Casino Royale (2006) ****½ Blu-ray review

Casino Royale (2006) lijkt wel de eerste Bond-film te zijn in een compleet nieuwe franchise. Het personage proeft nog steeds martini, is licence to kill, en draagt nog wel een tux, maar voor de rest is het Bond-huisje met de grond gelijk gemaakt en heropgebouwd in een volledig nieuw en hedendaags design. Met GoldenEye (1995) hadden we al de indruk dat Martin Campbell de kaarten eens goed door elkaar wou schudden. Wel, in Casino Royale heeft hij de speelkaarten eens op een efficiënte manier geschud en het resultaat is verbluffend. Deze Bond-film heeft niet alleen de franchise nieuw leven ingeblazen, maar is tevens een spannende en aangrijpende spionagefilm waar je op het puntje van je stoel zit en meeleeft als nooit tevoren met deze mythische figuur.

casino_royale_2006_blu-ray.jpg

De keuze van Daniel Craig is uiteraard de meest ingrijpende verandering. Pierce Brosnan kon je nog gemakkelijk vergelijken met Sean Connery, George Lazenby, Roger Moore, of Timothy Dalton. Daniel is breder, heeft een ingetogen agressie, ziet er veel gevaarlijker uit, heeft blond kort haar met ijzige blauwe ogen, is sexier, slimmer, sluwer en deelt evenveel klappen uit als dat hij klappen mag ontvangen. De nieuwe Bond schudt ook niet zoveel slimme on-liners uit zijn mouw na een dramatisch hoogtepunt. Deze Bond heeft geen tijd om grapjes te maken. De nieuwe Bond kan je eigenlijk ook moeilijk gaan vergelijken met de andere Bond-acteurs, omdat Craig het 007-personage 3-dimensionaal heeft gemaakt. Een soort anti-held die zichzelf aan het zoeken is. Een groeiproces die ook de producers hebben meegemaakt in hun zoektocht op 007 meer relevantie te geven. Ik zeg dus niet dat Daniel beter is dan Pierce Brosnan. Daniel Craig is gewoon anders en als je hem dan toch moet gaan vergelijken met één van zijn voorgangers, heeft hij toch iets mee van Sean Connery.

We beginnen dus bij het prille begin. James Bond wordt aangeworven bij MI6 en krijgt een eerste missie, en voor zover we weten is niets van de vorige 20 Bond episodes ooit gebeurd. Enkel Judi Dench zien we opnieuw op het toneel verschijnen als de autoritaire en wijze M. De 007-formule wordt niet meer uitgezogen of uitvergroot tot in belachelijke proporties, maar we krijgen een realistische en harde prent te zien over James Bond die zich voor de eerste keer waagt op het terrein van de internationale georganiseerde misdaad. Naast de harde actie zien we ook de spionagefactor aan bod komen en zitten we heel dicht bij het oorspronkelijke werk van Ian Fleming. Casino Royal is trouwens het laatste werk van Fleming die nog geen officiële Bond-verfilming heeft gekend, maar daar kom ik later nog op terug.

Er zijn geen overbodige gadgets. Geen grappige oude Q. Geen “My name is Bond, James Bond” of Bond-thema’tje (of toch helemaal op het einde als wijze van knipoog naar de aankomende Bond-films), geen Monneypenny, voornamelijk low-key actie-scenes, geen onmogelijke stunts, veel kwetsuren en blauwe plekken: deze keer is het menens en brutaal echt. Na het zien van deze film ben ik echt benieuwd in welke richting de franchise verder zal gaan. Ik hoop dat ze het down-to-earth blijven houden.

De film begint met korrelige zwart/beelden waarin we James Bond zien die 2 criminelen moet ombrengen om zijn 00-status te verwerven. Het eerste gevecht ontrolt zich in de toiletten van een gebouw. Bond neemt het op tegen een zwaargebouwde latino-schurk. Het gevecht duurt minutenlang en dit was meteen iets wat we niet gewoon waren te zien. We zitten hiermee volledig in de Alfred Hitchcock logica die ons ooit heeft geleerd dat iemand vermoorden een moeilijke en gevaarlijke onderneming is. Ik kan me moeilijk een figuur zoals Roger Moore voor de geest halen die een dergelijk gevecht zou overleven.

Korte inhoud: Nadat Bond zijn twee kills op zijn naam heeft staan kan hij toetreden tot de elite, en krijgt hij het nummer 007 toegewezen, hoewel M nog steeds twijfelt. Zijn eerste opdracht leidt hem tot bij Le Chiffre (Mads Mikkelsen), een bankier die wereldwijd gevreesde terroristen financiert. Om hem tegen te houden en het terroristisch netwerk uit te schakelen, moet Bond in Casino Royale Le Chiffre verslaan in een pokerspel met een heel hoge inzet. Eerst is Bond allesbehalve enthousiast als een bloedmooie medewerkster van het Britse ministerie van Financiën, Vesper Lynd (Eva Green), aangesteld wordt om zijn inzet voor het pokerspel af te leveren en over het geld van de overheid te waken. Maar terwijl Bond en Vesper een serie aanvallen van Le Chiffre en zijn handlangers overleven, groeit er een wederzijdse aantrekking tussen hen die het paar in nog gevaarlijkere situaties zal storten en Bonds leven voor altijd zal veranderen.


casino_royale_2006_pic01.jpgcasino_royale_2006_pic02.jpgcasino_royale_2006_pic03.jpg

© Eon Productions

James Bond is een man van vlees, bloed en vooral ook gevoelens, en dat is iets wat we niet meer hadden gezien sinds On Her Majesty’s Secret Service (1969) waarin Bond er zijn liefde verklaarde voor Tracy Draco. De liefde die hij voelt voor Vesper is echt en wordt ondersteund door een aantal scènes te beginnen bij een a-typische douche-scène waarin hij Vesper ondersteund terwijl ze een traumatische ervaring probeert te verwerken. Er is geen betere manier om een karakter ‘menselijk’ te maken dan door hem verliefd te laten worden. En juist dit maakt deze Bond-film heel bijzonder.

Mijn grootste probleem met deze Bondfilm is dat het volgens mij allemaal iets te lang duurt. Casino Royale is duidelijk onderverdeeld in 3 actes. De eerste act is het meest klassieke Bond-gedeelte, waarin de super-agent probeert uit te zoeken wie het brein is achter de organisatie, het tweede gedeelte is de poker-game die doorspekt wordt door kleine hevige confrontaties en eindigt in een ongewone derde act – die weinig tot niets te maken hebben met de vorige twee delen – maar die heel veel consequenties zal hebben voor het personage van Bond. De film duurt 2u24 minuten en alles kon volgens mij veel intenser worden indien het 15 minuten korter was geweest. Vooral de derde act sleept gewoon veel te lang aan en valt zelfs een beetje in herhaling. Ook de pokergame mocht trouwens iets korter. Waarom deze Fleming zo lang op zich liet wachten heeft misschien ook te maken met het feit dat het plot in het boek bijzonder moeilijk te verfilmen was. Er was quasi geen actie en geen echt einde. Hoe dan ook heeft regisseur Martin Campbell een puike prestatie geleverd.


casino_royale_2006_pic04.jpgcasino_royale_2006_pic05.jpgcasino_royale_2006_pic06.jpg

© Eon Productions

Maar met een veelzijdig en complete acteur als Daniel Craig neem je die extra 15 minuten er met plezier bij. Hij speelt niet enkel een heel menselijke Bond, maar straalt ook heel veel charisma uit. Zijn vertolking wordt nooit fake. Zoals gezegd zit er bitter weinig “goedkope” humor in de film, maar wanneer deze aanwezig is en geleverd wordt door Craig, is die des te treffender. Het is alsof bij het zien van deze film dat je je afvraagt waar deze Bond al die tijd is gebleven. Het zou verdiend zijn moest deze acteur de eerste Bond zijn die een oscarnominatie in de wacht kan slepen.

Ik snap ook niet waarom Judi Dench eigenlijk niet werd vervangen. Dench speelt haar personage van M voortreffelijk en is/was zeker een aanwinst voor de franchise, maar gezien deze Bond film een soort “reboot” was vroeg ik mij af waarom ze dit personage niet hebben vervangen. Eva Green vind ik een fantastische actrice en is zo overtuigend in haar rol dat we gemakkelijk kunnen zien waarom Bond verliefd wordt op haar. Het is trouwens één van de weinige Franse actrices die foutloos een Engels accent kan neerzetten. Vergelijk dat maar eens met Audrey Tautou in The Da Vinci Code (2006). Eva, die uit de kleren ging voor Bertolucci’s The Dreamers (2003), is al even veelzijdig als haar mannelijke partner en het is een verademing om dergelijk talent op het scherm te zien. Ook de Deense acteur Mads Mikkelsen zet een voortreffelijke villain neer. Tot mijn grote spijt komt hij iets te snel om het leven en op een manier die het personage niet waardig is. Maar dat was uiteindelijk het dilemma van deze film om al dan niet het boek na te leven of te herwerken en daarmee misschien de eer van Ian Fleming schaden. Volgens mij hadden ze het hart van Fleming zijn boek kunnen behouden, maar toch een aantal cruciale scènes kunnen bewerken. Daarnaast zien we ook nog Giancarlo Giannini in de rol van de Britse agent van Montenegro, Mathis, de sexy Italiaanse Caterina Murino in de rol van Solange en Jeffrey Wright als CIA-agent Felix Leiter.


 Vesper

Vesper Lynd © Eon Productions

Het is toch opmerkelijk dat deze vernieuwing mogelijk was met een oude ploeg: Martin Campbell die eerder GoldenEye regisseerde samen met zijn DoP Phil Meheux, producers Michael G. Wilson (die er is sinds Moonraker) en Barbara Broccoli (die er is sinds The Living Daylights), scenaristen Neal Purvis en Robert Wade (beiden werkten eerder voor (The World Is Not Enough en Die Another Day), en uiteindelijk componist David Arnold die er ook al een tijdje bij is en die met deze score heel dicht bij het werk van John Barry aanleunt. Enkel het Bond-nummer van Audioslave zanger Chris Cornell is nieuw.

Ik ben dus opgelucht met deze “heruitvinding” van het James Bond personage, want het zag er niet goed uit na die 3 laatste Bond-films. Alles ‘begint’ in het post-9/11 tijdperk en laat al die koude oorlog elementen voor wat ze zijn. 007 is net zoals Jason Bourne en Ethan Hunt, een relevante actieheld geworden en misschien wel de meest interessante. Het doelpubliek van deze Bond is opnieuw gericht naar volwassenen en dat is sinds Sean Connery niet meer het geval geweest. De actie is ruw, maar niet omni-present aanwezig en voornamelijk ingeruild voor karakterontwikkeling. Naast een paar kleine plot-wendingen die ik niet zo gelukkig vond, is deze Casino Royal een voortreffelijke film en als fan van de 007 films ben ik heel tevreden met de weg die ze hebben ingeslaan. “I understand double-0s have a very short life expectancy”, zegt Bond tegen M. Ik hoop dat we met deze 007 toch nog een tijdje verder kunnen. Wat mij betreft mag Quantum of Solace (2008) er snel komen.

rating


Beoordeling: 4.5 / 5

Recensie door op 23 november 2006

 


*** Casino Royale trailer ***

18 Comments

  1. matthys

    Le Chiffre vond ik een schitterend personage. Hij is dreigend, sadistisch en heeft een typische villain-afwijking:
    zijn oog gaat bloeden wanneer hij zich opwindt! Kijk dat zijn nu eens echte schurken!

    Alleen doet ie behalve het pokerduel niet veel, hij is een soort middle man en niet de grote mastermind. Hij zit in de knoei, want heeft al het geld verspeeld wat hij voor terroristische organisaties moest gebruiken om wapens te kopen. Ik vind dus ook dat ze zijn persinage naar het einde wel iets beter hadden kunnen uitwerken.

    Daniel Craig is de perfecte Bond en ik denk dat Q en Moneypenny gewoon niet hadden gewerkt in deze versie. Dezelfde film met Pierce Brosnan in de hoofdrol had zelfs niet gewerkt. Craig is 007.

    Reply
  2. bojoo_24

    Toen ik te horen kreeg dat Brosnan vervangen zou worden als Bond was ik behoorlijk sceptisch, aangezien ik hem erg kon waarderen, maar nu ik Craig aan het werk heb gezien, realiseer ik me dat het karakter James Bond de nieuwe impuls heeft gekregen waar het achteraf gezien toch eigenlijk wel aan toe was. ben benieuwd naar wat komen zal.

    Reply
  3. lord cms

    beste maat plachtte me mee te sleuren naart de recente bondfilms…
    the world is not an oeuf, tomorrow never dies en wat was er nog?
    naar deze ben ik nog niet geweest maar ik heb er dit keer ms wel vanzelf zin in gekregen 😉

    Reply
  4. Mike's Webs

    Uitgebreide en interessant review. Ben het alleen niet met je eens dat we sinds Lazenby geen menselijke/gevoelige Bond hebben gezien. In License to Kill, met Timothy Dalton, zien we wel degelijk een kwetsbare kant van Bond. Wanneer zijn beste vriend half vermoord wordt door de schurk van de film, en diens vrouw op hun huwelijksnacht gedood wordt, neemt Bond wraak op de misdaadbaas die dit op zijn geweten heeft. Het is een persoonlijke strijd waarin Bond zijn missie voor Queen + Country in de steek laat.
    Overigens komt altijd de vraag boven wie de beste Bond zou zijn. Zo te lezen zou Graig een goede zijn voor deze tijd, al vond ik Brosnan lang niet slecht en vind ik stiekem Dalton het beste lijken op de Bond uit de boeken van Fleming. Al kunnen we natuurlijk niet om Connery als Oer-Bond heen.

    Reply
  5. Mike's Webs

    Een collega journalist van me was vorige week bij de voorpremiere van Casino Royale en schreef er het volgende over (voor de liefhebber):
    http://mikeswebs.blogspot.com/search/label/James%20Bond
    Greetings, Mike

    Reply
  6. dave

    dat is toch die film waar Bond in duikerspak blootvoets aan het waterskiëen is achter een vliegtuig… ?
    😉
    Vergeleken met Casino Royal bevindt zich het conflict van de twee Timothy Dalton films voornamelijk aan de buitenkant. Zoals je zegt, hij wil wraak nemen en gaat op strooptocht. In Casino Royal zit het conflict vooral in de binnenkant. Je voelt met hem mee. Het is vaak moeilijk om gevoelens te delen met een superheld, gezien hij (quasi) geen zwaktes heeft. Maar het zijn die zwaktes die een personage wel “menselijker” maken. Dat is deze Bond overduidelijk. Het ligt hem uiteraard in het spel en de kleine plotwendingen, maar het werkt. In het comic-book genre had je ook zoiets trouwens met Spider-Man 2.

    Reply
  7. Leon

    Ben net terug uit de Bios, maar deze Bond is echt super goed gelukt. Het was een lange zit, maar tot de laatste seconde blijf je geboeid kijken. Daniel Craig heeft zijn rol perfect opgepakt en vertolkt. Een super cool 007 personage, maar ook een tikje emotie er bij. Zeer vermakelijk!

    Reply
  8. karen

    Ben gisteren ook naar Casino Royale gaan kijken en ik was zeer aangenaam verrast. Een klein beetje te lang maar dat is een kwaal waar wel meer recente films aan lijden. Ik was zelf vooraf ook niet echt een fan van Craig als Bond maar hij doet het echt uitstekend. Casino Royale is er eentje voor het lijstje van 2006 🙂

    Reply
  9. Matula

    Ik was er ook bijzonder tevreden over, Craig zijn prestatie is idd bij de beste van het jaar (als hij loopt doet hij denken aan de ultieme killing machine T-1000, niet?) en dat die sin city intro, EVA GREEN! hubbah, hubbah! die ruwe, eigenwijze, bijzonder koele killerbond wiens pantser toch niet deukvrij blijkt. de film als geheel is niet te lang, enkel een iets zorgvuldiger scenario (ahum, kan iemand, maar dan ook iemand uitleggen waarom onzen james plotsklaps de spaanse furie verlaat en direct weet waar diejen trawant zich bevindt en hem meteen in taxi achtervolgt naar die Körperwelttentoonstelling?) en een persoonlijker regisseur (een michael mann meets fernando meirelles ofzo?) hadden deze geslaagde en een van de betere bondfilms tout court nog beter kunnen maken.

    Reply
  10. Fantje

    Brosnan vond ik een geweldige Bond. Jammer dat hij wel in een paar zwakke Bondfilms heeft gespeeld. Enkel Goldeneye vind ik echt geweldig, de beste Bond wat mij betreft.

    Maar Brosnan was echt goed. Redelijk hard en Arrogant., soms toch wel komisch zonder het er al te dik bovenop te leggen zoals Moore. Daniel Craig is anders, uiteraard veel harder, maar vooral anders.

    Reply
  11. Sarah

    Dat is mijn mening. Over de lange speelduur heb ik geen klachten. Ik vind het zelfs goed dat er nog eens zo’n lange bond film gemaakt wordt. Ik kan bijna niet wachten tot de volgende!

    Reply
  12. vinco

    Eindelijk een bondfilm zoals ik ze wil zien. Een menselijke Bond van vlees en bloed. En een Bond met ballen. Nouja, hij blijft bovenmenselijk maar in vergelijking met die andere Bondpersonages is hij toch iets menselijker.

    Ook geen overbodige cliche oneliners en flauwe grappen. De film heeft een sterk sarcastische ondertoon en een stuk feller. Prachtige actiescenes die nu eens niet doorspekt zijn door special effects. Voor mij mocht ook de poker-scene iets korter zijn, maar voor de rest was het een 4 sterrenfilm.

    Deze moet je echt zien in de bioscoop, je zult niet telleursteld worden. Ik kijk uit naar de volgende Bond.

    Reply
  13. jannick

    Ik was vooraf best wel sceptisch over deze nieuwe Bondfilm. Daniel Craig kon me helemaal niet bekoren met zijn stugge gezicht. Maar gelukkig heeft hij zelf het tegendeel bewezen en vond ik hem en goede Bond. Hij is zeker een andere Bond, maar dat moest ook want je zag pas aan het einde van de film in de laatste scene, de échte Bond.

    Ik vond de film wel erg langdradig, zeker naar het einde toe. Maar achteraf wel een goed einde vond ik. De speelduur had wat mij betreft ook wel korter gemogen!
    Al met al een goede film, al had het net zo goed een “normale” actie-film kunnen zijn. Ik hoop dat het Bond aspect in de volgende films wel meer naar voren komt!

    Reply
  14. ghostrider

    geen goed liedje geen babes geen q en geen pierce de volgende bond ga ik zeker niet meer zien als daniel er nog in zit hij is de slechtste acteur die ik ken pierce vond ik veeeeeeel beter ik gin special zien voor de humor en de actie deze film heeft dat allemaal niet en vind ik zeer spijtig

    Reply
  15. arjen

    ben ik tevreden dat die 007-kitsch voor goed voorbij is. Los van de muziek vond ik dit een schitterende Bondfilm.

    Pierce Brosnan was zeker geen slechte Bond, maar na het uitstekende Goldeneye vertoonden zijn films wel een dalende lijn met als triest dieptepunt ‘Die Another Day’. Acteur Daniel Craig speelt de herboren Bond met veel gevoel voor stijl een pompt flinke dosis testosteron in de actiescenes. Hij vervangt debiele one-liners door een alleszeggend glimlachje. Ik ben het een beetje zat om nog steeds van velen te horen hoe slecht deze nieuwe film wel niet is en hoe lelijk Daniel Craig is. Lulkoek! Deze film werkt prima als actiefilm en de spanning is er om te snijden. De dialogen zijn lekker sarcastisch en Bond krijgt genoeg de gelegenheid voor karakterontwikkeling. Zeker met zijn aanvaring met Vesper. Gave film!

    Reply
  16. Bjorn

    Blijft met kop en schouders dé beste Bondfilm ooit gemaakt.

    Reply
  17. Berten

    Gisteren nog eens herbekeken en blijft toch wel met kop en schouders dé beste James Bond film ooit.

    Reply
  18. Christopher Arriola

    Wat mij betreft de 2de beste bondfilm na Goldfinger.

    Reply

Leave a Comment

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *