Veel ophef rond de nominaties van The Golden Globes

Elk jaar zijn er misnoegde filmmakers, acteurs en actrices die vinden dat ze onterecht werden “ge-snubbed” werden (lees: over het hoofd gezien) uit de nominatielijst, of vinden journalisten bepaalde keuzes teleurstellend (cf snub). Maar dit jaar, in de woke tijden waarin we leven moet alles een diversiteitslabel dragen, en klinkt de roep harder als anders. De Globes zijn meestal een goede graadmeter voor wat de Oscars zullen brengen, dus bij deze is The Academy gewaarschuwd.

Competities van artistiek werk is altijd subjectief, en kunstenaars zullen hiermee vroeger of later mee te maken hebben. En soms lijken de keuzes compleet voorbij te gaan aan wat het publiek vindt of wat de tendens is. Had een comic book adaptatie als Logan (2017) een Oscar-nominatie verdiend? Voor Martin Scorsese in geen geval, maar vraag de mening aan zowat elke filmrecensent en hij zal je een ander antwoord geven. Maar we leven in aan tijd met heel wat minoriteiten en hun stem klinkt alsmaar harder, en in vele gevallen hebben ze wel een punt – ook al ben ikzelf geen voorstander voor gedwongen diversiteit in films. Dit komt meestal nooit het verhaal ten goede, integendeel.

Herinneren jullie nog Natalie Portman op de Golden Globes van vorig jaar. Hier is een filmpje waarmee ze nog maar eens in de verf had gezet dat alle genomineerden voor Beste Regisseur allemaal ‘mannen’ waren. Wel het is opnieuw van dat, ondanks heel wat opmerkelijke films van vrouwelijke regisseurs afgelopen jaar. Dit jaar gaat de eer naar Bong Joon Ho voor Parasite (2019), Todd Phillips voor Joker (2019), Martin Scorsese voor The Irishman (2019), Quentin Tarantino voor Once Upon a Time in Hollywood (2019) en uiteindelijk Sam Mendes voor 1917. Elk van die 5 mannen verdient erkenning voor hun knappe films, en toch vind ik zelf dat Quentin een veel betere film had gemaakt vorig jaar, en dat het krediet voor de film van Martin Scorsese toch grotendeels wordt gedragen door het talent van de acteurs en de visuele effecten, meer dan de kwaliteit van het script of de memorabele regie. Ook dit is van mij een subjectieve appreciatie, maar ik kan er niet omheen om deze twee keuzes een beetje te zien als “voor de hand liggende keuzes”. Ik kan minstens 3 vrouwelijke regisseuses voor de geest halen die gemakkelijk ingewisseld konden worden met deze twee talentvolle heren.

Ik denk dan bijvoorbeeld aan Lulu Wang voor The Farewell (2019), Lorene Scafaria voor Hustlers (2019), Greta Gerwig voor Little Women (2019), Marielle Heller voor A Beautiful Day in the Neighborhood (2019) en Olivia Wilde voor Booksmart (2019). Stuk voor stuk inventieve cineasten die op hun manier een ander soort cinema brengen. Er zijn tevens dubbel zoveel vrouwen aan het werk als regisseur dan vorig jaar als je de lijstjes bekijkt. Maar dit weerspiegelt zich duidelijk niet in de nominaties. Regisseuse Melina Matsoukas, die het geweldige Queen & Slim (2019) had gemaakt zei het volgende over de Golden Globes in een interview op Variety: “Het is zeer ontmoedigend. Het is enorm irritant. En het vertegenwoordigt gewoon een archaïsch systeem dat vol zit met mensen die ons niet waarderen. We hielden drie vertoningen voor de HFPA en bijna geen leden waren aanwezig. Voor mij weerspiegelt dat hun stemgedrag. Het is geen afspiegeling van de samenleving waarin we leven of de industrie zoals die er nu uitziet. Ze waarderen de verhalen die we allemaal vertegenwoordigen niet, en die verhalen worden zo vaak genegeerd en in diskrediet gebracht, net als hun filmmakers.”


Queen & Slim © 2019 Universal Pictures International

Barbra Streisand blijft de enige vrouw die ooit de beste regisseur award heeft gewonnen. Ze was de eerste vrouwelijke regisseur die werd genomineerd en won in 1984 voor Yentl (1983), en werd opnieuw genomineerd voor The Prince of Tides (1991). Jane Campion, Sofia Coppola, Kathryn Bigelow en Ava DuVernay zijn de enige andere vrouwelijke regisseurs die ooit zijn genomineerd in deze categorie, met Ava DuVernay’s Selma als de meest recente.

Als het een troost mag zijn voor de niet genomineerde vrouwelijke regisseurs, Ricky Gervais presenteert opnieuw de Golden Globes en hij zal naar goede gewoonte brandhout maken van de beslissingen van de Hollywood Foreign Press Association alsook van de genomineerden. De uitreiking is op zondag 5 januari 2020.

*** Queen & Slim trailer ***

1 Comment

  1. Vince

    Ik snap ook niet de meerwaarde van een award voor Quentin Tarantino. Hij heeft de Golden Globe gewonnen voor Django Unchained wat een veel betere film was, iedereen kent hem, en hij wil nog 1 film maken en er daarna mee stoppen. Dergelijke awards zouden nieuwe filmmakers een duwtje in de rug moeten geven ipv gevestigde waarden te bewieroken. Zij hebben het niet nodig.

    Reply

Leave a Comment

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *