X-Men Origins: Wolverine (2009) ** Blu-ray review

Desondanks de teleurstellende film en het internet-lek heeft X-Men Origins: Wolverine (2009) van Gavin Hood in zijn eerste weekend een slordige 87 miljoen dollar gescoord (en wereldwijd ongeveer 160 miljoen). Dat is tot nu toe het beste openingsweekend van 2009 (hoewel de zomer-blockbusters er nu wel zitten aan te komen) en de tweede beste opening van alle X-Men-films. Wolverine stond trouwens in heel wat landen op nummer 1 van China tot en met de VS. Dat bewijst in ieder geval één ding: PIRATERIJ HEEFT EEN BEPERKTE TOT BIJNA ONBESTAANDE INVLOED OP DE INKOMSTEN VAN EEN FILM. Miljoenen mensen hebben de film al gezien nog voor deze in de zalen was en de bootleg-versie was (in tegenstelling tot wat de makers ons wilden wijsmaken) quasi hetzelfde als de bioscoopversie.

Maar goed, ik moet toegeven dat Wolverine niet heel veel waardige tegenstanders had tijdens het voorbije openingsweekend. Ghosts of Girlfriends Past (2009) was een onschadelijke romantische komedie van geen belang die uiteindelijk de enige concurrent met bekende sterrencast. Dit blijft hoe dan ook een uitstekende zaak voor Fox, Marvel Entertainment en de hoofdacteur Hugh Jackman. Deze box-office uitslag betekent dat we ons aan een Wolverine 2 mogen verwachten…tot spijt van heel wat fans die waarschijnlijk enorm ontgoocheld waren met de film. Ook voor mij was het huilen met de pet op.

Het is geen slechte film, maar goed kan je het allemaal niet noemen. Ik had een paar jaar geleden zelfs nog erger verwacht na het lezen van de eerste draft van Bryan Singer. Daarin was het Wolverine-personage nauwelijks herkenbaar. In dit script komt Wolverine echt wel op de voorgrond en is er een soort don’t f@*k with me-attitude die me echt wel beviel, maar Chippendale Hugh Jackman slaagt er niet in het personage interessant genoeg te maken. Maar het probleem zit ook in de uitwerking van het script door David Benioff en Skip Woods (Hitman, Swordfish). De film had te weinig ballen en het karakter van Wolverine bleek desondanks de screentime enorm kleurloos. Ik houd enorm van Hugh Jackman, net zoals ik enorm veel hield van Pierce Brosnan als James Bond in GoldenEye. Maar toen kwam er slijt op en was de vervanging met Daniel Craig een godsgeschenk. Pierce was goed, maar met enige terugblik had hij nog maar weinig toegevoegde waarde na GoldenEye (1995). Hugh Jackman is goed, maar na 3 X-Men films brengt hij nog maar weinig toegevoegde waarde aan het personage. Hugh speelt op automatische piloot (met zijn killer smile, zijn kwade blik en zijn geschreeuw) en heb je het gevoel dat neven-personages de show aan het stelen waren, zoals Liev Schreiber als de alom dreigende Sabretooth.

Het leukste aan de prent is nog het begin, de openingssequentie waarbij we Wolverine bezig zien in verschillende tijdperken. Je blijft wel een beetje op je honger zitten wat je weet niet wat de ‘broers’ deden als ze niet op strooptocht of aan het weglopen waren. Je wist trouwens niet van waar die patriottistische reflex kwam. Waarom zag je hen in verschillende oorlogen bezig, strijdend voor hun land? Van waar komt die militaire traditie? Waar zit de motivatie? Wat is het nut ervan in de uitwerking van hun karakters? Er is trouwens NIETS heldhaftig aan. Wolverine kan niet sterven en loopt enkel mee in de oorlogen om tegenstanders in mootjes te hakken!

Ik ben hoe dan ook blij dat Bryan Singer en Bratt Ratner de film niet hebben geregisseerd, maar ben eigenlijk ontgoocheld in Gavin Hood. Hij wist in geen geval hoe hij zijn karakters of hun onderlinge relaties moest uitwerken. Neem bijvoorbeeld de relatie met Kayla Silverfox (Lynn Collins) die uiteindelijk een spilfiguur is binnen de geschiedenis van het Wolverine-karakter. Ik had met veel plezier iets meer van hun relatie willen zien in ruil voor de dynamische openingssequentie. Zo hadden we iets meer voeling met de personages kunnen krijgen. Ja, het zijn mutanten, maar maak ze in godsnaam iets “menselijker” met emoties en drijfveren, al is het maar om af te stappen van die kartonnen borden. Je zou denken dat ze met films als The Dark Knight (2008) en Watchmen (2009) de lat iets hoger zouden zetten. Niet dus. Ze hebben hier dezelfde fouten gemaakt als in Spider-Man 3 (2007), teveel karakters en te weinig karakter-ontwikkeling.

Maar het meest pijnlijke aan deze prent is dat alles er heel goedkoop uitziet, en dit is een film met een productiebudget van 150 miljoen dollar! X2 (2003) en zeker X-Men: The Last Stand (2006), die met minder middelen werden gemaakt, zien er veel overtuigender uit. De helicopter-sequentie die jullie zien in de trailer laat vermoeden dat er meer van dergelijke scènes in de film steken. Spijtig genoeg is dat zowat de enige actie-sequentie van belang. Zelfs de Sabretooth-Deadpool-Wolverine clash (had de highlight van de film moeten zijn) komt klungelig over. Gavin Hood weet niet hoe hij een hedendaagse vecht-sequentie in beeld moet brengen. Je snapt trouwens ook de logica niet van Wolverine om telkens weer zijn scharen te steken in zijn “onsterfelijke tegenstanders” in plaats van hen…I don’t know… te AMPUTEREN. Het doet me een beetje denken aan criminelen die hun pistool leegschieten tegen Superman. Het helpt niet, dus doe iets anders! Ook de visuele effecten in de film zijn teleurstellend. De digitale klauwen zijn zo slecht geanimeerd dat ik me afvroeg waarom ze geen silveren stokjes aan zijn handen met gaffer-tape hadden gebonden. De effecten zagen er beter uit in de jaren ’90. Krankzinnig gewoon.

Als je weinig verwachtingen had zal deze prent waarschijnlijk nog meevallen. Wolverine is beter dan Elektra (2004) of Daredevil (2003). Mijn review is niet echt positief, maar ik heb alles goed laten bezinken voor een paar dagen en kwam tot de conclusie dat dit echt niet goed was. En wat betreft de stinger op het einde: we zien Hugh Jackman masturberd voor de spiegel … Bah neen, het kon me niet veel schelen en ben dus ook niet gebleven tot het einde van de credits. Als ze dachten met ‘origins’ een compleet nieuwe franchise te beginnen, dan zijn ze in ieder geval al slecht begonnen. Kortom; Wolverine lijkt in elkaar geknutseld door studio-bobo’s die denken dat ze comicbook-fans kunnen bekoren met een willekeurige montage van luide actie-sequenties, cliché plotwendingen en een stortvloed aan karakters.