From a House on Willow Street (2016) *½ review

Soms is de trailer beter dan de film en dat kan wel gezegd worden van deze From a House on Willow Street (2016). De film werd geregisseerd door de Zuid-Afrikaan Alastair Orr, die hiervoor zijn inspiratie heeft gezocht in The Thing (1982), The Exorcist (1973) en nog een hele boel andere haunted house films.

from_a_house_on_willow_street_2016_poster.jpg

Korte inhoud: Een groepje criminelen kidnapt in Kaapstad de dochter van een welgestelde diamanthandelaar. Ze sluiten haar op in hun schuilplaats en bedenken hoe ze de ontvoering gaan afhandelen. Al snel doen de ontvoerders de verschrikkelijke ontdekking dat de vrouw bezeten is door een zeer krachtige demon.

De film kan je een beetje gaan vergelijken met Don’t Breathe (2016). Hier gaan boeven ook inbreken in het verkeerde huis, ook al hebben we hier toch twee totaal verschillende kalibers van horrorfilms. From a House on Willow Street heeft geen eigen filmstijl of een interessante narratieve insteek. Het is een horror die werd geschreven door iemand die veel films en tv-series heeft gezien en er zowat een Jackson-Pollock-mengelmoes van heeft gemaakt, ook al blijft er niets steken. Tot overmaat van ramp zijn de dialogen van Catherine Blackman en Jonathan Jordaan ronduit lamentabel te noemen en heb je tevens geen enkele voeling met de karakters. Het zijn stuk voor stuk randdebielen en hun daden zijn verstandelijk niet te vatten.

In de hoofdrol zien we de Home and Away actrice Sharni Vinson, die hier geen onaardige vertolking neerzet. Het meisje dat ontvoerd wordt, is dan weer gespeeld door Carlyn Burchell, die eerder al een kleine rol had in RoboCop (2014). Daarnaast zien we nog Zino Ventura en Steven John Ward met een toch wel heel bizar blond kapsel.

Al bij al duurt deze prent maar 90 minuten en is de ellende snel voorbij. Vreemd genoeg vond ik het einde nog zo slecht niet, maar mijn verwachtingen lagen ondertussen wel heel laag na de overdosis aan clichés. Ik heb het zowat gehad met horrorfilms waar de lichten uitgaan om dan weer aan te springen en plots duikt er iets of iemand op in de achtergrond. Het is een beetje als de kast die met een ruk open gaat en wij als kijker weten dat er niets in de kast zit, wel achter de deur wanneer deze terug gesloten wordt. Ik mis daarom wel een beetje Wes Craven en zijn Scream films die het publiek altijd wel een stap voor waren.

Willen jullie deze echter nog een kans geven, dan spelen ze From a House on Willow Street donderdag 6 april 2017 op het BIFFF om 14u in Cine 2 Bozar.

rating


Beoordeling: 1.5 / 5

Recensie door op 5 april 2017

*** From a House on Willow Street trailer ***

1 Comment

  1. Sander

    De titel van de film sprak me al niet aan …

    Reply

Leave a Comment

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *