Sommige dingen gaan er bij mij echt niet in. Ik ben verzot op comic books, ik heb leren lezen met de Jommeke’s en de Suske’s en Wiske’s, daarna de Rode Ridder, XIII en Conan de Barbaar, gevolgd met Storm, om dan uiteindelijk af te wisselen met Aziatische en Amerikaanse comics, waaronder de serie Spawn van creator Todd McFarlane, over de gelijknamige anti-held die rechtstreeks uit de hel komt en die een strijd voert met het uitschot op aarde, demonen uit de hel en vooral met zichzelf.
Nu blijkt, volgens het magazine Hollywood North, dat hij er een nieuwe vijand bij heeft, namelijk het Amerikaanse gerecht. McFarlane wordt veroordeeld tot het uitbetalen van 15 miljoen dollar aan hockey-ster Tony Twist. De rechter concludeerde dat hij en zijn firma onrechtmatig gebruik hadden gemaakt van de naam van de hockey-speler voor het personage Antonio “Tony Twist” Twistelli in de uitgaven van Spawn in de vroege jaren ’90. McFarlane probeerde in beroep te gaan met als argument dat dit deel uitmaakte van de vrijheid van een kunstenaar maar dit werd verworpen.
Laat ik de dingen even op een rijtje zetten. Voor het rijden onder invloed van alcohol op de openbare weg en betrokken raken bij een ongeval krijg je daarvoor hooguit een paar maand rijverbod en een boete van 1200 euro. Voor het onrechtmatige gebruik van een naam in een strip, 15 miljoen dollar!?! Ligt het aan mij of leven we in een krankzinnige wereld? Mochten ze mijn naam willen gebruiken voor een cool personage in de Spawn reeks, wat met mijn lange-vlaamse-omslachtige naam nooit zal gebeuren, dan zou ik het met plezier hebben afgestaan. Waarom niet? De verkoop van de Spawn albums zal door het gebruik van eenderwelke naam zeker niet worden beïnvloed. Trouwens vind ik de uitgave van een stripreeks toch nog iets belangrijker dat eender welke exploten van een legendarische super-athleet. Nu dreigt McFarlane in het faillissement te worden geduwd, terwijl een onnozele hockey ster nu eventjes op de rug van een fan nota-bene, zich net als Mel Gibson een eiland kan kopen in de stille oceaan nabij het Fidji-archipel. En terwijl deze terugdenkt op zijn laatste hockeystick slag in de kaak van de referee, zonnend in de hitte van de zomerzon, zullen duizenden jongeren en volwassenen hun lievelingsstrips van de McFarlane cy zien verdwijnen van de markt. Leve het kapitalisme en de blinde justitie!
De verfilming van de strips leverde een zwakke film op, maar de albums bruisen van de visuele creativiteit. Misschien zou een nieuwe en betere verfilming de maatschappij nog kunnen redden. Er is in ieder geval genoeg materie om 6 trilogieën mee te maken.