Eén van de betere Thaise films die elke filmfan hoort te zien is Bangkok Dangerous (1999) van Oxide Pang Chun en Danny Pang (beter bekend als de gebroeders Pang). Hoewel de film de International Critics’ Award won op het filmfestival van Toronto en razend populair was in Azië, was de release in het Westen beperkt tot een aantal filmfestivals en een paar grote steden. Bij mijn weten werd de film zelfs niet verdeeld bij ons (buiten misschien één of twee bioscoopzalen), en moest je de film bekijken op DVD.
En gezien er nauwelijks mensen waren die Bangkok Dangerous hadden gezien, besloot Nicolas Cage een remake te produceren met dezelfde regisseurs maar deze keer in het Engels én met hem als hoofdacteur. Cage stapelt ondertussen de ene flop na de andere op (The Wicker Man, Ghost Rider, Next, National Treasure 2) en heeft dringend nood aan een nieuwe hit. Maar ik heb zo mijn twijfels dat dit zal gebeuren met deze film. Voor de filmfreaks blijft het origineel heilig en is deze compleet overbodig. Het grote publiek heeft trouwens ondertussen begrepen dat Cage in de hoofdrol geen garantie meer is in een geslaagde prent.
Korte inhoud: De huurmoordenaar Joe (Nicolas Cage) is naar Bangkok gekomen om in opdracht van maffiabaas Surat vier vijanden om het leven te brengen. Als Joe in Bangkok is gearriveerd neemt hij een plaatselijke straatcrimineel Kong (Shahkrit Yamnarm) in dienst met de bedoeling om deze aan het einde van al zijn opdrachten eveneens te doden. Op die manier hoopt hij ervoor te zorgen dat al zijn sporen worden uitgewist. Het loopt alleen nu anders dan Joe in gedachten had. Joe wordt Kongs mentor, neem hem onder zijn hoede en leert hem de fijne kneepjes van het vak. Wat Joe echter niet had voorzien is dat hij verliefd zou worden op de doofstomme vrouw Fon (Charlie Young), met wie hij in een hartstochtelijke affaire belandt. Joe wordt ineens met zijn eigen geïsoleerde leven geconfronteerd en gaat twijfelen aan zijn bestaan. Dan besluit zijn opdrachtgever Surat dat het tijd wordt om iedereen uit de weg te ruimen.
De Pang broers spelen vaak met het concept van het ontbreken van zintuigen, of nog het bezitten van extra zintuigen. De huurdoder in de originele versie was doofstom; in deze versie betreft het de vrouw op wie Joe verliefd wordt. Het fenomeen “zintuigen” zien we ook terug in andere werken van de gebroeders Pang zoals The Eye (2002) en The Messengers (2007). De regisseurs schetsen een rauw beeld van de gewelddadige onderwereld in Bangkok in de vorm van vuurgevechten en wilde achtervolgingen en leggen de dilemma’s bloot waarmee Joe te maken krijgt.
Bij het bekijken van de trailer heb ik toch de indruk dat de makers – waarschijnlijk onder invloed van Cage en Jason Richman – het innerlijke conflict tot een minimum beperkt hebben om zo de focus te leggen op de actie. De vraag is dan ook of deze Bangkok Dangerous (2008) de innerlijke tweestrijd van het hoofdpersonage geloofwaardig zal kunnen maken. Toch ziet het er niet naar uit dat het een spektakelfilm is, maar eerder een eenvoudige thriller wil blijven. Op 3 september 2008 is de film bij ons in de zalen, maar ik raad iedereen het origineel aan te schaffen/te huren op DVD!
Ik wens je een fijn weekend.
wat een slechte trailer uitgaande van dit zou ik de film niet eens willen zien
volgens mij wordt het tijd voor een wedstrijdje trailer pimpen,dave, of heb je dat al een keer gehad?