Ondanks de wat flauwe reviews over de film blijft The Lion King (2019) van Jon Favreau goed boeren, met na 5 dagen van zijn release al een slordige 600 miljoen dollar. Het ziet er naar uit dat deze film nipt meer zal halen dan The Jungle Book (2016), en zo zou de film het clubje van Aladdin (2019) en Spider-Man: Far From Home (2019), die beiden net onder de 1 miljard dollar opbrengst vielen. De zomer is qua inhoud wat tegengevallen, maar het publiek is toch opnieuw massaal naar de bioscoop geweest.
De klassieke 2D animatie heeft Disney voor goed de rug toegekeerd en tegenwoordig is het allemaal computer-animatie wat de klok slaat, met uitzinnig knappe en hyperrealistische resultaten. Het probleem echter bij dergelijke foto-realistische benaderingen is dat je keuzes moet maken en bijgevolg vaak gezicht-expressies tot het mimimum beperken. In The Lion King was zoiets echt wel frappant, en je kon je afvragen wat het nut was van een dergelijke film. (1) Het was zo goed als een copy paste film van het origineel en (2) zonder de expressies maak je de boel gewoon saaier voor je doelpubliek, met name de kinderen. Maar ook in live action cinema zien we steeds meer CGI en er zijn geen limieten tot wat je kan verwezenlijken. Een film als Top Gun: Maverick (2020) probeert hier echter nog de andere kant op te gaan met een minimum aan cgi en meer echte stunts.
The Lion King © 2019 Walt Disney Studios Motion Pictures Belgium
Een sector die nog meer afhankelijk is van computer-animatie is de videogame wereld en ook hier krijgen we steeds vaker hyperrealistische landschappen te zien met karakters die akelig dicht aanleunen bij wat wij ervaren als de uncanny valley. Dit is wanneer karakter-animatie zo dicht bij de realiteit is, dat de minste onnatuurlijkheid plots heel vreemd aanvoelt. Dit is tevens de reden waarom in Alita: Battle Angel (2019) de ogen van de robot werden vergroot tot bijna manga-ogen. Dit zorgde er meteen voor dat het personage plots minder vreemd overkwam. Games als de first-person-shooter Far Cry 5 zet alles zo realistisch in beeld dat je na 30 minuten in het spel je echt begint te denken dat je er echt bent. Een paar jaar geleden was er tevens nog de topper The Last of Us (2013) en daar trok het personage zo sterk op actrice Ellen Page dat de makers hun personage hebben moeten aanpassen omdat de actrice in kwestie niets met de game te maken had.
Computeranimatie heeft ondertussen ook al zijn weg gevonden bij autohandelaars, waar je nu virtueel een eigen wagen kan samenstellen, bij architecten die nu een virtueel huis kunnen maken waar potentiële kopers aan de hand van een virtual reality bril in kunnen rondlopen, en ook de casino’s hebben plaats moeten ruimen voor de online versies. Tegenwoordig kan je elk casinospel in zijn online variant spelen, of het nu om slots of roulette gaat. Een ook hier krijgt met vaak een realistisch kader waarbij je je even in een echte casino of club waant, al dan niet met andere virtuele of echte spelers. En de varianten van pakweg Online Blackjack zijn haast niet meer bij te houden. Tegenwoordig zijn de spelen zo op maat gemaakt voor elke gebruiken.
De virtuele Paul Walker in Furious 7 © 2015 Universal Pictures Home Entertainment Belgium
Maar als iedereen straks enkel nog maar naar computer-animatie kijkt, dreigen we dan niet de voeling met de realiteit voor een stuk te verliezen. Zeker wanneer je gaat beseffen dat dating eigenlijk ook steeds meer een virtuele en computergestuurde bedoeling aan het worden is. Met de VR-bril en wat body-pads en aangepaste handschoenen kan je zelf een intiem moment beleven van een virtueel wezen die er al zo realistisch uitziet als een echte mens. Of nog, wat denk je van films waarin acteurs een verjongingskeur krijgen van 20 tot 30 jaar (cf. Guardians of the Galaxy Vol. 2 of nog Captain Marvel). Er zijn zelfs films waarin een overleden/afwezige acteur gewoon vervangen wordt door de 3D versie (cf. Paul Walker in Fast and Furious 7, Peter Cushing in Rogue One).
Conclusie, we zijn omgeven door computeranimatie en virtuele realiteit. Het is iets wat steeds meer betaalbaar wordt en je kan er zo goed als alles mee gaan verwezenlijken. De vraag is dan nog wanneer wij binnenkort vervangen zullen worden door CGI…?
Zolang het de gewone acteurs niet gaat vervangen en logisch blijft binnen het verhaal heb ik er niets op tegen dat Hollywood aan cgi cloning doet, maar die hyperrealistische animaties voelen vaak heel steriel aan.