TV-serie Salem lokt kijkers met sexy heksen

Heksen moeten tegenwoordig knap zijn. Het was zo in Hansel and Gretel: Witch Hunters (2013) en Hansel and Gretel: Witch Hunters (2013), en het zal zo zijn in de nieuwe Amerikaanse fictie-reeks Salem (2014-) van Adam Simon en Brannon Braga.

Korte inhoud: ‘Salem’ speelt zich af in de woelige wereld van het 17e eeuw Massachusetts, en onderzoekt wat er echt aan de bron lag van die beruchte heksenprocessen en rakelt het duistere verleden op met zijn bovennatuurlijke waarheid. In Salem zijn de heksen echt, maar ze zijn niet wie of wat ze lijken.

Ook al hebben we hier te maken met een fictie reeks, zijn er wel een aantal historische figuren bij betrokken om het geheel toch wat meer gewicht te geven, zoals Cotton Mather (Seth Gabel), Tituba (Ashley Madekwe) en John Alden (Shane West). En wat interessant is aan deze serie (althans uit wat men kan halen van de eerste episode), is dat het niet meteen partij kiest voor de puriteinen, noch voor de heksen. John Alden is zowat de hoofdfiguur gezien hij symbool staat voor de meest moderne waarden. Hij gelooft dat iedereen over een ziel beschikt, zet zjn instincten boven datgene wat in boeken geschreven staat, gelooft dat Mercy Lewis (Elise Eberle) geen heks is maar gewoon aan een mentale stoornis lijdt, en hij zou er niet voor terug schrikken om met de getrouwde Mary Sibley (Janet Montgomery) te gaan lopen.

Daartegenover staat het personage antagonistische personage van Cotton Mather, de Harvard opgeleide zoon van de beroemde puriteinse predikant en leider Increase Mather. Cotton is een hypocriet. Hij predikt zuiverheid terwijl hij een regelmatig bezoeker is van bordelen, , terwijl hij iets teveel vertrouwt op de kennis die hij haalt uit boeken, vooral datgene wat gaat over heksen. Hij wordt bijgestaan door de putiteinse Anne Hale (Tamzin Merchant). En de hoofdheks lijkt Mary Sibley te zijn. Ze is tevens de rijkste vrouw van het dorp, een vrouw die gehoord en gerespecteerd wordt. En geheel in respect met de mythologie rond heksen hebben deze vrouwen ook een derde tepel ter hoogte van de dijen, om zo aanverwante wezens te kunnen voederen. Uiteraard wil ze niets liever dat alle puriteinen op het schavot en dat de heksen zo de controle van Salem overnemen. De rivaliteit tussen puriteinen en heksen doet wat denken aan de rivaliteit tussen vampieren en mensen in “True Blood”, ook al lijkt Salem (nog) zeker niet van het niveau van de vampieren reeks. Daarvoor ontbreekt het al aan een gezonde dosis humor die de absurditeiten op het scherm wat kunnen ontkrachten.

© 20th Century Fox

Toch vind ik het spijtig dat de makers het niveau niet wat hebben opgekrikt. De Salem heksenjacht in die periode had niets te maken met bovennatuurlijke zaken, maar draaide rond een maatschappij die zich tegen zichzelf keerde met verzuurde burgers die zich tegen mekaar afzetten uit afgunst, verveling of hebzucht, en hiervoor religie bij betrokken als wapen. Je hoeft bij ons zelfs niet ver te lopen om dergelijke zaken, weliswaar op een meer geciviliseerde manier, aan te treffen. Maar de serie lijkt geen interesse te hebben in een meer psychologische benadering van wat er effectief is gebeurd. Het is geen serie waarin de persoonlijke motivaties en culturele achtergrond van tel zijn, maar wel de hocus-pocus crap met sexy heksen in sfeervolle bordelen te midden van Salem. Dat had een bijzonder fascinerende serie kunnen worden, die zelfs verdomd actueel kon zijn; niet alleen in de States, maar overal ter wereld, zelfs bij ons.

De eerste episode van dit 9-aflevering tellende seizoen is 3 dagen geleden in de States in première gegaan, op dit ogenblik is het niet duidelijk of de serie bij ons te zien zal zijn.