Er is één constante in de Purge-franchise die ondertussen al 4 films telt, hoe meer ze er maken, hoe zwakker het script. En dat is niet anders bij de tv-serie die in september in première ging. Het was dan ook niet te verbazen dat “The Purge” (2018 -) gemaakt werd door Platinum Dunes, het productiehuis van Michael Bay, die voornamelijk inzet op de “looks” en minder op de inhoud.
De serie draait rond de 12 uur durende periode waarin alle misdaden, inclusief vandalisme, moord, verkrachting, brandstichting en diefstal, legaal zijn, in een alternatieve Verenigde Staten geregeerd door een andere totalitaire regering. De serie volgt verschillende schijnbaar niet-verwante personages die in een kleine stad wonen. Terwijl de klok afloopt, wordt elk personage gedwongen om rekening te houden met hun verleden terwijl ze ontdekken hoe ver ze zullen gaan om de nacht te overleven.
© 2018 NBCUniversal Television Distribution. All rights reserved.
De serie werd wederom geschreven door James DeMonaco en daar wringt een beetje het schoentje. De man heeft niks nieuws meer te vertellen. Hij heeft zijn concept herhaaldelijk uitgemolken en nu heeft hij het beest nog maar eens aan de kolfmachine gezet; niet voor een film van 90 minuten maar wel 10 keer 40 minuten! In het standaard Purge-jargon, krijgen we opnieuw de rijke 1% plutocraten die cocktails slurpen terwijl ze in Hi-def naar het gepeupel kijken die zich onder mekaar uitmoorden. En om het 10 afleveringen te rekken, krijgen we een karrenvracht aan subplots, de ene al saaier dan de andere.
Als hoofdpersonage zien we Miguel Guerrero (Gabriel Chavarria), een marinier die is teruggekeerd van de oorlog (… hoe origineel), alleen om te ontdekken dat zijn zus Penelope (Jessica Garza) zich heeft aangesloten bij een sekte waarvan de leden behoren tot een soort van geflipte-altruistische organisatie die mensen helpt – die zich niet kunnen behelpen tijdens de Purge Nacht – om hun deel van de slachting alsnog in de praktijk te brengen. Jane (Amanda Warren) is een corporate executive die werkt aan het bezegelen van een grote aandelen-deal op Purge Night en ook om ervoor te zorgen dat een huurmoordenaar haar vervelende baas weet op te ruimen. Enige probleem: werken in de absolute chaos die is gecreëerd door andere mensen. En misschien wel de meest aangrijpende karakters zijn dat van Jenna (Hannah Emily Anderson) en Rick (Colin Woodell), een ambitieus jong stel die op een bedrijfsfeestje geld proberen te zoeken voor een zakelijk voorstel, maar met afschuw ontdekken dat de dochter van de baas iemand is die ze per ongeluk dronken tijdens een triootje hebben ontmoet.
Kortom, een gezonde dosis kwellend zelfonderzoek en morele contemplatie op een bedje van gratuit geweld en terreur. Of nog, een soort morbide vreugdedansje voor de snuff film. Het goede van de serie is dat ze niet zoals bij The First Purge (2018) alles wil vergulden met sociopolitieke lintjes die nock kant noch wal raken. De serie is rommelig en ontdaan van elke originele invalshoek. Er waren plannen voor een 2de seizoen, het zou me echt verbazen dat dit er ooit van zou komen.
Spijtig niet op Netflix, had deze nog wel willen zien.