verkrachting (gelukkig) niet te zien krijgen in de serie, want laten we eerlijk zijn, het is gestoord en onmenselijk wat die kerels met dat meisje hebben gedaan. Normaal ben ik zelf geen voorstander van de doodstraf maar in dit geval heb ik er geen moeite mee, en ik besef dat het uiteindelijk niets zal uithalen voor de maatschappij. India blijft tot op vandaag het land met de meeste verkrachtingen in de wereld. Ze hebben ook wel een bevolking van 1,2 miljard inwoners. In vergelijking op vlak van aantal verkrachtingen per 100’000 inwoners scoort België hoger en staat te blinken op de 9de plaats (achter landen als Zuid-Afrika, Botswana en zelfs Zweden – India staat op de 50e plaats). Correcte cijfers zijn er echter niet, want we gaan er vanuit dat een verkrachting in België in de meeste gevallen wel gerapporteerd wordt, daar waar in India verkrachtingen binnen een “huwelijk” bijvoorbeeld niet worden beschouwd als verkrachting. Ik betwijfel echter dat deze serie iets op gang zal brengen binnen India. Wat ze zeker wel zal doen is buitenlandse toeristen weghouden, ook al was hun intentie om te laten zien dat hun politie en justitie systeem ‘werkt’.
Voor een Europeaan is het in ieder geval ontnuchterend om het politiedepartement aan het werk te zien, en je moet toegeven dat ze echt wel knap werk hebben geleverd om die 6 mannen op te sporen in een miljoenen stad. Soms heb je wel vragen bij bepaalde acties, maar over het algemeen ga je meeleven met de Deputy Commissioner. Zeker ook wanneer ze zelf een dochter heeft van die leeftijd die eigenlijk een beetje tegen haar wil naar Toronto wil gaan studeren om weg te zijn van die vrouwonterende toestanden.
Het moet in ieder geval een dure serie zijn geweest en ik vermoed dat het deels werd betaald door Apple, want blijkbaar heeft elk personage een Apple. De Apple ringtones hoor je overal en het is soms om zot van te worden. Ik heb geen enkele serie of film gezien met zoveel ringtones. Ondertussen zou er sprake zijn van een tweede seizoen waarbij andere misdaadzaken in Delhi behandeld zouden worden. De serie loopt ondertussen op Netflix. De serie is in het Engels, soms met dubbing.
Ik ben het er mee eens dat je de verkrachting niet moet tonen in detail, zoals in Irréversible, maar je kan toch suggeren hoe het er moet aan toe geweest zijn in die bus. Is een beetje als een film maken over 11 september en de crash niet tonen met de vliegtuigen.
Die ringtones was inderdaad voor zot van te worden 😀